Page 64 - ความเป็นครู
P. 64
10-54 ความเป็นครู
2. พระพุทธเจ้า
พระมหาบรมครสู มเดจ็ พระผมู้ พี ระภาคเจา้ ทรงเปน็ บรมครทู ป่ี ระเสรฐิ สดุ พระองคท์ รงมจี ติ วญิ ญาณ
ของความเป็นครูโดยแท้จริง ทรงมีความมงุ่ ม่นั เสียสละและอทุ ิศตนเพอื่ ช่วยสตั ว์โลกใหไ้ ดพ้ น้ ทกุ ข์ด้วยความ
เมตตา ทรงมเี ทคนคิ และวธิ กี ารสอนเปน็ เลศิ เพอ่ื ใหช้ าวโลกไดบ้ รรลธุ รรม พทุ ธจรยิ าของพระองคท์ า่ น สะทอ้ น
ให้เห็นถึงบทบาทและหน้าท่ีของพระองค์ท่ีทรงกระท�ำในฐานะบ�ำเพ็ญประโยชน์ ให้แก่มวลมนุษยชาติ เหล่า
พระประยรู ญาติ ถอื ไดว้ า่ เปน็ บทบาทและหนา้ ทซ่ี ง่ึ สะทอ้ นใหเ้ หน็ ถงึ ความเปน็ พระบรมครขู องโลกอยา่ งแทจ้ รงิ
จากบทเคารพบูชาพระมหาบรมครูสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ทรงเป็นบรมครูที่ประเสริฐสุด ในบทสวด
สรรเสริญสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า “อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน
สุคะโต โลกะวิทู อะนุตตะโร ปริสสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะ มนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ” กล่าวสรรเสริญ
พระองค์ทรงเป็นผู้ไกลจากกิเลส และตรัสรู้ด้วยพระองค์เอง โดยชอบ เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ
เป็นผู้ไปแล้วด้วยดี เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง เป็นผู้สามารถ ฝึกบุรุษที่สมควรฝึกได้อย่างไม่มีใครย่ิงกว่า เป็น
ครูผู้สอนของเทวดาและมนุษย์ท้ังหลาย เป็นผู้รู้ ผู้ต่ืน ผู้เบิกบานด้วยธรรม เป็นผู้มีความเจริญ เป็นผู้จ�ำแนก
ธรรมส่ังสอนสัตว์ด้วยพุทธญาณ
การทำ� งานของพระบรมศาสดาเปน็ พทุ ธกจิ หลงั จากทที่ รงตรสั รพู้ ระสมั มาสมั โพธญิ าณแลว้ พระองค์
ทรงทบทวนญาณ และตัดสินพระทัยมุ่งม่ันจะเผยแผ่ธรรมเพื่อช่วยสัตว์โลกให้ได้พ้นทุกข์ เรียกว่า ทรงมี
พระอุดมการณ์ที่จะเป็นครู พระองค์ทรงด�ำเนินงานที่พระองค์ตรัสรู้แล้วนั้นอย่างไม่ท้อถอย เรียกว่า ทรงมี
จิตวิญญาณความเป็นครู ในทุกวันพระองค์ทรงปฏิบัติพุทธกิจ 5 ประการ คือ 1) ในเวลาเช้าพระองค์ทรงน�ำ
หมู่ภิกษุสงฆ์สาวกออกบิณฑบาตรเพื่อโปรดเวไนยสัตว์ให้ได้บริจาคทาน 2) ในช่วงเย็น พระองค์ทรงแสดง
ธรรมส่ังสอน เพ่ือฟอกจิตใจของประชาชนและผู้ฟังพระธรรม 3) ในช่วงค่ํา พระองค์ทรงแสดงโอวาทแด่ภิกษุ
สงฆ์สาวกให้ได้รู้ธรรม 4) ในเวลาเที่ยงคืน พระองค์ทรงตอบปัญหาแก่เทวดา และ 5) ในเวลาเช้ามืด ทรง
ตรวจดูอุปนิสัยของสัตว์ท่ีควรบรรลุธรรม แล้วเสด็จไปโปรดสั่งสอนพระพุทธองค์ทรงปฏิบัติพุทธกิจ ซ่ึงเป็น
งานประจ�ำโดยไม่ย่อท้อ และทรงท�ำอย่างสมํ่าเสมอตลอดระยะเวลา 45 ปี หลังจากท่ีพระองค์ตรัสรู้จนกระทั่ง
ดับขันธปรินิพพาน แม้กระทั่งก่อนที่พระองค์จะปรินิพพาน พระองค์ยังทรงมีเมตตา ท�ำหน้าที่ครูเป็น
คร้ังสุดท้าย ด้วยการถามว่ามีใครยังไม่เข้าใจอะไรบ้าง จึงนับเป็นตัวอย่างของครูผู้มีจิตวิญญาณความเป็นครู
โดยแท้
3. พระมหากษตั ริย์ผูท้ รงคุณอนั ประเสรฐิ
พระมหากษัตริย์ผู้ทรงคุณอันประเสริฐท่ีจะกล่าวถึงในท่ีน้ีคือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพล-
อดุลยเดชมหาราช ทรงเป็นปูชนียบุคคลเปี่ยมล้นด้วยพระคุณลักษณะแห่งความเป็นครู ทรงประพฤติปฏิบัติ
พระองค์เป็นแบบอย่างในทุกสถาน ทรงมีพระราชจริยวัตรอันล้ําเลิศด้วยพระเมตตาคุณ พระปัญญาคุณ และ
พระบริสุทธิคุณ กอปรกับพระปรีชาสามารถอันไพศาล ทรงเป็นครูในดวงใจของปวงชนชาวไทย โดยทรงมี
พระราชหฤทัยอันแน่วแน่ที่จะท�ำให้ราษฎรของพระองค์อยู่อย่างมีความสุข ทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจเป็น
ตัวอย่างแก่บุคคลท่ัวไปตลอดระยะเวลาท่ีทรงครองสิริราชสมบัติ โดยไม่ทรงย่อท้อต่อความยากล�ำบาก ซึ่ง
