Page 30 - พื้นฐานสังคมเเละวัฒนธรรมเขมร
P. 30
1-20 พ้นื ฐานสังคมและวฒั นธรรมเขมร
1.2 อักษรศาสตร์ ภาษาเป็นหลักฐานที่แสดงความเจริญทางอารยธรรมของอาณาจักรเขมร
โบราณไดเ้ ป็นอย่างดี แมจ้ ะไดร้ บั อทิ ธพิ ลมาจากอนิ เดยี กต็ าม แตภ่ ายหลังกพ็ ฒั นาและสร้างรปู อักษรของ
ตนใช้ ภาษาสันสกฤตและภาษาบาลีไดเ้ ข้าสู่เขมรในกลุ่มชนช้ันสูง ที่เกี่ยวข้องกบั ศาสนาและการปกครอง
หลกั ฐานที่ยังหลงเหลือจนปัจจบุ นั คือจารกึ ทพี่ บบริเวณตา่ งๆ ซึ่งเป็นเครอ่ื งยนื ยนั ขอ้ มลู ทางประวัติศาสตร์
ตัวอักษรท่ีใช้ในจารึกได้รับอิทธิพลจากอินเดียตอนใต้ คือตัวอักษรในราชวงศ์ปัลลวะ ซ่ึงเรียกว่า “อักษร
ปลั ลวะ” เป็นรปู อกั ษรเก่าแกใ่ นเอเชยี ตะวนั ออกเฉยี งใต้ ก่อนจะคล่ีคลายเป็นตัวอักษรเขมรโบราณ จารกึ
ท่ีพบในเขมรมีจานวนมากกว่าสองพันหลัก ซ่ึงไม่รวมถึงจารึกภาษาเขมรทีพ่ บในประเทศไทยอีกจานวน
มาก
นอกจากตัวอักษรในจารึกท่สี ะทอ้ นถึงอารยธรรมอินเดยี แล้ว วรรณคดีเขมรที่รบั มาจากอินเดียก็
แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างกันได้ดี วรรณคดีเร่ืองสาคัญคือมหากาพย์รามายณะ อันเป็น
ต้นแบบวรรณคดเี รอื่ งเรยี มเกรฺติ์ (ramekriþ _) ความแพร่หลายของมหากาพยร์ ามายณะนอกจากปรากฏใน
รูปวรรณคดแี ล้ว ยงั ปรากฏในประตมิ ากรรมหลายลักษณะ อาทิ ภาพสลักเลา่ เรอื่ งบนสว่ นตา่ งๆ ขององค์
ปราสาท วรรณคดีสาคัญอีกเร่ืองหนึ่ง คือ มหาภารตะ ท่ีเน้ือเร่ืองเป็นการสู้รบระหว่างพี่น้องกษัตริย์ 2
ตระกูล นอกจากในเขมรแล้วบริเวณประเทศไทยท่ีได้รับอิทธิพลทางศิลปกรรมเขมรก็พบเร่ืองราวบาง
ตอนของวรรณคดปี รากฏบนภาพสลกั เลา่ เรอ่ื งของศาสนสถาน เช่น ทับหลงั ทปี่ ราสาทหนิ พิมาย เล่าเรอ่ื ง
รามเกยี รติ์ ตอนนาคบาศ (อไุ รศรี วรศะรนิ , 2545: 34)
ภาพที่ 1.8 ทบั หลงั แสดงเร่ืองรามเกยี รต์ิ ตอนนาคบาศ
ทีม่ า: http://sedthapong.blogspot.com/2013/09/4.html สบื คน้ เมอ่ื 25 ธนั วาคม 2561.
