Page 60 - การส่งเสริมสุขภาพและการป้องกันโรค
P. 60

3-6 การ​ส่งเ​สริมสุข​ภาพ​และ​การ​ป้องกันโ​รค

เร่ืองท​ ี่ 3.1.1
การเ​ปลี่ยน​ผ่าน​ทางว​ ิทยาการร​ ะบาด

       เมื่อ​กล่าว​ถึง​ภาวะ​สุขภาพ​ของ​ประชากร​ที่​เกิด​จาก​การ​เปลี่ยนแปลง​ความ​สมดุล​ระหว่าง​องค์​ประกอบ​ทาง​
วิทยาการ​ระบาดก​ ับ​การ​แพร่ร​ ะบาด​ของ​โรคพ​ บ​ว่า ยัง​มี​ข้อ​โต้แ​ ย้งก​ ัน ออมร​ าน (Omran, 1971) ได้​นำ​หลักก​ ารด​ ัง​กล่าว​
มาอ​ ธิบาย​การ​เปลี่ยนแปลง​รูปแ​ บบ​การ​ตาย​ที่เ​รียกว​ ่า ทฤษฎีท​ างว​ ิทยาการ​ระบาดว​ ่าด​ ้วยก​ าร​เปลี่ยน​ผ่าน​ทางว​ ิทยาการ​
ระบาด (Epidemiological Transition) ออม​ราน​เชื่อ​ว่า ใน​ระหว่าง​ขั้น​ตอน​การ​เปลี่ยน​รูป​แบบ​ของ​การ​ตาย​และ​
การ​เจ็บ​ป่วย​จะ​มี​การ​เปลี่ยนแปลง​ที่​ใช้​เวลา​ใน​ระยะ​ยาว เพราะ​ความ​แพร่​หลาย​ของ​การ​ติด​เชื้อ (Infection) ที่​นำ​มา​สู่​
ความเ​จ็บป​ ่วยแ​ ละเ​ป็นส​ าเหตุห​ ลักข​ องก​ ารต​ ายจ​ ะค​ ่อยๆ ถูกแ​ ทนที่ด​ ้วยโ​รคเ​กี่ยวก​ ับร​ ะบบอ​ วัยวะแ​ ละโ​รคท​ ี่ค​ นส​ ร้างข​ ึ้น
จึง​ได้แ​ บ่ง​รูป​แบบ​การต​ าย​ออก​เป็น​สาม​ขั้นต​ อน ดังนี้ (Ronald et al., 1998)

       1) 	 ยุค​แห่ง​โรค​ระบาด​และ​ทุพภิกขภัย (The Age of Pestilence and Famine) เป็น​ยุค​ที่​การ​ตาย​ยัง​คง​อยู่​
ใน​ระดับ​ที่​สูง จาก​การ​ระบาด​ของ​โรค​ติด​เชื้อ​และ​พยาธิ โดย​มี​การ​ตาย​มาก​ใน​กลุ่ม​ทารก เด็ก และ​สตรี​วัย​เจริญ​พันธุ์
เนื่องจาก​ประชากร​กลุ่มน​ ี้มีภ​ ูมิต​ ้านทาน​ต่ำ มี​โอกาสเ​สี่ยงต​ ่อ​การต​ ิดเ​ชื้อ​ง่าย จึงเ​สียช​ ีวิตด​ ้วย​โรค​ติดต่อ นอกจากน​ ี้​พบ​
ว่า ภา​วะท​ ุพ​โภชนาการ​ยังอ​ ยู่ใ​นร​ ะดับส​ ูง​มาก อัตรา​ตายจ​ ะ​ไม่​คงที่ มีก​ ารข​ ึ้น​ลงอ​ ยู่​เสมอ อายุขัย​เฉลี่ย​เมื่อ​แรก​เกิด​โดย​
เฉลี่ยจ​ ะต​ ่ำค​ ือ อยู่​ระหว่าง 20 - 40 ปี การเ​ปลี่ยน​ผ่าน​ทาง​วิทยาการร​ ะบาดค​ รั้ง​ที่ 1 นี้​เกิดข​ ึ้น​ใน​ระยะ​แรก​ที่​มนุษย์ม​ ี​
การ​รวม​กลุ่ม​เป็น​ชุมชน​และม​ ีก​ ารข​ ยายต​ ัวข​ อง​ชุมชน​ทำให้เ​กิด​ปัญหา​ด้านส​ ุขาภิบาล เกิด​โรคต​ ิด​เชื้อ และโ​รคร​ ะบาด

