Page 90 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 90
J58 ปรเิ ฉท ๘
จ�มเทววี งศ์
ธิดาทั้งหลาย”
ครั้นเม่ือชนท้ังหล�ยเหล่�น้ันได้อยู่ร่วมปิยสังว�สกะกันแลกันได้
๒ ปีบริบรู ณ์ แลว้ อย�่ งน้ี ณ ก�ลน้นั พระมหนั ตยสแลพระธิด�พระเจ�้
มลิ ักขร�ช ชนท้ังปวงเหล่�นนั้ อ�ยุได้ ๗ วรรษ�บริบรู ณ์
พระน�งจ�มเทวี มพี ระทยั ใคร่จะร�ช�ภเิ ษกพระมหนั ตยสกมุ �ร
พระบุตรของพระองค์ จึงได้ขอธิด� ๒ คนของน�ยควัยค�มโภชก เพ่ือ
ประโยชน์แก่พระมหันตยสแลธิด�มิลักขร�ชนั้นให้คนละคน แล้วให้ตี
กลองร้องป่�วช�วพระนครท้ังสิ้น ให้จัดเครื่องอุปกรณ์สำ�หรับร�ช�ภิเษก
แล้ว พระเทวีให้ประดับแต่งเมืองหริปุญไชยนคร แล้วไปแจ้งก�รแก่พระ
มห�ฤาษที ้งั สอง คือ พระว�สเุ ทพแลพระสกุ กทันต์
ณ ก�ลคร้งั น้นั ช�วพระนครท้งั หล�ยมีพร�หมณ์คฤหบดีเป็นต้น
ไดม้ �พรอ้ มแลว้ ท�ำ พธิ รี �ช�ภเิ ษกดว้ ยอ�ว�หมงคลดว้ ย ประส�ทมงคลดว้ ย
ก็พระมหนั ตยสกุม�รโดยก�รคร�วเดียวกันแลว้ จดั ก�รพธิ ีพระอนันตยส
กมุ �รผู้น้อง พระมหันตยสน้นั ให้เปน็ อปุ ร�ช
ณ ลำ�ดับน้ัน พระมห�ฤาษีทั้งสอง คือ พระว�สุเทพและพระ
สุกกทันต์ก็ม�แล้วในพิธีน้ัน ถือเอ�สุวรรณภิงค�ร อันบรรจุน้ำ�หอมแล้ว
รดน้ำ�มังคโลทกในศีรษะแห่งพระกุม�รนั้นแล้ว เมื่อจะให้พร ได้ภ�ษิต
ค�ถ�ท้งั หล�ยเหล�่ น้วี �่
ดรู �มห�ยส ท�่ นจงฟงั เร�ทงั้ หล�ย เร�ทงั้ หล�ยไดน้ �ำ ท�่ นทงั้ หล�ย
ม� เพื่อยังพืชดีให้เจริญ เพ่ือจะรกั ษ�เมืองนี้ ให้สบื หล�นอนั เป็นบตุ รของ
นดั ด� สบื นดั ด�อนั เปน็ หล�นของบตุ ร แหง่ บตุ รและนดั ด�ปนดั ด�ทงั้ หล�ย
ชนผู้เป็นพืชอันประเสริฐ จะมีจำ�เดิมแต่ก�ลน้ีไป ชนท้ังหล�ยจงมีท่�น
เป็นต้นเถิด ธรรมทั้งหล�ย ๔ ประก�ร คือ อ�ยุ วรรณ สุข พละ จง
จ�ำ เริญ ด้วยเดชแห่งพระไตรรัตน์ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ชัย
สทิ ธคิ์ ว�มส�ำ เรจ็ ชยั จงมแี กท่ �่ นดว้ ยเดชแหง่ พระฤาษใี นพธิ สี มหุ ะ ถ�้ ห�กว�่
