Page 156 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย

สักนอ ย

ความรูที่ไดใหกับคนรอบขาง”
“แตผมไมคิดวาเหตุผลมีแคที่ปูสักบอกมาหรอกนะครับ” ฉันรีบพูดขึ้นมา

เมื่อปูสักพดู จบ
“ฮือ? แลวยังมีเหตุผลอะไรอีกละ” ปูสักแสดงความสนใจ
“ก็เพราะพวกเขาใจดียังไงละครับ” ฉันยิ้มกวาง
“ใจดีงั้นเหรอ... ชางคิดจริงๆ นะเจาสักนอย” ปูสักสงเสียงหัวเราะดังกอง

กังวานไปทั้งปา
“เสียดายแทนคุณแมน้ำนะครับทีไ่ มสนใจเรื่องภมู ิปญญาของมนุษยแ บบนี้

ผมวาเรื่องแบบนี้นาสนใจจะตาย”
“นั่นสินะ นาเสียดายจริงๆ วาแตตัวเจาเถอะมีอะไรที่สงสัยอีกไหม”
ฉันโยกตัวไปมาแทนคำตอบ “ขอบคุณมากนะครับปูสัก ผมเขาใจขึ้นมาก

เลย”
หลังจากวันที่ฉันถามปูสักและไดความรูเพิ่มเติมเกี่ยวกับภูมิปญญาของ

มนุษย ฉันก็เริ่มสังเกตพฤติกรรมของมนุษยที่เขามาในปามากขึ้น
ทุกครั้งที่พวกเขาเขามาในปาจะตองมีเรื่องราวแปลกใหมเขามาเสมอ ทั้ง

เสื้อผาทสี่ วมใส เครื่องมือทีใ่ ชส อย วิธกี ารพดู จา การแสดงออกทางสีหนา หรอื แมแ ต
ผูคนที่เขามาก็เริ่มมีการแบงงานกันทำ ปูสักบอกวาพฤติกรรมตางๆ ที่เปลี่ยนไปของ
มนษุ ยน เี้ ปน การแสดงใหเ หน็ วา ภมู ปิ ญ ญามกี ารพฒั นาใหเ หมาะสมในสภาพของพนื้ ที่
ตางๆ

แตความสงสัยครั้งใหมของฉันก็มาอีกครั้งเมื่อฉันพบนองนกฝูงหนึ่งบินมา
จากทางเหนือ นองนกฝงู นี้บินมาพักที่กิ่งของฉันและปูสัก พวกเราพูดคุยกันนานอยู
หลายนาทกี อ นทพี่ วกนอ งนกจะบนิ จากไป สำเนยี งการพดู ของพวกนอ งนกแปลกมาก
เมื่อฉันพดู ออกไปแบบนี้พวกนองนกก็บอกวาบินมาจากประเทศจีน

ฉันสงสัยมากวา ประเทศจีนตางจากแผนดินทฉี่ ันอาศัยอยตู รงไหน ทำไมถึง
มีสำเนียงพดู ที่แตกตางกัน ฉันจึงตัดสินใจถามปูสักอีกครั้ง

“ปูสักครับ ประเทศจีนมันตางจากที่ที่พวกเราอยูมากเหรอครับ? ทำไม

๑๔๘