Page 125 - หลักการและทฤษฎีการศึกษาเกี่ยวกับวิชาชีพครู

การใช้ภาษาอังกฤษในวิชาชีพครู 10-115

ตาราง (ต่อ) อักษรโรมนั ตัวอยา่ ง
ตัวตน้ ตวั สะกด ยาย = yai
พยญั ชนะไทย ร้อน = ron, พร = phon
y- ลาน = lan, ศาล = san
ย rn กีฬา = kila, กาฬ = kan
ร ln วาย = wai
ลฬ หา = ha
w- ฮา = ha
ว h-
หฮ

หมายเหต:ุ
1. ในทางสัทศาสตร์ ใช้ h เป็นตัวสัญลักษณ์เพ่ือแสดงลักษณะเสียงธนิต (เสียงที่มีกลุ่มลมพุ่งตาม

ออกมาในขณะออกเสียง) h ท่ีประกอบหลัง k p t จึงเป็นไปตามหลักเกณฑ์ทางสัทศาสตร์ดังน้ี
k แทนเสียง ก เพราะเป็นเสียงสิถิล (เสียงที่ไม่มีกลุ่มลมพุ่งตามออกมาในขณะออกเสียง) kh

จึงแทนเสียง ข ฃ ค ฅ ฆ เพราะเป็นเสียงธนิต
p แทนเสียง ป ซ่ึงเปน็ เสยี งสิถลิ ph จึงแทนเสยี ง ผ พ ภ เพราะเป็นเสยี งธนติ ไม่ใชแ่ ทนเสยี ง ฟ
t แทนเสียง ฏ ต ซึ่งเป็นเสียงสิถิล th จึงแทนเสียง ฐ ฑ ฒ ถ ท ธ เพราะเป็นเสียงธนิต
2. ตามหลักสัทศาสตร์ ควรใช้ c แทนเสียง จง ซ่ึงเป็นเสียงสิถิล และ ch ใช้แทนเสียง ฉ ช ฌ ซ่ึง

เป็นเสียงธนิต ดังที่ใช้กันในภาษาบาลี-สันสกฤต เขมร ฮินดี อินโดนีเซีย และภาษาอ่ืน ๆ อีกหลายภาษา แต่ท่ี
มิได้แก้ไขให้เป็นไปตามหลักสัทศาสตร์ เน่ืองจากเกรงว่าจะท�ำให้ไขว้เขวกับการสะกดและออกเสียงตัว c ใน
ภาษาอังกฤษซ่ึงคนไทยมักใช้แทนเสียง ค หรือ ซ ตัวอย่างเช่น จน/จิต หากเขียนตามหลักสัทศาสตร์เป็น
con-cit ก็อาจออกเสียงตัว c เป็นเสียง ค ในค�ำว่า con และออกเสียง ซ ในค�ำว่า cit ดังน้ัน จึงยังคงให้ใช้
ch แทนเสียง จ ตามที่คุ้นเคย เช่น จุฬา = chula, จิตรา = chittra