Page 31 - อารยธรรมมนุษย์
P. 31
อารยธรรมเอเชยี ตะวันออกเฉียงใต้ 4-21
เรื่องท่ี 4.2.1
อาณาจักรภาคพื้นทวีป
หลักฐานทางโบราณคดี และข้อมูลทางประวัติศาสตร์บ่งชี้ได้ว่าดินแดนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ในอดตี มอี าณาจกั รทส่ี ถาปนาขน้ึ โดยไดร้ บั อารยธรรมจากอินเดีย ต้ังแตค่ รสิ ต์ศตวรรษที่ 2 ในบริเวณแถบ
แม่น้�ำโขงตอนล่างเหนือเมืองเว้ในอันหน�ำเหนือ และตอนเหนือของแหลมมลายู25 ความจริงอาณาจักรใน
ภาคพน้ื ทวปี มจี ำ� นวนมาก โดยแตล่ ะอาณาจกั รกม็ คี วามสำ� คญั ตอ่ พฒั นาการในดนิ แดนแถบนี้ แตใ่ นทนี่ จ้ี ะ
อธบิ ายขอ้ มลู ของบางอาณาจักรเทา่ น้นั หากนกั ศึกษาสนใจและตอ้ งการคน้ ควา้ ขอ้ มูลอาณาจกั รอ่นื ๆ ท่ีไม่
ไดก้ ลา่ วถงึ ไวใ้ นเรอื่ ง 4.2.1 อาณาจกั รภาคพนื้ ทวปี นกั ศกึ ษาสามารถหาขอ้ มลู ตอ่ ไดจ้ ากเอกสารอา้ งองิ ทา้ ย
หนว่ ยการสอนน้ี ส�ำหรับอาณาจักรภาคพ้นื ทวปี ที่จะกล่าวถงึ ในทนี่ ้ีมรี ายละเอียดดงั ต่อไปนี้
ฟูนัน เจนละ และเขมรสมัยพระนคร
อาณาจกั รฟูนนั เจนละ และเขมรสมัยพระนคร รวมระยะเวลาพันกว่าปี โดยฟนู ันเป็นอาณาจักร
ทม่ี คี วามสำ� คญั ตงั้ แตค่ รสิ ตศ์ ตวรรษที่ 2 มอี าณาเขตอยบู่ รเิ วณแถบแมน่ ำ้� โขงตอนลา่ ง และบรเิ วณทรี่ าบลมุ่
ทะเลสาบเขมร ครง้ั หนงึ่ เมอื งหลวงของอาณาจกั รฟนู นั นา่ จะเคยอยทู่ เ่ี มอื ง “วยาธปรุ ะ” ใกลๆ้ ภเู ขาบาพนม
ในกัมพูชากับเมืองออกแก้ว (Oc-Eo) ปากแม่น้�ำโขงในประเทศเวียดนามปัจจุบัน จากหลักฐานทาง
โบราณคดีท่ีพบบริเวณเมืองออกแก้วแสดงให้เห็นว่าเมืองน้ีเคยเป็นเมืองท่าค้าขายท่ีส�ำคัญ เน่ืองจากพบ
โบราณวตั ถุ อาทิ ลูกปดั เคร่ืองประดับท�ำดว้ ยโลหะ เป็นต้น
ฟนู นั โดยทราบเรอื่ งราวของอาณาจกั รในยคุ เรมิ่ แรกจากเอกสารจนี ทไี่ ดก้ ลา่ วถงึ รฐั ทอี่ ยทู่ างตอนใต้
ของจนี ว่า “ฟนู ัน” มพี ระราชาองคแ์ รกพระนามว่า โกณฑินยะ เป็นชาวอินเดีย ได้เดนิ ทางมายงั ฟูนนั และ
แตง่ งานกบั หญงิ พนื้ เมอื ง ชอ่ื วา่ นางโสมา ซง่ึ เปน็ ธดิ าของพญานาค หลงั จากนนั้ ไดส้ บื เชอ้ื วงศต์ อ่ มา แมว้ า่
หลักฐานจากเอกสารจีนจะไม่สามารถที่จะระบุศักราชที่ชัดเจนส�ำหรับกษัตริย์ฟูนันที่ปกครองในดินแดน
ดังกล่าวในระยะเริ่มต้น แต่จากข้อมูลต่างๆ ก็ยืนยันได้ว่าอาณาจักรฟูนันเป็นอาณาจักรใหญ่อยู่ในแหลม
อินโดจีนกว่า 500 ปี นอกจากน้ีประเพณีการก่อตั้งราชวงศ์ของอาณาจักรฟูนันในยุคเริ่มต้น ยังส่งผลถึง
การขนึ้ ครองราชสมบตั ขิ องพระราชาในสมยั ตอ่ ๆ มา กลา่ วคอื พระราชาในสมยั ตอ่ มามกั อา้ งถงึ ความสมั พนั ธ์
กับต้นวงศเ์ ก่ยี วข้องกับพระราชาท่เี มอื งวยาธปุระ
ฟูนันได้รับอิทธิพลจากอารยธรรมจากอินเดียโดยตรง ท้ังระบบกษัตริย์ ศาสนา และศิลปกรรม
กลา่ วคอื กษตั รยิ ฟ์ นู นั มลี กั ษณะเปน็ กษตั รยิ โ์ ดยสมบรู ณ์ จะประทบั อยใู่ นวงั หรอื พลบั พลาหลายชนั้ มกี าร
ว่าราชการวนั ละ 3-4 ครงั้ เมอื่ จะเสดจ็ ไปไหนกจ็ ะทรงชา้ ง สำ� หรบั ศาสนาทม่ี คี วามสำ� คญั ในอาณาจกั รฟนู นั
คอื ศาสนาพราหมณ-์ ฮนิ ดู ซง่ึ ไดร้ บั อทิ ธพิ ลมาจากอนิ เดยี เชน่ กนั จดหมายเหตจุ นี ไดก้ ลา่ วถงึ ประตมิ ากรรม
25 D.G.E. Hall. Ibid. p. 24.
