Page 126 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 126

J94          ปริเฉท ๑๒
จ�มเทวีวงศ์

       สว่ นพระเจ�้ สวุ รรณมญั ชสุ ร�ชมพี ระร�ชศรทั ธ�เชอ่ื ถอื ในพระพทุ ธ
ศ�สน� กระท�ำ บญุ กศุ ลมที �นเปน็ ตน้ บ�ำ รงุ รกั ษ�ช�วพระนครไมเ่ บยี ดเบยี น
ผูใ้ ด

       มนษุ ยท์ ้งั หล�ยเปน็ อันม�กในหรปิ ญุ ไชยนครในครง้ั น้นั มสี มบตั ิ
สำ�เร็จพร้อมทุกประก�ร มีทรัพย์แลข้�วแลทองเงินแลรัตนเจ็ดประก�ร
แลผ้�นุ่งห่ม เครื่องประดับตกแต่งก�ยวิจิตรไปด้วยประก�รต่�งๆ มี
ภักษ�ห�รก็แสวงห�ได้โดยง่�ย อนึ่ง พระภิกษุมีพระสังฆเถรเป็นต้นทั้ง
สมณพร�หมณ์คฤหบดีทั้งหล�ย ก็พ�กันกระทำ�กุศลสมณธรรมเป็นสุข
สบ�ย ประชมุ ชนทอ่ี ยู่ในพระร�ชอ�ณ�เขตท้ังส้นิ ก็อภริ มย์ร่�เริงบนั เทงิ
ใจกันย่งิ นกั

       พระเจ�้ สวุ รรณมญั ชสุ ร�ชเสวยสริ ริ �ชสมบตั อิ ยไู่ ดส้ �มสบิ พรรษ�
กเ็ สดจ็ สวรรคตไปบงั เกดิ ยงั ด�วดงึ สเ์ ทวโลกดว้ ยบญุ กรรมทพ่ี ระองคก์ ระท�ำ
ไวแ้ ล้วน้นั

       พระร�ชบตุ รของพระเจ้�สวุ รรณมญั ชสุ ร�ช ทรงพระน�มพระเจ�้
สังส�รร�ชได้ครองร�ชสมบตั ติ อ่ ม�

       สว่ นพระเจ�้ สงั ส�รร�ชนน้ั ทรงประกอบไปดว้ ยกรรมทเ่ี ปน็ บ�ปอนั
ระคนปนไปดว้ ยอ�จ�รม�รย�ททชี่ ว่ั เปน็ โจร เทย่ี วปลน้ ช�วพระนคร หยบิ
ฉวยเอ�สิ่งของต่�งๆ มีทองแลเงินเป็นต้นได้แล้ว ก็จำ�หน่�ยข�ยซ้ือของ
บรโิ ภคต่�งๆ มีสรุ �แลเนอ้ื แกล้มสุร�เปน็ ตน้ เคีย้ วกินบ้�ง ดม่ื บ�้ ง เลน่
แตก่ �รฟอ้ นร�ำ ขับร้อง ไมก่ ระทำ�กรรมท่เี ปน็ บญุ กุศล

       ดว้ ยเหตนุ นั้ พระเจ�้ สงั ส�รร�ช จงึ ไมเ่ ปน็ ทร่ี กั เจรญิ ใจของเทพยด�
ท้ังหล�ยแลเป็นผู้มีพระชนม�ยุน้อย ได้เสวยร�ชสมบัติเพียงสิบพรรษ�ก็
เสดจ็ สวรรคตไปต�มยถ�กรรม

       พระร�ชบตุ รของพระเจ�้ สงั ส�รร�ชนนั้ ทรงพระน�มพระเจ�้ ปทมุ
ร�ชไดค้ รอบครองสิรริ �ชสมบตั สิ บื ตอ่ ม�
   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131