       2) 	 ยุค​แห่งโ​รคร​ ะบาด​ทล​ี่ ด​น้อยล​ ง (The Age of Receding Pandemics) เป็นย​ ุค​ที่ก​ าร​ตายด​ ้วย​โรค​ติด​เชื้อล​ ด​
ลง โรคร​ ะบาดท​ ี่ท​ ำให้ค​ นต​ ายเ​ป็นจ​ ำนวนม​ ากเ​กิดข​ ึ้นน​ ้อยค​ รั้ง อายุขัยเ​ฉลี่ยเ​มื่อแ​ รกเ​กิดจ​ ะเ​พิ่มข​ ึ้นเ​ล็กน​ ้อย เพิ่มข​ ึ้นจ​ าก​
ราว 30 ปี ไปจ​ นถึง 50 ปี ยุคน​ ี้​อัตราต​ าย​ลด​ลง​มาก แต่อ​ ัตราเ​กิดย​ ังค​ ง​สูงม​ ากเ​ช่น​กัน ซึ่ง​หมายถ​ ึงอ​ ัตราเ​พิ่ม​ประชากร​
ที่​สูง จำนวน​ประชากร​จะ​เพิ่ม​ขึ้น​และ​เริ่ม​มี​ลักษณะ​เป็นการ​เพิ่ม​จำนวน​แบบ​ทวีคูณ ใน​ระยะ​นี้​วิถี​ชีวิต​ความ​เป็น​อยู่​
จะ​เปลี่ยนแปลง​ไป มี​ความ​ทัน​สมัย​และ​ความ​เป็น​เมือง​เพิ่ม​มาก​ขึ้น มี​การ​ปรับปรุง​สุขาภิบาล มาตรฐาน​การ​ครอง​ชีพ
การแ​ พทยแ​์ ละส​ าธารณสขุ ด​ ข​ี ึน้ ทำใหค​้ วบคมุ โ​รคต​ ดิ เ​ชือ้ และพ​ ยาธไิ ด้ สง่ ผ​ ลต​ อ่ ค​ วามส​ มดลุ แ​ ละก​ ารป​ รบั ต​ วั ข​ องร​ า่ งกาย​
ทำให้​การเ​จ็บป​ ่วย​ของ​ประชากร​เปลี่ยนจ​ ากโ​รค​ติด​เชื้อ​มาเ​ป็นโ​รค​ไร้​เชื้อ

       3) 	 ยุค​แห่ง​โรค​เก่ียว​กับ​ระบบ​อวัยวะ​และ​โรค​ที่​คน​สร้าง​ข้ึน (The Age of Degenerative and Man-Made​
Disease) เป็นย​ ุคท​ ี่ป​ ระชากรต​ ายด​ ้วยโ​รคท​ ี่เ​กิดจ​ ากค​ วามเ​สื่อมข​ องร​ ่างกาย เช่น ระบบอ​ วัยวะ อาทิ ตับ ไต หัวใจ เป็นต้น
ทรดุ โ​ทรม และพ​ ฤตกิ รรมท​ ไี​่ มเ​่ หมาะส​ ม อยา่ งไรก​ ต็ าม การต​ ายใ​นช​ ว่ งน​ ยี​้ งั ค​ งล​ ดล​ งอ​ ยา่ งต​ อ่ เ​นือ่ งแ​ ละอ​ าจจ​ ะค​ งทใี​่ นท​ ีส่ ดุ
อัตราก​ ารเ​กิดล​ ดต​ ่ำม​ าก การแ​ พรร่​ ะบาดข​ องโ​รคล​ ดล​ ง อายุขัยเ​ฉลี่ยเ​มื่อแ​ รกเ​กิดจ​ ะค​ ่อยๆ เพิ่มส​ ูงข​ ึ้น ประชากรม​ ีอายขุ​ ัย​
เฉลี่ยม​ ากกว่า 50 ปี​ในย​ ุค​นี้จ​ ะม​ ีโ​รคอ​ ุบัติ​ใหม่​และโ​รคอ​ ุบัติซ​ ้ำ เช่น ไข้​หวัด​ใหญ่ 2009 ซาร์ส เป็นต้น ซึ่งก​ าร​เปลี่ยน​ผ่าน​
ครั้ง​นี้​เกิดข​ ึ้น​ในบ​ ริบท​ของ​โลกา​ภิ​วัต​น์ ที่​มีก​ ารเ​ชื่อมโ​ยงก​ ันข​ อง​ข้อมูลข​ ่าวสาร​และว​ ิถีช​ ีวิตข​ องผ​ ู้คน​ในร​ ะดับ​โลก

       อย่างไร​ก็ตาม ปฏิกิริยา​ระหว่าง​การ​เปลี่ยนแปลง​ทาง​วิทยาการ​ระบาด​กับ​ทาง​เศรษฐกิจ​สังคม​มี​ความ​ซับ​ซ้อน​
มาก ในป​ ระเทศท​ พี่​ ัฒนาแ​ ลว้ ก​ ารเ​ปลีย่ นแปลงท​ างว​ ทิ ยาการร​ ะบาดไ​ดร​้ บั ผ​ ลกร​ ะท​ บโ​ดยก​ ารป​ รบั ปรงุ ท​ างร​ ะบบเ​ศรษฐกิจ​
และ​ปัจจัย​ทาง​สังคม ส่วน​ประเทศ​กำลัง​พัฒนาการ​เปลี่ยนแปลง​ทาง​วิทยาการ​ระบาด​จะ​เกิด​ขึ้น​จาก​การ​พัฒนา​ด้าน​
การ​แพทย์​และ​สาธารณสุข​ที่​เป็นการ​นำ​เข้า​เทคโนโลยี ดัง​นั้น อาจ​กล่าว​ได้​ว่า ตัว​กำหนดการ​เปลี่ยนแปลง​รูป​แบบ
​การเ​จ็บป​ ่วยจ​ าก​โรค​ติดเ​ชื้อม​ าเ​ป็น​โรค​ที่​เกี่ยว​กับ​ระบบอ​ วัยวะ​มี 3 กลุ่ม ได้แก่

                             ลขิ สทิ ธ์ิของมหาวิทยาลยั สโุ ขทัยธรรมาธริ าช
   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65