Page 164 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย
P. 164
สวนสม ที่หายไป
ตอนปลายภาคที่ฟงแลวดโู หดรายกวากันเยอะ
ดว ยเหตทุ ฉี่ ันไมส ามารถคัดลอกขอ ความในอนิ เทอรเ นต็ ได และฉันตอ งการ
ทำรายงานชิ้นนี้ใหดีที่สุด ฉันจึงตั้งใจวาจะออกไปสัมภาษณชาวสวนสมเพื่อบันทึก
ขอความและภาพทุกสิ่งทุกอยางมาไวในรายงานของฉัน หากฉันไมอยากโดนสั่งให
กลับไปแกรายงานใหม แนนอนฉันจะตองทำรายงานชิ้นนี้ใหดีที่สุด
ฉันพยายามที่จะสืบคนขอมูลในอินเทอรเน็ตเกี่ยวกับสวนสมบางมด ฉันรู
แตเพียงวา สวนสมหลายแหงถูกน้ำทวมจนยากที่จะฟนฟู มีเพียงสวนนอยเทานั้น
ที่ยังคงปลูกอยู สวนใหญพื้นที่สวนถูกขายใหกลุมนักธุรกิจดานอสังหาริมทรัพยไป
หมดแลว ดงั นนั้ หากมเี พยี งสว นนอ ยทยี่ งั คงปลกู นนั่ กแ็ ปลวา สวนสม บางมดยงั คงไม
สญู สน้ิ ไป ฉันจะตอ งหาสวนสมทเี่ หลือนั้นใหเ จอใหไ ด ฉันมเี วลาเพยี งสองวันสดุ ทา ย
ในวันหยุดสุดสัปดาหที่จะอยูที่บานแถวบางมดแหงนี้ กอนที่จะกลับมหาวิทยาลัย
ที่อยูในยานรังสิต ดังนั้น ฉันจะตองหาขอมลู ใหไดมากที่สุด
นกี่ เ็ วลาประมาณบา ยสโี่ มงเยน็ แลว ขอ มลู ทกุ อยา งทหี่ าไดจ ากอนิ เทอรเ นต็
คงไมเพียงพอเสียแลวที่จะทำใหฉันรูลึกซึ้งถึงสวนสมบางมดแหงนี้ ในเมื่อฉันรูวา
“สหกรณการเกษตรสวนสมบางมด” นั้นอยูไมไกลจากบานหลังเล็กๆ ของฉัน
ฉันจึงรีบสาวเทาออกไปในทันที แมวาแมจะตะโกนถามถึงการที่อยูดีๆ ฉันก็หุนหัน
พลันแลนออกจากบานไป เรียกเทาไหรก็ไมฟง
ฉันเดินไปโบกรถแท็กซี่สีเขียวเหลืองคันหนึ่งที่แลนผาน
“ลุงคะไปสหกรณการเกษตรสวนสมบางมด”
ฉันกลาวดวยน้ำเสียงใสๆ คุณลุงคนขับก็ทำหนาตาสงสัยเล็กนอยกอนจะ
ถามวา
“มันอยูซอยไหนละลกู ”
ฉันพินิจพิจารณาอยูสักครู การที่ฉันหุนหันพลันแลนออกมา ทำใหฉันไม
แนใจเกี่ยวกับแผนที่ที่อยูของสหกรณมากนัก แตฉันยังจำไดวา สหกรณอยูซอยถัด
จากวัดพุทธบชู า ฉันจึงตอบแท็กซี่ไปตามนั้น
คุณลุงแท็กซี่ผูใจดี แกขับรถไปเรื่อยๆ และผานวัดพุทธบูชา ฉันบอก
๑๕๖