Page 93 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 93
5e
จ�มเทวีวงศ์ ปริเฉท ๙
R
จําเดิมแต่กาลน้ันมา พระราชาก็มียศใหญ่ปรากฏแล้ว มี
พระนามวา่ พระเจา้ มหาราชผคู้ รองหรปิ ญุ ไชย ฝา่ ยวา่ พระอนนั ตยสก-
นิฎฐา กไ็ ด้เป็นพระยาอุปราช พระราชาทงั้ สององคน์ ้นั ก็ประเสริฐใน
ประชุมชนจาํ เรญิ อยไู่ ด้ ถงึ ความสุขทั้งชาวพระนครชาวชนบททง้ั หลาย
กพ็ ากนั รนื่ รมยย์ ง่ิ ทกุ เมอื่ เกลอ่ื นกลน่ กนั อยตู่ ามบา้ นแลนคิ ม ปราศจาก
โจรผรู้ า้ ย พากนั อปุ ถมั ภพ์ ระพทุ ธ พระธรรม พระสงฆ์ ทกุ เมอ่ื ไดบ้ าํ รงุ
แล้วซึ่งพระมารดาเป็นนิตยกาลโดยความเคารพ
ฝ่�ยพระจ�มเทวี พระม�รด�นั้นเล่� ก็มีพระเกียรติพร้อมด้วย
พระบุตรทงั้ สองได้เสวยแล้ว ซึ่งมห�เทพสิ ขุ มคี ว�มเป็นของอันหญิงช�ย
ควรไดแ้ ลว้ คือนอนเป็นสุข ยนื เป็นสขุ ฤาสุขมีก�รดำ�เนินเป็นตน้ ส่ิงใดๆ
ปร�รถน�อยู่ๆ สง่ิ ทง้ั ปวงนน้ั ยอ่ มสำ�เร็จมโนรถ
ณ ก�ลนนั้ พระจ�มมห�เทวี พระร�ชบตุ รผี มู้ ยี ศไดท้ รงไสย�สน์
แล้วในรัตติภ�ค ครั้นปัจจุสมัยก็ต่ืนจ�กบรรทม คร้ันต่ืนจ�บรรทมแล้ว
พระเทพีเจ้�นั้นก็ยังทรงน่ังอยู่ในที่ไสย�สน์อันเป็นสวัสดี ทรงรำ�พึงถึง
