Page 44 - วัฒนธรรมกับการท่องเที่ยว
P. 44
14-34 วัฒนธรรมกบั การท่องเท่ียว
เอเชียและแปซิฟิก (Pacific Area Travel Association: PATA) ดังกล่าวนี้ท�ำให้เห็นว่าอุตสาหกรรม
การท่องเทีย่ วของประเทศไทยได้เร่มิ ขน้ึ ในชว่ งกอ่ นคริสตท์ ศวรรษที่ 1960 (ชว่ ง พ.ศ. 2503-2511) หาก
แตก่ ารเปลย่ี นแปลงทเี่ ปน็ ผลมาจากการเตบิ โตของกจิ กรรมดงั กลา่ วเปน็ สงิ่ ทเ่ี หน็ ไดอ้ ยา่ งชดั เจนในชว่ งครสิ ต์
ทศวรรษที่ 1960 ดังกล่าวเป็นผลมาจากการเข้ามาของกองทัพสหรัฐเพื่อท�ำสงครามในเวียดนามส่งผลต่อ
ธรุ กจิ ทเี่ กย่ี วขอ้ งกบั การทอ่ งเทยี่ วของกรงุ เทพมหานคร เปน็ ผลโดยตรงมาจากกจิ กรรมการพกั ผอ่ น (Rest
and Recuperation หรือทเ่ี รยี กกันวา่ R&R) ของเหล่าทหารเขา้ รว่ มรบในสงครามซ่งึ เข้ามาในชว่ งเวลา
นั้น นอกจากน้ีแล้วยังเป็นช่วงเวลาดังกล่าวประเทศไทยยังเป็นในเอเชียที่นักลงทุนต่างชาติให้ความสนใจ
เขา้ มาลงทุนในธุรกจิ ต่างๆ อีกดว้ ย
ดังกล่าวนี้เป็นผลโดยตรงมาจากเสถียรภาพในทางการเมืองในช่วงเวลานั้นเมื่อเปรียบเทียบกับ
ประเทศอนื่ ๆ ทอ่ี ย่ใู นภมู ภิ าคเดยี วกนั ขณะเดยี วกนั กรงุ เทพมหานครเป็นศนู ยก์ ลางทางด้านการคมนาคม
ทางอากาศอกี ดว้ ย ในบรบิ ทดงั กลา่ วนเี้ ปน็ ผลทำ� ใหธ้ รุ กจิ ทเี่ กยี่ วขอ้ งกบั การทอ่ งเทยี่ วขยายตวั อยา่ งตอ่ เนอื่ ง
เม่ือเปรียบเทียบกับในช่วงทศวรรษก่อนหน้านั้น เห็นได้อย่างชัดเจนว่า การพัฒนาท�ำให้ที่เกิดขึ้นท�ำให้
ภมู ทิ ศั นข์ องกรุงเทพมหานครเปลย่ี นแปลงไปเป็นอย่างมาก หากยอ้ นกลบั ไปกอ่ นหน้านั้นในประเทศไทย
มีโรงแรมอยู่น้อยมาก ทั้งยังไม่มีธุรกิจท่ีเกี่ยวข้องกับการน�ำเที่ยว (Ouyyanont, Porphant, 2001, pp.
164-165) นอกจากกลุ่มที่กล่าวมาในข้างต้นแล้วในช่วงน้ียังมีกลุ่มนักท่องเที่ยววัยรุ่นชาวตะวันตกที่
เรียกกันว่า กลุ่มฮิปปี้ (Hippy) นิยมเข้ามาท่องเท่ียวในประเทศไทยด้วยเช่นกัน คนกลุ่มน้ีมักเข้ามาพัก
ตามโรงแรมราคาถูก เดินทางมาในลกั ษณะทีเ่ รยี กว่าแบค็ แพค (Backpack) (Beek, Steve Van, (2016)
(ฉบบั แปลภาษาไทย ไม่มีการระบเุ ลขหนา้ ))
ในสมัยรัฐบาลจอมพลสฤษด์ิ ธนะรัชต์ (พ.ศ. 2502-2506) เองก็มีนโยบายที่จะลดบทบาทของ
รฐั บาลในการดำ� เนินกจิ กรรมทางเศรษฐกจิ ลง โดยใหค้ วามสำ� คญั กับการกระตุ้นให้เกดิ การลงทุนของภาค
เอกชนในภาคการผลิตจากท้ังภายในและภายนอกประเทศ ในด้านการท่องเที่ยวน้ันรัฐบาลก็ได้เล็งเห็น
ว่าการท่องเท่ียวของโลกก�ำลังเติบโตเป็นอย่างมากในช่วงเวลาน้ี ท้ังยังเห็นได้ว่าไทยควรจะใช้โอกาสน้ีให้
เกิดประโยชน์ หลังจากนั้นรัฐบาลจึงเร่ิมด�ำเนินการเพื่อเสาะหาแหล่งท่องเท่ียวป้อนสู่ตลาด รัฐบาลได้ตั้ง
หนว่ ยงานทท่ี ำ� หนา้ ทเี่ ฉพาะเกย่ี วกบั การทอ่ งเทย่ี ว คอื The Tourist Organization of Thailand (TOT)
ขนึ้ ใน พ.ศ. 2503 ในระยะแรกหนว่ ยงานนไี้ ดเ้ รมิ่ สนบั สนนุ การทอ่ งเทยี่ วโดยเฉพาะในพน้ื ทเ่ี มอื งหลวง การ
ประชาสมั พันธใ์ นชว่ งเวลานน้ั เน้นไปท่พี ระบรมมหาราชวัง วัด ตลาด และสถานที่ทอ่ งเที่ยวในยามคำ่� คืน
นอกจากนี้ยังมีการส่งเสริมการท่องเท่ียวจังหวัดเชียงใหม่และสุโขทัยด้วย ในเวลาต่อมา TOT ยังได้เปิด
ทท่ี ำ� การในมหานครขนาดใหญข่ องโลก เชน่ มหานครนวิ ยอรก์ ประเทศสหรฐั อเมรกิ า แฟรงกเ์ ฟริ ต์ ประเทศ
เยอรมนี กรงุ โตเกยี ว ประเทศญป่ี นุ่ มหานครซดิ นยี ์ ประเทศออสเตรเลยี โทรอนโต ประเทศแคนาดา กรงุ
ปารีส ประเทศฝรง่ั เศส กรุงลอนดอน สหราชอาณาจกั ร (Ouyyanont, Porphant, 2001, pp. 165-166;
Beek, Steve Van, (2016) (ฉบับแปลภาษาไทย ไม่มีการระบุเลขหน้า)) ดังกล่าวน้ีรัฐบาลได้ให้ความ
สำ� คญั กบั การสง่ เสรมิ การทอ่ งเท่ยี วเป็นอย่างมาก
เปน็ ทน่ี า่ สนใจวา่ ใน พ.ศ. 2509 ธรุ กจิ เกย่ี วกบั ความบนั เทงิ กวา่ ครง่ึ หนงึ่ อยใู่ นพนื้ ทก่ี รงุ เทพมหานคร
ที่เหลืออยู่ในพ้ืนที่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และพ้ืนท่ีอื่นๆ ซึ่งเป็นที่ตั้งของฐานทัพสหรัฐเมริกา ดัง
