Page 24 - การวิจัยเพื่อพัฒนาการศึกษานอกระบบ และการศึกษาตามอัธยาศัย หน่วยที่ 5
P. 24

5-14 การวิจัยเพื่อพัฒนาการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย

ตารางท​ ี่ 5.3 การ​เลือก​ใชส้​ ถติ ​ิพรรณนาใ​น​การอ​ ธิบายข​ อ้ มลู จ​ �ำ แนกต​ าม​ประเภท ระดับก​ าร​วัด

                                               สถติ เิ ชิงพรรณนา

ระดบั การวดั     จ�ำ นวน    แนวโนม้ เข้าสู่ส่วนกลาง                     การกระจาย
                 (ความถี)่       (คา่ กลาง)                       (ความแตกตา่ งหรือใกล้เคยี ง

                                                                        ของขอ้ มูล)

1.	 นามบัญญัติ   ร้อยละ     ฐานนิยม                               พิสัย
	 และข้อมูล      สัดส่วน
	 เชิงคุณภาพ     อัตราส่วน  1.	 มัธยฐาน เป็นค่าที่เหมาะสม         1.	 ส่วนเบี่ยงเบนควอไทล์
2.	 เรียงลำ�ดับ             2.	 ฐานนิยม ใช้เมื่อต้องการแสดง       2.	 พิสัย ใช้เมื่อต้องการแสดงการ
                 ร้อยละ     	 ความถี่สูงสุดของลำ�ดับ              	 กระจายในภาพกว้างและรวดเร็ว
3.	 อันตรภาค     สัดส่วน
4.	 อัตราส่วน    อัตราส่วน  1.	 ค่าเฉลี่ย เป็นค่าที่เหมาะสม 1.	 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานหรือ

                 ร้อยละ     	 โดยเฉพาะข้อมูลที่มีการแจกแจง 	 ความแปรปรวน เป็นค่า
                 สัดส่วน
                 อัตราส่วน  	 โค้งปกติ                            	 ที่เหมาะสม

                            2.	 มัธยฐาน ใช้เมื่อ 1) ไม่ทราบค่า 2.	 ส่วนเบี่ยงเบนควอไทล์ ใช้เมื่อการ

                            	 ต่ำ�สุดหรือ/และสูงสุดของข้อมูล 	 แจกแจงของข้อมูลเบ้ ไม่เป็น

                            	 2) การแจกแจงของข้อมูลเบ้ 	 โค้งปกติข้อมูลไม่สมบูรณ์ไม่ทราบ

                            	 ไม่เป็นโค้งปกติ                     	 ค่าสูงสุดและต่ำ�สุด

                            3.	 ฐานนิยม ใช้เมื่อต้องการความถี่ 3.	 พิสัย ใช้เมื่อต้องการแสดงการ

                            	 สูงสุดของข้อมูล                     	 กระจายในภาพกว้างและรวดเร็ว

       3.4		สมั ประสิทธก​ิ์ ารผ​ ันแปร (the coefficient of variation: C.V.) การเ​ปรียบ​เทียบ​การก​ระ​จายข​ อง​
ข้อมูล 2 ชุดท​ ี่ม​ ี​ค่าเ​ฉลี่ยเ​ท่าก​ ัน สามารถเ​ปรียบ​เทียบก​ ารกร​ ะจ​ ายไ​ด้​จากค​ ่า​ส่วน​เบี่ยงเ​บน​มาตรฐาน​ของข​ ้อมูล​
ทั้ง​สองช​ ุด ชุด​ที่​มี​ค่า​ส่วน​เบี่ยงเ​บน​มาตรฐาน​มาก แสดง​ว่าก​ ลุ่ม​นั้นม​ ีก​ ารกร​ ะ​จา​ยมาก​ กว​ ่า​กลุ่ม​แรก

       แต่​หาก​ข้อมูล 2 ชุด​มี​ค่า​เฉลี่ย​ต่าง​กัน ส่วน​เบี่ยง​เบน​มาตรฐาน​ไม่​สามารถ​นำ�​มา​เปรียบ​เทียบ​การ
ก​ระ​จาย​ของ​ข้อมูล​ได้ ต้อง​แปลง​การก​ระ​จาย​ของ​ข้อมูล​ให้​เป็น​สัมประสิทธิ์​การ​ผันแปร​จึง​จะ​เปรียบ​เทียบ​ได้
สัมประสิทธิ์​การ​ผันแปร หมาย​ถึง ขนาด​ของ​การก​ระ​จาย​เมื่อ​เปรียบ​เทียบ​กับ​ค่า​เฉลี่ย​เป็น​ร้อย​ละ​เท่าไร​ของ​
ค่า​เฉลี่ย ใน​บางต​ ำ�ราเ​รียก​ว่า สัมประสิทธิ์​การก​ระ​จายห​ รือก​ ารกร​ ะ​จายส​ ัมพัทธ์ (relative variation) สูตร
การห​ า​สัมประสิทธิ์ก​ ารกร​ ะจ​ าย​ของ​ข้อมูล
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29