Page 83 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 83
พระย�ปรยิ ตั ิธรรมธ�ด� (แพ ตาละลกั ษมณ์) แปล 51
ทงั้ หล�ยได้คว�มสุขแล้ว เพร�ะอ�ศยั แก่ท่�นทง้ั หล�ย ดงั นี้
คร้ันกล่�วดงั น้แี ลว้ พ�กนั ไปสโู่ รงช�้ งต้นมงคลหัตถรี ัตนบชู �แล้ว
ไหว้ แล้วกล่�วค�ำ โดยนยั ท่กี ล่�วม�แล้วนนั้ จงึ พ�กันหลีกไป
เพร�ะเหตุนั้น พระสังค�หิก�จ�รย์ อ�ศัยเหตุนี้ จึงได้นำ�ม�ซึ่ง
พระพุทธค�ถ�โบร�ณม�ให้ช่ือว่� ร�โชว�ทค�ถ� สำ�แดงในคำ�จ�รึกน้ี
กล�่ วว�่
พระร�ช�องคใ์ ดกด็ ี ไดร้ บชนะในแผน่ ดนิ แลว้ เปน็ ผอู้ นั คว�มโกรธ
ครอบง�ำ แลว้ ไมพ่ จิ �รณ�ซงึ่ ก�ลกด็ ี ประเทศกด็ ี พลเสน�อนั จะสขุ แลทกุ ข์
กด็ ี ชนอืน่ ก็ดี ตนเองก็ดีอนั จะเข�้ ไปส่คู ว�มเก้อเขินกด็ ี ผูล้ อุ �ำ น�จ โลภะ
ก็ดี โทสะกด็ ี ร�คะก็ดี คว�มหลงแล้วดว้ ยโมหะกด็ ี คว�มเพ่งด้วยคว�ม
กระด้�งด้วยม�นะก็ดี พระร�ช�องค์นั้นแท้ พึงปร�ชัยในหน้�สน�มรบ
ครนั้ เมือ่ ยศทง้ั หล�ยเสอ่ื มแล้ว พระองคก์ ไ็ ดถ้ งึ คว�มอ�ย
พระร�ช�องค์ใดก็ดี แม้ว่�ไม่พ่�ยแพ้แล้วละคว�มโกรธเสียได้
พจิ �รณ�เปน็ อนั ดซี งึ่ ก�ลดว้ ย ประเทศดว้ ย พลเสน�อนั จะสขุ แลทกุ ขด์ ว้ ย
ซงึ่ ผอู้ นื่ ดว้ ย ซง่ึ พระองคเ์ องดว้ ย อนั จะเข�้ ไปสคู่ ว�มเกอ้ ได้ ละเสยี ไดแ้ ลว้
ซ่ึงโลภะด้วย โทสะด้วย ซึ่งคว�มหลงเกินแล้วด้วย โมหะดว้ ย ซ่ึงคว�ม
เพง่ ดว้ ย คว�มเปน็ คนกระด�้ งด้วย ม�นะดว้ ย พระร�ช�องค์นัน้ แท้ พึง
มชี ยั วเิ ศษ ในหน้�สน�มรบ ครน้ั เมอื่ ยศทงั้ หล�ยจ�ำ เรญิ แลว้ พระองคก์ ไ็ ด้
ถงึ แล้วซึง่ มห�ล�ภ โบร�ณไดก้ ล่�วสืบๆ กนั ม�อย�่ งไร แมว้ ่�เร่ืองนี้ ได้
กล�่ วอ�้ งเปน็ นัน้ มไิ ดเ้ ป็นอย่�งอน่ื เลย
แทจ้ ริง พระเจ�้ มิลกั ขร�ชมีโยธ�เป็นอเนก มไิ ดพ้ ิจ�รณ� ข้�ศึก
จึงได้ชนะแลว้
พระเจ้�มหันตยส มีโยธ�น้อย พระองค์จัดโยธ�เรียบร้อยดี
ส�ม�รถได้พิจ�รณ�ดูก�ละแลเทศะ จึงถึงคว�มมีชัยชนะวิเศษ ซึ่งพล
มิลกั ขทงั้ หล�ยเปน็ อนั ม�ก
