Page 59 - ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร
P. 59

ศิลปะการใช้ภาษา ๑๒-49

แนวตอบกิจกรรม ๑๒.๓.๓
       ๑. 	ตัวอย่างข้อเขียนร้อยแกว้ และรอ้ ยกรอง ซ่ึงมกี ารซำ�้ กลมุ่ ข้อความ มีดงั น้ี
       ข้อเขียนรอ้ ยแกว้ เชน่ เรื่องไตรภูมิกถา ความวา่
       “ฝูงยมบาลนนั้ เมอ่ื อย่ใู นเมืองคน บาปเขาก็ได้กระท�ำ บุญเขาก็ได้กระท�ำบ้าง เมอื่ ตายไปได้ไป

เกดิ ในนรกนนั้ ๑๕ วัน แลมยี มบาลฝงู อนื่ มาขา้ ฟนั พงุ่ แทงกวา่ จะถว้ น ๑๕ วันนน้ั แลว้ จงึ คนื มาเปน็ ยมบาล
๑๕ วันเล่า เวียนไปเวียนมาด่งั นัน้ หงึ นานนกั เพราะว่าไปม่ ีส้นิ บาปอันเขาได้กระท�ำนน้ั ดุจด่งั เปรตจำ� พวก
หน่ึงอันชื่อวิมานเปรตนั้นแล ลางคนนั้นกลางวันเป็นเปรต ครั้นกลางคืนเป็นเทวดา ลางคนกลางวันเป็น
เทวดา คร้ันกลางคืนเป็นเปรต ...”

       การซำ้� กลมุ่ ขอ้ ความแตล่ ะกลมุ่ กเ็ พอ่ื เนน้ ยำ�้ ความหมายในแตล่ ะแหง่ และทำ� ไดอ้ ยา่ งมปี ระสทิ ธภิ าพ
ศิลปะการใชภ้ าษาในตวั อย่างข้างลา่ ง ได้แก่ ซ�้ำกลุ่มข้อความคอ่ นข้างหลากหลาย คือ

            - 	การซ้�ำกลุ่มข้อความ “เขาก็ได้กระท�ำ” เพ่ือเน้นการกระท�ำในอดีตท่ีท�ำท้ังบาปและบุญ
จึงทำ� ให้รับผลกรรมท้งั ท่เี ปน็ กุศลและอกุศล ซ�้ำ “ลางคนกลางวันเป็น” และ “ครั้นกลางคนื เป็น” เพอื่ เน้น
ผลของการกระท�ำท่ไี ด้รบั ในช่วงเวลากลางวนั และกลางคนื

            - 	การซ้�ำกลุ่มค�ำ  “๑๕ วัน” เพื่อเน้นระยะเวลาของการได้รับผลกรรมดีซึ่งเป็นกุศลและ
กรรมช่วั ซ่ึงเปน็ อกุศลสลับกัน

            - 	การซำ�้ คำ�  “เวยี น” เนน้ ยำ้� ความหมายของการเกดิ เหตกุ ารณ์ ๒ อยา่ งสลบั กนั ไปมาทไี่ มม่ ี
วันยตุ ิ

       ขอ้ เขยี นรอ้ ยกรอง เช่น เรอื่ งมทั นะพาธาค�ำฉนั ท์

สเุ ทษณ์,	   รักจรงิ มจิ ริงฤก็ไฉน	      อรไทบ่แจ้งการ
มทั นา,		    รกั จรงิ มิจริงก็สรุ ะชาญ	  ชยะโปรดสถานใด
สุเทษณ์,	    พร่ี ักและหวังวธุจะรัก	     และบทอดบทิ้งไป
มทั นา,		    พระรักสมคั ณพระหทัย	        ฤจะทอดจะทงิ้ เสีย ?
สเุ ทษณ,์ 	  ความรักละเห่ียอุระระทด	     เพราะมิอาจจะคลอเคลยี
มัทนา,		     ความรักระทดอรุ ะละเหีย่ 	   ฤจะหายเพราะเคลียคลอ
สุเทษณ,์ 	   โอ้โอ๋กระไรนะมะทะนา	        บมิตอบพะจพี อ ?
มัทนา,		     โอ้โอก๋ ระไรอมะระง้อ	       มะทะนามพิ อดี !

       การซำ้� กลมุ่ ขอ้ ความแตล่ ะกลมุ่ กเ็ พอ่ื แสดงใหเ้ หน็ การพดู ในขณะหลบั ของนางมทั นา คอื พดู ซำ�้ คำ�
ของสุเทษณ์อยา่ งไมไ่ ดร้ ูส้ กึ ตัว

            - 	ศลิ ปะการใช้ภาษาในตวั อยา่ งขา้ งต้น ไดแ้ ก่ ซ้�ำกลุ่มข้อความ “รกั จรงิ มิจรงิ ” เพือ่ แสดง
ใหเ้ หน็ วา่ มทั นาพดู ซำ้� ตามขอ้ ความทสี่ เุ ทษณพ์ ดู เพราะตกอยใู่ นอำ� นาจของมายาวนิ ทบ่ี งั คบั นาง นางจงึ พดู
ในขณะหลับ ไมไ่ ดพ้ ดู อยา่ งร้สู ติสัมปชญั ญะ นอกจากน้ี การซ�้ำกลุ่มข้อความ “ความรักละเหย่ี อรุ ะระทด”
   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64