Page 124 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 124
5e
จ�มเทววี งศ์ ปรเิ ฉท ๑๒
R
เบ้ืองหน้าแต่นี้ไป พระเจ้ามหาราชปรากฏพระนามพระเจ้า
มหนั ตยสครอบครองสริ ริ าชสมบตั อิ ยใู่ นหรปิ ญุ ไชยนคร ขา้ พเจา้ จกั กลา่ ว
สืบวงศ์กษัตริย์ท่ีเน่ืองด้วยราชวงศานุวงศ์อันประเสริฐซึ่งเป็นพืชดีโดย
สังเขป ท่านทั้งหลายจงต้ังสติฟังถ้อยคําของข้าพเจ้าซ่ึงจะกล่าวต่อไป
ณ กาลบัดน้ี
จำ�เดิมแต่ก�ลน้ันม� พระเจ้�มหันตยสได้ครอบครองสิริร�ช-
สมบัติท้ังสิ้นด้วยพระองค์เอง มิให้กำ�เริบร�ชธรรมท้ังสิบประก�ร ทรง
พระร�ชท�นโอว�ทสงั่ สอนประชมุ ชนในพระร�ชอ�ณ�เขตหรปิ ญุ ไชยนคร
ไม่ให้เส่ือมสูญจ�กกุศลธรรม ส่วนพระองค์เองก็ละอคติธรรมเสีย ทรง
สม�ท�นอยู่แต่ในคดีธรรม พระองค์นับถือพระฤาษีเหล่�นั้นเป็นอย่�งย่ิง
แลมีคว�มเค�รพในบุคคลผู้ประพฤติในธรรม พระองค์ห�พระโรค�พ�ธ
มิได้ สมบริบูรณ์ไปด้วยคว�มสุข มีพระร�ชบุตรพระร�ชธิด�เจริญย่ิง
เทพเจ้�ทั้งหล�ยก็อภิบ�ลรกั ษ�พระองค์ เพร�ะเหตฉุ ะน้ันพระองคค์ รอบ-
ครองสิริร�ชสมบัติอยู่ถึงแปดสิบปี ก็เสด็จสวรรคต ไปบังเกิดในเทวโลก