Page 66 - ความเป็นครู
P. 66
10-56 ความเป็นครู
4.1 ครแู สวง เอย่ี มองค์
ครูแสวงเป็นครูที่คนท้ังจังหวัดเพชรบุรีรู้จักและให้ความยอมรับนับถือว่าเป็นปูชนียบุคคลด้านการ
ศึกษาของจังหวัดเพชรบุรี ครูแสวงได้ช่วยเหลือเด็กยากจนให้ได้รับโอกาสทางการศึกษามาอย่างยาวนาน ใน
ระหว่างรับราชการ ครูแสวงจะน�ำหลักธรรมในการด�ำรงชีวิตมาสั่งสอนลูกศิษย์ทุกคนหน้าเสาธงเป็น
ประจ�ำทุกวัน หลังจากเกษียณอายุราชการ ก็ยังไม่หยุดพัก มุ่งมั่นปฏิบัติงานด้านการศึกษาอย่างต่อเน่ือง
ก่อตั้งมูลนิธิเพ่ือช่วยเหลือเด็กยากจน จัดการศึกษาให้กับเด็กยากไร้ ผู้พิการ ท่านได้บริจาคที่ดินตนเอง
ก่อต้ังโรงเรียนธรรมิกวิทยา (โรงเรียนสอนคนตาบอด) และเป็นประธานมูลนิธิธรรมิกชนเพื่อคนตาบอด
ในประเทศไทย ในพระบรมราชินูปถัมภ์ สาขาจังหวัดเพชรบุรี และยังอุทิศตนให้กับพุทธศาสนา รวมถึง
ช่วยเหลืองานด้านศาสนามาโดยตลอด
ขอ้ มลู จากหนังสือ เพชรแหง่ พริบพรี (2555) เขยี นไวว้ ่า ครแู สวงเปน็ ลูกชาวนา มคี วามใฝ่เรียนตัง้ แต่
ในวัยเด็ก เม่ือเรียนจบ ป.4 โรงเรียนในหมู่บ้านได้มีโอกาสมาศึกษาต่อที่โรงเรียนในตัวจังหวัด และอาศัยอยู่
ที่วัดกุฎีดาวกับหลวงพ่อบุศย์ ปภสสโร (พระศรีพัชราจารย์) ผู้ซ่ึงเป็นครูและผู้มีพระคุณที่ครูแสวงนับถือเป็น
แบบอย่างในความอุตสาหะ วิริยะ ท่านได้เลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะและเป็นผู้ก่อต้ังโรงเรียนราษฎร์
ของวัดช่ือโรงเรียนปริยัติ-รังสรรค์ โดยมุ่งหวังเพื่อให้โอกาสทางการศึกษาแก่เด็กทุกคน ครูแสวงได้เรียนจบ
มัธยมจากโรงเรียนนี้ด้วยเช่นกัน ต่อมาได้รับทุนไปศึกษาท่ีโรงเรียนฝึกหัดครูที่กรุงเทพ โดยได้พักอาศัยเป็น
เด็กวัดประยูรวงศาวาสอยู่กับอาจารย์เม้ียน ออมชิต ครูแสวงเรียนจบจนได้เป็นครูประกาศนียบัตรประโยค
ครูประถม และกลับไปเป็นครูสอนท่ีโรงเรียนปริยัติ-รังสรรค์ ท่านกล่าวไว้เม่ือตอนเร่ิมอาชีพครูว่า “...มนั เปน็
ความตง้ั ใจตง้ั แตแ่ รกเลยวา่ อยากจะใหโ้ อกาสทางการศกึ ษาใหก้ บั เดก็ ทด่ี อ้ ยโอกาสอยา่ งทเี่ ราเคยไดร้ บั มาแลว้ ...”
ด้วยความมุ่งม่ันในวิชาชีพครูจึงได้ไปสอบเรียนต่อและจบการศึกษาระดับปริญญาตรีท่ีวิทยาลัย
วิชาการศึกษาประสานมิตร จากนั้นก็ได้ย้ายไปสอนและพัฒนาโรงเรียนหลายแห่งจนมีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับ
อาทิเช่น โรงเรียนชะอ�ำ คุณหญิงเนื่องบุรี โรงเรียนท่ายางวิทยา โรงเรียนพรหมมานุสรณ์ จังหวัดเพชรบุรี และ
โรงเรียนเบญจมราชานุสรณ์ จังหวัดนนทบุรี โรงเรียนวัดเขาย้อยไพบูลย์อุปถัมภ์ โรงเรียนสุวรรณรังสฤษฏ์
วิทยาลัย มูลนิธิพระเทพสุวรรณมุนี พุทธสมาคมจังหวัดเพชรบุรี สภาสังคมสงเคราะห์ แห่งประเทศไทย ใน
พระบรมราชูปถัมภ์ มูลนิธิธรรมิกชนเพื่อคนตาบอดในประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขาจังหวัด
เพชรบุรี รวมถึงโรงเรียนส�ำหรับเด็กด้อยโอกาส โรงเรียนธรรมิกวิทยา ท่านเล่าไว้ว่า “...แตล่ ะโรงเรยี นมคี วาม
ต้องการไม่เหมือนกัน ท่ีชะอ�ำ ขาดทุกอย่าง ต้องเป็นทั้งภารโรง ทั้งครูท่ีสอนทุกวิชา ต้องบูรณาการสอนคือ
เน้นการใหน้ ักเรยี นมสี ่วนร่วมทที่ า่ ยาง ผมอยากให้โรงเรียนเปน็ ส่วนหน่งึ ของชมุ ชน ดังนั้นแทนท่คี รจู ะสอน
แค่นักเรยี น เรากจ็ ะทำ� หลักสูตรทั้งเย็บผ้า ทำ� อาหาร ทำ� ขนม การเกษตรเพือ่ สร้างให้คนมวี ิชาชพี ท�ำให้ชุมชน
ใกลช้ ดิ โรงเรียน ลกู หลานกไ็ มก่ ลา้ หนีเรยี น ไมก่ ล้าประพฤตติ ัวนอกระเบยี บ การเรียนก็ดขี น้ึ ...”
โรงเรียนที่ครูแสวงบริหารจะก�ำหนดนโยบายท่ีชัดเจนว่าจะต้องท�ำให้นักเรียนทุกคนเป็นลูกท่ีดีของ
พ่อแม่ เป็นศิษย์ท่ีดีของครู เป็นคนดีของสังคมและประเทศชาติโดยเน้นให้ครูและนักเรียนมีส่วนร่วมปฏิบัติ
ช่วยกันหาทางแก้ไขปัญหามุ่งสู่ความส�ำเร็จร่วมกัน ครูแสวงได้น�ำหลักธรรมน�ำการสอน ดังที่เคยได้รับการ
อบรมสั่งสอนเม่ือครั้งวัยเด็กอาศัยอยู่ที่วัด ท่านให้น�ำหลักธรรมมาประยุกต์ใช้ในการด�ำเนินชีวิตสอนให้
ทุกคนเป็นคนดีใช้หลักธรรมแก้ปัญหาได้ โดยใช้หลัก “ฆารวาสธรรม 4” มาเป็นหลักในการครองตน
