Page 16 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 16
J(14)
แสง มนวิทรู แปลหนงั สือชนิ ก�ลม�ลีปกรณใ์ หม่ มีข้อคว�มและเน้อื ห�
ถกู ตอ้ งกว�่ ชนิ ก�ลม�ลนิ ี จงึ ไดน้ �ำ ขอ้ คว�มในชนิ ก�ลม�ลปี กรณท์ แ่ี ปลใหม่
ม�แทรกแทนตรงผูกสองที่ข�ดห�ยไป สำ�นักพิมพ์มห�วิทย�ลัยสุโขทัย
ธรรม�ธิร�ชไดใ้ ช้ฉบบั นี้เปน็ ตน้ ฉบบั ในก�รพิมพ์ครง้ั ท่ี ๕
เนื้อห�ของตำ�น�นทั้ง ๑๕ ปริเฉท เป็นประวัติเมืองหริปุญไชย
ตงั้ แตส่ มยั พทุ ธก�ลเปน็ ล�ำ ดบั ม�
ปริเฉท ๑ ในสมยั พทุ ธก�ล พระพทุ ธเจ�้ เสดจ็ โดยท�งอ�ก�ศไป
โปรดพวกเมงคบตุ รในป่� และทรงท�ำ น�ยว�่
“มรคาไปทางเหนอื แตต่ าำ บลนไ้ี ปกเ็ ปน็ ทางไมส่ ไู้ กล มหี มบู่ า้ น
พวกมา่ นอยจู่ กั เปน็ พระนครหนง่ึ อนั ใหญ่ เกดิ ขน้ึ ในอนาคตเมอื่ กำาหนดกาล
ใดเราปรนิ พิ พานแลว้ ชนเหลา่ นน้ั จกั จาำ แนกพระสารรี กิ ธาตขุ องเราไปโดย
ประเทศนนั้ ๆ พระสารรี กิ ธาตสุ ว่ นหนง่ึ จกั ประชมุ เกดิ ขน้ึ ในพระนครใหม่
นัน้ ”
และทรงสั่งสอนให้พวกเมงค์ประพฤติดีประพฤติชอบ อยู่ใน
ศลี ธรรมอนั ดี และทรงทำ�น�ยต่อไปว�่
“ดูราวนเมงค์ทั้งหลายผู้จำาเริญ ในกาลอนาคตภายหน้า
ประเทศท่ีนี้จักปรากฏมีเป็นพระมหานครใหญ่ มีพระเจ้าเอกราชทรง
พระนามว่า อาทิจจราชจักไดเ้ สวยราชครองพระนครนี้...ก็กาลใดเราพระ
ตถาคตนพิ พานแลว้ เทยี ว พระสารีรกิ ธาตขุ องเราจกั บังเกดิ ข้นึ ในสถานท่ี
น้”ี
ปรเิ ฉท ๒ หลังจ�กที่พระพทุ ธเจ�้ เสด็จปรนิ ิพพ�นแลว้ กล่�วถึง
ก�ำ เนดิ ของพระฤาษี ๔ ตน คอื พระว�สเุ ทพ พระพรหมสิ ิ พระสชั ชน�ไลย
และพระสกุ กทนั ต์ ก�ำ เนดิ ของกลมุ่ ชน ๔ จ�ำ พวกทเี่ กดิ ขน้ึ ในรอยเท้�สตั ว์
คือ ช�้ ง แรด โคถกึ และโคอันมใี จเหมือนเนอื้ พระว�สเุ ทพสร้�งเมือง
