Page 159 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย

สพุ ิชญา เทพวลั ย

เอกลักษณ
“งั้นผมเลาก็ไดครับ แตปูตองชวยเสริมตรงที่ผมตกหลนไปนะเพราะผมคน

เดียวคงอธิบายไมครบแนๆ เลย” ปูสักยิ้มเปนการตอบรับ
“เริ่มเลาเลยครับพี่” ฉันเรงใหพี่สายลมรีบเลา
“เออ...นายรูหรือเปลาวาภูมิปญญาไทยหมายถึงอะไร?”
“รูครับ!”
“แลวรูหรือเปลาวามีภมู ิปญญาที่ไมเหมือนกัน?”
“รูครับ!!”
“แลวรูหรือเปลาวาประเทศไทยมีกี่ภาค?”
“อันนี้...ไมรูครับ”
“งั้นเริ่มจากตรงนี้แลวกัน...ประเทศที่นายอาศัยอยูนี้มีพื้นที่ที่ไมกวางเทาไร

นักถาเปรียบเทียบกับประเทศจีนของพวกนกที่ชอบบินอพยพลงมา แตประเทศไทย
กย็ งั สามารถแบง ไดห กสว นใหญๆ ซึ่งพวกมนษุ ยเ รยี กสว นพวกนวี้ า ภาค มภี าคเหนอื
ภาคกลาง ภาคตะวนั ออก ภาคตะวนั ตก ภาคใต แลว ก.็ ...เออ ...ภาคอะไรนะครบั ปสู กั ”

“ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หรือที่เรียกสั้นๆ วา ภาคอีสาน ไง”
“ใชแ ลว ! ภาคอสี าน!! ขอบคณุ มากนะครบั ปสู ัก...ทนี่ นี้ ะ เมื่อมกี ารแบง เปน
ภาคคนในแตละภาคก็จะไมเหมือนกันดวย ยิ่งสภาพแวดลอมยิ่งไมตองพูดถึงแตละ
ภาคมีเอกลักษณเฉพาะตัวของตัวเองโดดเดนกันทั้งนั้น อยางภาคเหนือที่นายอยูนี้
ก็มีอากาศเย็นเกือบตลอดปใชไหม แตถาไปอยูที่ภาคอีสานก็ยังไมรูเลยวาฝนจะตก
เมื่อไร จะวาไปนาน้ำฝนก็ใจรายเหมือนกันนะไมคอยยอมไปแถวภาคอีสานเลย”
“นั่นมันเรื่องของน้ำฝนเขา เจาอยาไปยุงเลย” ปูสักเตือน
“งั้นแตละภาคก็มีภูมิปญญาไมเหมือนกันนะซิครับ” ฉันถามเพื่อไมใหพี่
สายลมออกนอกเรื่องไปไกล
“หัวไวจังเลยนะสักนอย ถูกตองแลวละ ภูมิปญญาในแตละภาคนี้พวก
มนุษยจ ะเรียกกันวา ภูมิปญญาทองถิ่น ซึ่งเจาภูมิปญญาทองถิ่นเนี่ยตามแตละภาค
ก็จะแตกตางกัน”

๑๕๑