Page 19 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 19
J(17)
“เร่ืองราวของพระราชาผู้ประเสริฐ ของคนป่ามีพวกเมงค์
เปน็ ตน้ แลลวา้ ลกู ชาวปา่ แลคนเปน็ กำาเนดิ ลกู เนอ้ื แลลกู พระฤๅษซี งึ่ เกดิ
จากนางเนอื้ ทไ่ี ดก้ ลา่ วไวแ้ ลว้ แตเ่ ดมิ อยา่ งไรเลา่ บรุ ขี องคนทเ่ี กดิ มาจากคน
มีลูกพวกเมงคช์ าวปา่ เปน็ ตน้ เหลา่ นั้น ซ่งึ เปน็ บุรเี ปน็ ที่ (ถอื เอา) อาศรัย
ของฝงู เนือ้ เป็นเมอื งเดิม พระนครนนั้ เป็นทร่ี ่นื รมยอ์ ยา่ งประเสริฐ เป็น
บุรีปรากฏข้ึนในทีไ่ ม่สไู้ กลนกั อันพระวาสุเทพฤๅษีสร้างสรรค์แลว้ เรียก
ชอ่ื เมอื งวา่ ลมั ภณู เพยี งใด เรยี กชอื่ แวน่ แควน้ วา่ พงิ คเ์ พยี งนนั้ พระนครนนั้
อนั พระสงั คาหกิ าจารย์ ใหว้ จิ ติ รยง่ิ แลว้ ดว้ ยบาฬแี ลคาถาสงเคราะหด์ ว้ ยชอื่
วา่ นครพิงค์ ดงั น้ี พระนครนัน้ อันพระฤๅษีผปู้ ระเสรฐิ ท้งั หลายสรา้ งแลว้
ให้เป็นประดุจดังเทพนครเป็นบุรีเกิดข้ึนในกาลใด คนทั้งหลายรู้กันแล้ว
ซ่งึ พระนครน้นั ว่าลัมภูณนคร ดงั น้ีในกาลน้ัน อีกประการหน่ึง พระฤๅษี
ผูป้ ระเสริฐกระทำาหริปญุ ชัยยาภเิ ศกแก่นางจามเทวี ในกาลใด พระนคร
นั้นช่อื หรปิ ญุ ชัย นครแตก่ าลนั้นมาจนทุกวนั น้ี พระสงั คาหิกาจารยก์ ลา่ ว
อยวู่ า่ แตไ่ ดช้ อ่ื วา่ พงิ คนครมาจนตราบเทา่ ถงึ ทกุ วนั นี้ ชอ่ื สามชอื่ วา่ พงิ คนคร
บ้าง ลัมภูณนครบ้าง หริปุญชัยนครบ้างไม่บกพร่องเลย แท้จริงบุรีนั้น
เป็นบุรเี ดียวกัน กแ็ ต่ความสาำ คัญของบรุ ีนนั้ เปน็ ต่างๆ กันเพราะเหตนุ ัน้
คนทงั้ หลายปรารถนาจะเรียกชื่อใดกจ็ งเรียกช่อื นั้นเถิดอย่าสงสัยเลย...”
ปริเฉท ๑๒ ลำ�ดับกษัตริย์ที่ครองเมืองหริภุญไชย ตอนท้�ย
ปริเฉทสรุปว่�นับต้ังแต่พระมหันตยศครองเมืองสืบพระวงศ์ต่อม�จนถึง
พระเจ�้ อนิ ทวรร�ช รวมมกี ษตั ริย์ ๒๘ พระองค์
ปรเิ ฉท ๑๓ กล�่ วถงึ พระเจ้�อ�ทิตยร�ช พระมห�กษตั รยิ ์ที่ยิ่ง
ใหญ่ผู้ทรงปกครองเมืองหริภุญไชยได้เอ�ชนะพระเจ้�กรุงละโว้ได้ด้วยสติ
ปญั ญ�
