Page 40 - หลักการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ และบริบททางภาษา
P. 40
14-30 หลักการเรียนรู้ภาษาอังกฤษและบริบททางภาษา
เรอื่ งท ี่ 14.2.4 ปัญหาจ ากป ระสบการณ์ครูผ สู้ อน
ก ารเขยี นภาษาองั กฤษ
การเขียนภ าษาอังกฤษน ั้น ไม่ใช่แค่เพียงก ารเขียนให้ถ ูกต ้องต ามห ลักไวยากรณ์เท่านั้น หากแต่ว ่าผู้
เขียนต ้องส ามารถว างแผนก ารเขียนว ่าต ้องการจ ะเขียนค วามเรียงป ระเภทใด เช่น ความเรียงป ระเภทบ รรยาย
ประเภทเรื่องเล่า ประเภทขั้นต อน เป็นต้น โดยผู้เขียนต ้องส ามารถสื่อความห มายให้ผู้อ่านเข้าใจได้เพราะงาน
เขยี นเปน็ การส ือ่ ค วามท างเดยี ว (one-way communication) ถา้ เกดิ ค วามผ ดิ พ ลาดอ าจท �ำ ใหค้ วามเขา้ ใจข อง
ผู้อ ่านคลาดเคลื่อนได้ หลังจากท ี่เขียนแ ล้วผู้เขียนควรตรวจสอบ แก้ไข และต รวจท านอ ีกค รั้งอย่างร อบคอบ
เสียก ่อนเพื่อป ้องกันค วามผ ิดพ ลาดท ี่อ าจจ ะเกิดข ึ้น ไม่ว ่าจ ะเรื่องไวยากรณ์ เครื่องหมาย รวมถ ึงก ารส ื่อค วาม
หมาย (ศิตา เยี่ยมข ันติถ าวร 2555) แตจ่ ากป ระสบการณข์ องก ารส อนภ าษาอ ังกฤษน ั้น เราส ามารถส รุปป ัญหา
ที่ได้พบเจอจากก ารเขียนท ี่ได้ร วบรวมไว้ด ังนี้
1. การเรียบเรียงเนื้อหา (content) ในบ างค รั้งไม่ส ามารถส รุปเนื้อหาสาระที่จ ะใช้เขียน เพื่อให้ต รง
ประเด็นได้ ไม่มีใจความหลักหรือ main idea ผู้เขียนม ักจ ะเขียนไปเรื่อยๆ จนอ ่านไม่เข้าใจแ ละไม่สามารถ
สรปุ จ บได้ ดงั น ัน้ ผ สู้ อนจ งึ ต อ้ งฝ กึ ก ารใชค้ วามค ดิ ก อ่ นในข ัน้ ต น้ เพือ่ ใหเ้ กดิ ก ารแ สดงค วามค ดิ เหน็ อ ยา่ งช ดั เจน
มีเหตุผลสนับสนุน ตรงป ระเด็น และเชื่อมโยงค วามค ิดอ ย่างต ่อเนื่อง
2. รปู แ บบ (form) ผเู้ ขยี นไมท่ ราบว า่ โครงสรา้ งข องก ารเขยี นภ าษาอ งั กฤษเปน็ เชน่ ไร ไมร่ จู้ ดุ ป ระสงค์
ที่เด่นชัดในการเขียนของตน และไม่ทราบลักษณะข องงานเขียนว่าสามารถแ บ่งออกเป็นประเภทต่างๆ ศิตา
เยี่ยมข ันติถาวร 2555 ได้ร ะบุไว้ว่า การเขียนค วามเรียงในภ าษาอ ังกฤษนั้น สามารถแบ่งออกได้เป็นป ระเภท
ใหญ่ๆ ได้ด ังนี้
1) ประเภทเรื่องเล่า (narrative) เป็นการเขียนเล่าเรื่อง เหตุการณ์ ตามลำ�ดับเวลาท ี่เกิด
2) ประเภทบรรยาย (descriptive) เป็นการเขียนบรรยายถ ึงค น สัตว์ สถานที่ สิ่งของ และ
ความคิด
3) ประเภทบ อกขั้นต อน (process) เป็นการเขียนถ ึงว ิธีก ารตามลำ�ดับข ั้นต อน
4) ประเภทช ักชวน (persuasive paragraph) เป็นการเขียนเพื่อโน้มน ้าวจิตใจผู้อ่าน
เมื่อผ ู้เรียนไม่สามารถเข้าใจถ ึงวัตถุประสงค์ ก็จะไม่สามารถเขียนให้เข้ากับรูปแบบได้
3. ปัญหาในเรื่องไวยากรณ์ (grammar) ซึ่งห มายถ ึง การใช้โครงสร้างท างไวยากรณ์ท ี่ถ ูกต ้องและ
สื่อค วามห มายได้ ปัญหาทางไวยากรณ์ของเด็กไทยม ีมากมาย และมีอ ยู่ในทุกรูปแบบ ตั้งแ ต่ก ารใช้ค ำ�นำ�หน้า
นาม (article) การใช้เอกพจน์ พหูพจน์ การใช้ tense ทั้ง 12 ในภ าษาอ ังกฤษ
4. ลีลาในการเขียน (style) ได้แก่ การเลือกโครงสร้าง เลือกค ำ� และสำ�นวนต่างๆ ซึ่งสัมพันธ์กับ
วัฒนธรรมของเจ้าของภาษาด้วย ผู้เขียนคนไทยไม่ค่อยรู้คำ�ศัพท์ ในบางครั้งมักใช้วิธีการเปิดพจนานุกรม
