Page 103 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 103
พระญ�ณวิจติ ร (สทิ ธิ โลจนานนท์) แปล 71
แลทน่ี อนใหญ่ ยินดียงิ่ แลว้ ซึ่งต้นไม้เลก็ แลต้นไมใ้ หญแ่ ลป�่ เลก็ แลป่�ใหญ่
ท่�นก็จะไม่รับมห�ท�นของเร� อนึ่งพระผู้เป็นเจ้�นั้น เร�จะกระทำ�ก�ร
บชู �ท�่ นดว้ ยเครอ่ื งสกั ก�รบชู �มเี ทยี นธปู แลระเบยี บบปุ ผ�ของหอมเปน็ ตน้
ว�่ ประเสรฐิ วตั ถทุ �นเหล�่ นก้ี เ็ ปน็ แตท่ �นเลก็ นอ้ ย อนงึ่ ก�รสงเคร�ะหก์ ด็ ี
ก�รใหอ้ �มสิ กด็ ี เปน็ ท�นประเสรฐิ ยง่ิ อย�่ กระนน้ั เลยเร�จะไปยงั พระนคร
หริปุญไชยไปถว�ยบังคมพระภ�ตุร�ชแลพระร�ชม�รด�ของเร�แล้ว จะ
วิงวอนพระมห�สังฆเถรผู้พุทธบุตรกับหมู่พรหมณ�จ�รย์ท้ังหล�ยเชิญม�
ในพระนครนี้ จักถว�ยมห�ท�นแก่สมณพรหมณ์ทั้งหล�ยเหล่�น้ัน เหตุ
ไฉนเร�จึงกล่�วอย่�งน้ี คร้ันเมื่อสมณพร�หมณ์ท้ังหล�ยเหล่�นั้นม�ใน
พระนครนี้ เร�จักถว�ยอ�ว�สท�น แลกุฎีท�น วิห�รท�น เร�จักถว�ย
จีวรบิณฑบ�ตเสน�สนะ อันนับเนื่องในปัจจัยสี่แก่สมณพร�หมณ�จ�รย์
ท้ังหล�ยเหล่�น้ัน เร�จักกระทำ�ปัจจุปก�รสนองพระคุณพระม�รด�ของ
เร� เมอื่ เร�ท�ำ อย�่ งนแี้ ลว้ คว�มส�ำ เรจ็ สมดงั ประสงคอ์ ย่�งยง่ิ เกนิ กจ็ กั มแี ก่
เร� ท้งั ในโลกนี้แลโลกเบ้อื งหน�้
พระเจ�้ อนนั ตยส ทรงพระร�ชด�ำ รอิ ย�่ งนแี้ ลว้ กส็ รงพระสคุ นธธ�ร�
ช�ำ ระพระสริรก�ย เสวยพระกระย�ห�รมีรสอนั เลศิ ตกแต่งพระองคด์ ้วย
สรรพอลงั ก�รแตเ่ วล�เช�้ แลว้ เสดจ็ ไปยงั วสนสถ�นของพระมห�พรหมฤาษี
ดว้ ยร�ช�นภุ �พอนั ใหญ่ ทรงบชู �พระมห�พรหมฤาษดี ว้ ยเครอ่ื งสกั ก�รบชู �
มเี ทยี นธปู แลระเบยี บบปุ ผ�ของหอมเปน็ ตน้ แลว้ กถ็ ว�ยนมสั ก�รกล�่ วเปน็
พระค�ถ�อย่�งนี้ มีคว�มว�่
ข�้ แต่ พระผเู้ ป็นเจ�้ ผู้เจรญิ ข้�พเจ�้ จะไปยงั พระนครหริปุญไชย
จกั ประก�ศพระคณุ ของพระผเู้ ปน็ เจ�้ ใหป้ ร�กฏแกพ่ ระเจ�้ มหนั ตยส และ
พระอยั ก�สกุ กทนั ตะ พระอยั ก�ว�สเุ ทวะ แลว้ จกั เชญิ เสดจ็ พระร�ชม�รด�
ม�ถว�ยนมัสก�รพระบ�ทพระผเู้ ป็นเจ้�
