Page 70 - ความเป็นครู
P. 70
10-60 ความเป็นครู
ครเู ชาวท์ ำ� งานดว้ ยหวั ใจทมุ่ เทแบบนม้ี านานกวา่ 8 ปี จนคนในชมุ ชนบา้ นปนู ยา่ นสะพานพระรามแปด
ต่างให้การยอมรับและเคารพนับถือ แทบจะไม่มีเด็กและชาวบ้านคนใดที่ไม่รู้จักครูเชาว์ ผู้ปกครองแทบ
ทุกบ้านไว้วางใจฝากลูกหลานให้ครูเชาว์ดูแลเสมือนพ่อคนที่สองของเด็ก ๆ คอยช่วยรับส่งเด็ก ๆ ไปโรงเรียน
ช่วยสอนการบ้านในช่วงเย็นของวันธรรมดาและท�ำกิจกรรมต่าง ๆ ในวันหยุด แม้ว่างานเหล่าน้ีจะดูห่างไกล
จากอาชีพครูค่อนข้างมาก แต่ส�ำหรับครูเชาว์ผู้ที่เป็นครูด้วยจิตวิญญาณ เขายินดีท่ีจะท�ำทุก ๆ อย่างเพ่ือ
ช่วยเหลือเด็ก ๆ ให้มีชีวิตและความเป็นอยู่ท่ีดีขึ้น ให้เด็ก ๆ มีความสุข ได้มีของเล่น มีขนม เพียงเท่าน้ีก็ถือ
เป็นส่ิงตอบแทนท่ีคุ้มค่ากับส่ิงที่เขาได้ทุ่มเทลงไป ครูเชาว์ท�ำงานทุกอย่างที่ครูไม่จ�ำเป็นต้องท�ำ ครูเชาว์ไม่ได้
เป็นครูเพียงแค่อาชีพแต่เป็นครูด้วยหัวใจและจิตวิญญาณความเป็นครู ทุ่มเทเวลาและท�ำทุกอย่างเพ่ือสร้าง
โอกาสที่ดีให้กับเด็ก ๆ การที่ครูเชาว์เกิดมาร่างกายพิการและมีความบกพร่องทางสติปัญญา ท�ำให้เขาเข้าใจ
ชีวิตของเด็ก ๆ เหล่านี้เป็นอย่างดี เขาจึงต้องการให้เด็ก ๆ เหล่านี้ได้มีโอกาสเดินต่อไปข้างหน้าแบบเดียวกับ
ท่ีเขาท�ำได้รับโอกาสมาแล้ว เขาได้พูดถึงเด็ก ๆ เหล่าน้ันว่า “...ตวั ผมเองกต็ ดิ ลบมา ชวี ติ ของผมยงั ไดร้ บั โอกาส
ผมคิดอยู่ในใจว่าท�ำไม เด็กพวกน้ันถึงไม่มีโอกาสที่จะได้เรียนเหมือนพวกเราบ้าง เขาให้โอกาสผมมา เม่ือผม
เรยี นจบแลว้ ผมจะมาคนื มาตอบแทนสงั คม อยา่ งนอ้ ยเดก็ ๆ จะไดม้ โี อกาสเหมอื นผม ในอดตี ผมเปน็ ผรู้ บั แต่
ในเมอื่ ผมเป็นผรู้ ับแล้ว ผมอยากเป็นผ้ใู ห้บ้าง...”
ชีวิตของครูเชาว์ชายท่ีมีร่างกายพิการผู้น้ี ได้แสดงให้เห็นแล้วว่าคุณค่าของความเป็นคนที่สมบูรณ์
นั้นวดั กันที่จติ ใจไมใ่ ชร่ า่ งกาย ครูเชาว์เป็นครผู ้ทู ่ีมจี ิตวิญญาณความเป็นครโู ดยแทจ้ รงิ ม่งุ หวงั ทจ่ี ะใหล้ ูกศษิ ย์
ของตนได้รับโอกาสในชีวิตท่ีดีข้ึน เป็นครูที่พร้อมจะเป็นผู้ให้ด้วยหัวใจท่ีเปี่ยมไปด้วยความเมตตาและ
ไม่ค�ำนึงถึงสิ่งใดตอบแทน
4.4 ครสู ามารถ สุทะ
ครูหนุ่มอายุเพียง 35 ปี ที่เสียสละความสุขสบายในเมืองเพื่อเข้าไปอยู่ในพื้นที่ห่างไกลความเจริญ
โดยมุ่งหวังที่จะขยายโอกาสทางการศึกษาให้กับเด็กด้อยโอกาส ซ่ึงเป็นครอบครัวชาวประมงที่ต้องใช้ชีวิตอยู่
บนเรือ ไม่สามารถเดินทางมาโรงเรียนปกติได้ เขาจึงอาสาที่จะไปเป็นครูที่โรงเรียนบ้านก้อจัดสรร ซึ่งเป็น
โรงเรียนท่ีมีลักษณะเป็นกระท่อมอยู่บนเรือนแพ ลอยอยู่กลางแม่นํ้าปิง ชาวประมงจะพาลูกหลานของตนเอง
มาสง่ ทโ่ี รงเรยี นในเชา้ วนั จนั ทร์ และมารบั กลบั อกี ครง้ั ในเยน็ วนั ศกุ ร์ โรงเรยี นนจ้ี งึ มสี ถานะเปน็ โรงเรยี นประจ�ำ
ไปโดยปริยาย และมีเขาเป็นครูเพียงคนเดียวในโรงเรียน จึงต้องท�ำหน้าท่ีทุกอย่างตั้งแต่ภารโรง ครู และ
ผู้ปกครองของนักเรียนทุกคน ครูสามารถเป็นครูผู้เสียสละ เขาได้ละท้ิงความสุขสบายในเมืองเพื่อเข้าไปอยู่
ในพื้นท่ีห่างไกลความเจริญ โดยมีจุดมุ่งหมายเพ่ือสั่งสอนวิชาความรู้ให้กับเด็ก ๆ ซึ่งเป็นอนาคตของชาติ
มุ่งหวังท่ีจะขยายโอกาสการศึกษาขั้นพื้นฐานให้กับเด็ก ๆ ครูสามารถเป็นครูเพียงคนเดียวของโรงเรียน
บ้านก้อจัดสรร สาขาเรือนแพ อ�ำเภอล้ี จังหวัดล�ำพูน โรงเรียนมีลักษณะเป็นกระท่อมอยู่บนเรือนแพลอยอยู่
กลางแม่น้ําปิง แต่เดิมโรงเรียนตั้งอยู่บนบก แต่ภายหลังการก่อสร้างเข่ือนภูมิพลในปี 2536 จึงขยายโอกาส
เปิดอีกสาขาบนเรือนแพกลางนํ้าเหนือเข่ือน เพื่อให้ลูกหลานชาวประมงท่ีมีกว่า 30 ครัวเรือน ได้มีโอกาสได้
เล่าเรียนหนังสือ เป็นโรงเรียนเพียงแห่งเดียวในประเทศท่ีจัดการเรียนการสอนกันกลางน้ํา และเป็นโรงเรียน
ท่ีใกล้ที่สุดในที่ท่ีห่างไกลจากโรงเรียนที่บรรดาชาวประมงจะสามารถพายเรือมาส่งลูกหลานท่ีโรงเรียนใน
เช้าวันจันทร์ และมารับกลับอีกครั้งในเย็นวันศุกร์ โรงเรียนนี้จึงมีสถานะเป็นโรงเรียนประจ�ำไปโดยปริยาย
