Page 44 - ทฤษฎีและการวิจารณ์ภาพยนตร์
P. 44
1-34 ทฤษฎแี ละการวิจารณ์ภาพยนตร์
ดงั เช่นในภาพยนตรเ์ รอ่ื ง The Big Swallow (Williamson, 1901) ก็มีหนา้ ทีเ่ พียงเพ่ือสรา้ งความตลก
ขบขันหรอื ต่นื ตกใจเท่านั้น (Thompson & Bordwell, 1994, pp. 18-19)
นอกจากน้ี ภาพยนตรย์ คุ แรกยงั ถกู จดั จำ� หนา่ ยไปในลกั ษณะทยี่ งั เปน็ “สนิ คา้ ครงึ่ ๆ กลางๆ” นน่ั คอื
ผฉู้ ายภาพยนตรส์ ามารถทจี่ ะนำ� ไปตดั ตอ่ ใหม่ จดั เรยี งภาพใหม่ เตมิ สี เพลง เสยี งประกอบ และคำ� บรรยาย
ได้ตามความเหมาะสม นอกจากนเี้ ครือ่ งฉายภาพยนตรแ์ ต่ละเครือ่ งยงั ฉายดว้ ยความเร็วไมเ่ ท่ากนั อกี ดว้ ย
ซ่ึงผลลัพธ์ก็คือภาพยนตร์เรื่องเดียวกันอาจมีเนื้อเร่ืองหรือวิธีการด�ำเนินเรื่องที่หลากหลายแตกต่างกันไป
เม่อื น�ำออกฉายจริง
ดงั นน้ั ในยคุ น้ี ผทู้ มี่ อี ำ� นาจในการควบคมุ ภาพยนตรอ์ ยา่ งแทจ้ รงิ จงึ เปน็ ผฉู้ าย มใิ ชผ่ ผู้ ลติ ดงั เชน่ ใน
ปจั จบุ ัน
การก�ำเนิดของภาพยนตร์ประเภทเล่าเรื่องราว (Narrative Cinema)
นักวิชาการและนักประวัติศาสตร์ทางภาพยนตร์มีความเห็นตรงกันว่า การเปลี่ยนแปลงจาก
ภาพยนตร์ยุคแรกไปสู่ภาพยนตร์ที่เล่าเรื่องราวน้ัน ในขั้นแรกเป็นการเปลี่ยนในแง่ของความสัมพันธ์
ดา้ นพน้ื ท่ี (spatial coherence) คอื จากภาพทเี่ ปน็ เหมอื นภาพนงิ่ กลายมาเปน็ พนื้ ทที่ สี่ รา้ งขน้ึ มาจากชอ็ ต
หลายๆ ชอ็ ตทม่ี คี วามเชอื่ มโยงกนั อกี สว่ นหนงึ่ คอื ความเปลย่ี นแปลงในเรอ่ื งของเวลา (temporality) ที่ให้
ความสำ� คญั กับการเรียงล�ำดับเวลาและเหตุการณ์ตามความเปน็ เหตุเป็นผลของเร่อื ง
