Page 120 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 120
J88 ปรเิ ฉท ๑๑
จ�มเทวีวงศ์
กรรมที่พระน�งเจ้�ได้กระทำ�ไว้แล้วแต่ป�งก่อนเพร�ะอ�ศัยบุญสมบัติ
ที่พระน�งเจ้�ได้สั่งสมไว้แล้ว แลขวนขว�ยในกุศลกรรมด้วยสุจริตส�ม
ประก�ร แลไดเ้ จรญิ พระไตรลกั ษณญ�ณดว้ ยเปลง่ พระว�จ�ว�่ ทกุ ขำ อนจิ จำ
อนัตต� ดังนี้ ในขณะมีพระโรค�พ�ธม�เบียดเบียนเมื่อเวล�จวนใกล้จะ
สวรรคต พอขณะจุติจ�กมนุษยโลกน้ี ก็ได้ไปบังเกิดในสวรรค์ช้ันดุสิต
เทวโลก
ในก�ลน้ันประชุมชนหมู่ใหญ่มีพระประยุรญ�ติเป็นประธ�น ก็
ตบอกชกพระเศยี รเกล�้ ทรงพระกันแสงโศกเศร้�ปรเิ ทวน�ก�ร กระทำ�
สัททสำ�เนียงเป็นมห�โกล�หลเป็นประหน่ึงว่�แผ่นปถพีดลอันใหญ่จะ
ภินทน�ก�รแตกทำ�ล�ยไปด้วยเสียงทรงพระกันแสงแลเสียงโกล�หลใน
เวล�น้ันฉะน้ัน
พระเจ้�มหันตยส มีพระประสงค์จะบูช�สรีรกิจพระม�รด�ของ
พระองค์ จึงทรงบูช�ด้วยก�รบูช�สักก�ระใหญ่ถึงเจ็ดวัน แล้วให้กระทำ�
อ�หฬนมห�ปร�ส�ทที่ถว�ยพระเพลิงแลจิตก�ธ�นเชิงตะกอนแล้วเชิญ
พระศพไปยงั สุส�น ด้วยเครื่องบูช�สักก�ระใหญ่ กกึ กอ้ งไปด้วยก�รฟอ้ น
รำ�ขบั รอ้ ง แวดลอ้ มไปด้วยบริว�รเป็นอันม�ก แล้วเชญิ พระศพขึ้นว�งบน
เชิงตะกอนถว�ยพระเพลงิ แลว้ ทรงบูช�ดว้ ยมห�ยญั มหรสพ แลดรุ ยิ �งค
ดนตรใี นทถี่ ว�ยพระเพลงิ นน้ั ถงึ เจด็ วนั แลว้ ใหป้ ระพรมดว้ ยน้ำ�หอมดบั พระ
เพลงิ เกบ็ พระอฐั ธิ �ตใุ สไ่ วใ้ นผอบทอง คลกุ เคล�้ ดว้ ยจรุ ณมกี ลนิ่ อนั หอมปดิ
ฝ�ผอบ แล้วจึงเชิญพระอัฐธ�ตุน้ันม�โดยปัจฉิมทิศ�ภ�คแห่งพระนคร
ดว้ ยก�รฟ้อนร�ำ ขบั ร้องประโคมดว้ ยเคร่ืองประโคม คือกลอง แลสงั ข์ แล
ตะโพน แลบณั เฑ�ะว์ แลกลองย�ว มเี สยี งอนั ไพเร�ะน�่ ฟงั แลว้ ใหก้ ระท�ำ
สถ�นท่ีแห่งหน่ึงเป็นที่ประดิษฐ�นพระอัฐิธ�ตุ อันเป็นที่รมณียฐ�นแลให้
กระทำ�เป็นเจดีย์มีพระพุทธรูปอยู่ในเบื้องบนหุ้มด้วยแผ่นทองคำ� เพร�ะ
เหตุนัน้ พระเจดยี น์ ั้นจงึ ไดม้ ีน�มว่�สวุ รรณจงั โกฏเจดีย์
