Page 81 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 81
พระย�ปริยตั ิธรรมธ�ด� (แพ ตาละลกั ษมณ)์ แปล 49
ฝ่�ยเทวด�ทั้งหล�ยผู้รักษ�พระกุม�รทั้งสอง ก็สำ�แดงคว�มร้อน
เป็นอนั ม�กบงั เกิดแผดเผ�พระเจ�้ มลิ กั ขร�ช แลสรุ โยธ�ทั้งหล�ย
พระกมุ �รทง้ั สองกใ็ หย้ มิ้ แยม้ กะพระเจ�้ มลิ กั ขร�ชนนั้ อยแู่ ตท่ ศิ อนั
ตนยนื อยู่แลว้
ลำ�ดับนัน้ พระอนนั ยสได้ถ�ม พระโหร�ธิบดผี ู้อ�จ�รยข์ องตนว�่
“ข้าแตอ่ าจารย์ ในยามนคี้ วามมีชยั จะมีแก่เราทงั้ หลายหรือวา่ ไมม่ ”ี
พระโหร�ธบิ ดีทูลว่� “จะม”ี ดงั นี้
ณ ขณะน้ัน มห�วชิรหัตถี รัตนหัตถี ก็ได้ยกงวงข้ึน ทำ�เสียง
โกญจน�ทส�มหน
ลำ�ดบั น้ัน พระกมุ �รทงั้ สองก็ให้บนั ลือชยั มห�สัมมด�ล(๑) ยงั พล
นกิ �ยทงั้ ปวงใหอ้ ฏุ ฐ�ก�รยนื ขนึ้ แลว้ บนั ลอื ส�ำ เนยี งโหฮวิ้ ขนึ้ ๓ หน (มห�
อกุ กฺ ฏฺฐสิ ททฺ ำ) แล้ววิ่งแล่นเข้�ไปเฉพ�ะพระพักตร์พระเจ�้ มลิ กั ขร�ช
ฝ�่ ยพลนกิ รทง้ั ปวง มพี ระเจ�้ มลิ กั ขร�ชเปน็ ประธ�น ครน้ั ไดเ้ หน็
อ�ก�รดังนั้น ก็มีหทัยอันหว�ดหวั่นก�ยสั่นอยู่ระรัว หอก, โตมร, พระ
ขรรค,์ อ�วุธท้ังหล�ยกพ็ รดั พร�ยพลนั หลุดจ�กมือ
ฝ่�ยฝูงช้�งทั้งหล�ยทั้งปวงมีมงคลหัตถีของพระเจ้�มิลักขร�ช
เป็นต้น ครั้นได้เห็นมห�วชิรหัตถีรัตนตัวน้ัน มีเดชม�กแล่นม�แต่ที่ไกล
ช้�งแต่ละกองๆ ก็พ�กันสำ�คัญใจในหน้�ผ�กของตนร�วกะว่�ได้แทงแล้ว
ด้วยง�ท้ังสองของช้�งวชิรหัตถีรัตนน้ัน มิอ�จที่จะพ�กันดำ�รงตนอยู่ได้ก็
หนีไป แมว้ �่ ทวยชนท้งั หล�ยนนั้ ก็ส�ำ คญั อย�่ งนัน้ เทียวพ�กนั หนไี ปแลว้
ล�ำ ดบั นน้ั พระพนี่ อ้ งทง้ั สองนน้ั กลบั ไดช้ ยั ช�ำ นะแลว้ จงึ บนั ลอื เสยี ง
โหร่ อ้ งองึ มี่ แลว้ บรรเลงศพั ทส์ �ำ เนยี งเสยี งมห�ชยั เภร,ี ตะโพน, บณั เฑ�ะว,์
สงั ข,์ แตร, แซอ่ โุ ฆษเปน็ ชยั บนั เทงิ (๒) ยกไลต่ �มไปเบอื้ งหลงั แหง่ พลทหี่ นี
ทั้งหล�ยนนั้
(๑) ทีจ่ ะเปน็ กลองเอาชัย
(๒) หนังสือเปน็ ชนยนฺโต แตน่ ่าจะเปน็ ถนยนฺโต ร้องคำาราม ขสู่ าำ ทบั รอ้ งสำาทับ
