Page 88 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 88
J56 ปริเฉท ๘
จ�มเทวีวงศ์
ขอพระองค์ทั้งหล�ยจงฟังคำ�ข้�พเจ้� แลจงให้อภัยแก่ข้�พเจ้�ใน
สมัยน้ี ข้�พเจ้�จะกล่�วคุณท้ังหล�ยแห่งพระธิด�ทั้งสองนั้น ขอพระเจ้�
ภูมิบ�ลอย่�ได้ทรงพระพิโรธแก่ข�้ พเจ้� พระธิด�แฝดทั้งสองของพระเจ�้
มิลักขร�ชน้ัน โดยปีได้ ๕ พรรษ� โดยวัยเป็นดรุณวัย โดยรูปง�มยิ่ง
ประเสรฐิ เหมอื นพมิ พง์ �มโสภ� ไมผ่ อมไมอ่ ว้ นไมส่ งู ไมต่ �ำ่ มผี วิ พรรณเปน็
อันง�ม ทรงรศั มีดังสีทอง ฉวมี ังส�ง�มเกล้ยี งเกล� บริสทุ ธปิ์ ร�ศจ�กดำ�
เมอื่ นงั่ เดนิ ยนื ง�มกรดี กร�ย เวล�ส�ำ รวลแลเจรจ�ไพเร�ะดงั เสยี งหงส์ เสน้
เกศ�ไม่ข�วย�วแลร�วกะปีกภมร ก�ลใดปล่อยเกศ� ปล�ยเกศ�จดทสี่ ดุ
ขอ้ เท�้ บริบูรณ์ด้วยสรรพสตรีลักษณะ ธดิ �พระเจ้�ลวห�ผจู้ ะเสมอมไิ ด้
อำ�ม�ตย์ทูต ได้พรรณน�ซ่ึงคว�มที่แห่งธิด�ทั้งสองของพระเจ้�
มลิ กั ขร�ช เปน็ หญิงง�มบรบิ รู ณด์ ว้ ยอติ ถลี กั ษณะอย่�งนี้
ฝ�่ ยหมญู่ �ตทิ งั้ หล�ย ครนั้ ไดฟ้ งั คณุ กถ�แหง่ พระธดิ �ทง้ั สองกเ็ หน็
พร้อมกันจงึ ได้สง่ บรรณ�ก�รตอบแทนแลปฏสิ �สนไ์ ป แกพ่ ระม�รด� แล
พระบิด�ท้ังสองท้ังพระสุณสิ �ท้งั สองดว้ ย
เพร�ะเหตนุ ั้น ประชมุ ชนช�วรฐั ว�สีท้งั สอง ได้มีหน�้ อนั ถึงแล้ว
ซง่ึ คว�มพศิ ว�สกะกนั แลกนั มอี วัยวะแหง่ หทยั อันช่ืนชมห�ท่ีเปรียบมไิ ด้
ก�ลคร้ังน้ัน พระเจ้�มิลักขร�ชแลพระร�ชเทวี ก็ให้ประดับพระ
ธิด�ท้ังสองของพระองค์ด้วยสัพพ�ลังก�ร แวดล้อมด้วยหมู่ท�สีท�ส�ท้ัง
หล�ยแล้วส่งไปยังเมอื งหรปิ ญุ ชยั นคร เพื่อประโยชนแ์ กก่ ุม�รทัง้ สองด้วย
มหนั ตบริว�รทัง้ หล�ย
แม้ว่�พระจ�มเทวี ก็ให้จัดพหูบรรณ�ก�ร แล้วให้ชนของตนไป
คอยท�ำ ก�รตอ้ นรบั น�ำ ม�ภ�ยในพระนคร แลว้ ใหพ้ ระธดิ �ทงั้ สองส�ำ นกั อยู่
ในเรือนใหมท่ งั้ สองคนคนละหลังต�มสมควรแก่พระกมุ �รท้ังสอง แล้วทำ�
มงคลวิสส�สิกฆร�ว�ส ให้พระเชฏฐกุม�รอยู่กับพระเชฏฐธิด� ให้พระ
กนฏิ ฐกมุ �รอยู่กับพระกนิฏฐธดิ � ใชแ่ ต่เท่�นน้ั กษัตริย์ท้ังหล�ยนนั้ ได้
