Page 27 - การบริหารงานภาพยนตร์
P. 27
การวิเคราะห์และประเมนิ ปจั จัยในการบรหิ ารงานภาพยนตร์ 2-15
อนั ดหี รอื ขนบธรรมเนยี มประเพณหี รอื จงู ใจใหห้ ลงเชอ่ื ซง่ึ ภาพยนตรใ์ นประเภทนท้ี างโรงภาพยนตรจ์ ะตอ้ ง
ตรวจบัตรประชาชนผชู้ มก่อนเข้าชมทกุ ครัง้
สว่ นภาพยนตรท์ ห่ี า้ มฉายในราชอาณาจกั ร ไดแ้ ก่ ภาพยนตรท์ ม่ี เี นอื้ หาสง่ ผลกระทบกระเทอื นตอ่
สถาบนั พระมหากษตั รยิ ห์ รอื การปกครองในระบอบประชาธปิ ไตยอนั มพี ระมหากษตั รยิ ท์ รงเปน็ พระประมขุ
สาระส�ำคัญของเรื่องเป็นการเหยียดหยามหรือน�ำความเส่ือมเสียมาสู่ศาสนาหรือไม่เคารพต่อปูชนียบุคคล
ปูชนียสถาน หรือปูชนียวัตถุ เนื้อหาก่อให้เกิดความแตกสามัคคีระหว่างประเทศ สาระส�ำคัญของเรื่อง
เกี่ยวกับการมเี พศสัมพันธ์
ดังนั้น ผู้สร้างภาพยนตร์จึงต้องวิเคราะห์ผู้ชมภาพยนตร์ของตนให้แน่ชัดก่อนว่า ต้องการสร้าง
ภาพยนตร์เพอื่ กลุม่ เป้าหมายใด
จากการท่ีภาพยนตร์เป็นงานท่ีต้องลงทุนสูง การท่ีจะใช้แนวคิดว่าผู้สร้างภาพยนตร์ควรก้าวน�ำ
หน้าผู้ชม เพื่อเป็นสื่อในการชักน�ำคนนั้น คงอาจจะต้องปรับเปลี่ยนแนวคิดเสียใหม่ว่า ผู้สร้างภาพยนตร์
ควรเป็นผ้เู ดินตามความต้องการของผูช้ ม โดยการสอดส่องหรือท่เี รียกวา่ “ส�ำรวจวิจยั ” เพอื่ ค้นหาความ
ตอ้ งการของผทู้ เ่ี ปน็ กลมุ่ เปา้ หมายของตนในระยะทไ่ี มถ่ กู ทง้ิ ใหห้ า่ งนกั หรอื ถา้ อยใู่ นระยะท่ี “เกาะตดิ ” ได้
ยง่ิ เปน็ การดี ซง่ึ ในอดตี ปรากฏวา่ รสนยิ มของคนพน้ื บา้ นถกู นำ� มาเปน็ บรรทดั ฐานในการผลติ หนงั แตล่ ะเรอ่ื ง
เช่น ในระยะที่หนังบู๊ครองเมือง เพราะมผี ู้สร้างอยา่ ง ฉลอง ภักดีวจิ ิตร และคมน์ อรรฆเดช เกดิ ขน้ึ อีกทงั้
หนงั เรอ่ื ง ชมุ แพ ของ จรญั พรหมรงั ษี ทำ� เงนิ มหาศาล หนงั บจู๊ งึ กลายเปน็ ความตอ้ งการของตลาดไปหนงั
บู๊ในยุคนั้นจึงจ�ำเป็นต้องมียิง มีต่อย มีระเบิดภูเขา มีเผากระท่อม ใบปิดและโชว์การ์ดทุกรูปทุกใบ ทั้ง
พระเอกและผรู้ า้ ยเดนิ ถอื ปนื กนั จนนบั กระบอกไมถ่ ว้ น เกา้ สบิ เปอรเ์ ซน็ ตข์ องหนงั ยคุ นนั้ จงึ จำ� เปน็ ตอ้ งเปน็
หนังบู๊ทั้งส้ิน พอมาถึงหนังเร่ือง แผลเก่า ได้เงิน ผู้สร้างก็เริ่มควานหานิยายสไตล์ไม้เมืองเดิม ดังนั้น
หนงั อยา่ ง เกวยี นหกั ชายสามโบสถ์ หรอื หนงั ประเภทนจ้ี ะทยอยออกมา เมอื่ มากเกนิ ไปเกนิ ความตอ้ งการ
ของผดู้ แู ลว้ กเ็ รมิ่ ควานหาสงิ่ อน่ื ตอ่ ไป มายคุ ของกามเทพเลน่ กลและวยั อลวนประสบความสำ� เรจ็ ผสู้ รา้ งทงั้
หลายก็มุ่งเข้าหาหนังเบาๆ แล้วเอาตลกเป็นเหตุในการสร้างเร่ือง และย่ิงประสบความส�ำเร็จมากขึ้นเมื่อ
หนงั ตลกทเ่ี ลน่ กนั เปน็ ทมี อยา่ งกลมุ่ ของเดอ๋ ดอกสะเดา เขา้ ไปปนอยใู่ นหนงั และทำ� รายไดจ้ นเปน็ ทนี่ า่ พอใจ
หนังทุกเรื่องจึงขาดตลกพวกนี้ไม่ได้ มาถึงยุคสุดท้ายยุคท่ีหนังไทยอับเฉาเต็มทน แต่หนังเร่ือง ซึมน้อย
หนอ่ ย กะลอ่ นมากหนอ่ ย และ ปลม้ื ทำ� เงนิ ทกุ คนกต็ รงเขา้ หาหนงั วยั รนุ่ แนวสนกุ สนานทใี่ ชด้ าราใหมเ่ ปน็
ตัวเดนิ เรอ่ื ง และเมือ่ ถงึ เวลาหนังแนวน้ีก็จะปิดฉากของมนั เอง
ผู้สร้างภาพยนตร์จึงต้องหม่ันส�ำรวจความต้องการของผู้ดูกลุ่มเป้าหมายของตนอยู่อย่างใกล้ชิด
โดยอยา่ ให้ถูกทง้ิ หา่ งจนกลายเป็นการสรา้ งภาพยนตร์ที่กลุม่ ผู้ชมรสู้ กึ “เอยี น” กบั หนังแนวน้ันแลว้ ขณะ
เดยี วกนั กอ็ าจดดั แปลงหนงั แนวทก่ี ำ� ลงั เปน็ ทตี่ อ้ งการของตลาด เพอื่ กา้ วเขา้ สอู่ กี แนวหนงึ่ เชน่ เปลยี่ นแนว
หนังผีทีด่ ูแล้วนา่ สะพรึงกลัว เข้าส่หู นังผีทีร่ กั กระจุ๋มกระจมิ๋ แลว้ หักเขา้ สู่แนวหนงั ความรกั เปน็ ตน้
