Page 107 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 107
พระญ�ณวิจิตร (สิทธิ โลจนานนท)์ แปล 75
คร้นั รุ่งข้ึนเป็นวนั ใหม่ พระเจ�้ อนนั ตยส จึงนำ�เสด็จพระน�งเจ�้
จ�มเทวีพระร�ชม�รด�ของพระองค์ไปยังส�ำ นักพระด�บส กระท�ำ สกั ก�ร
บูช�ถว�ยนมัสก�รแล้ว จึงให้พระม�รด�ของพระองค์ถว�ยนมัสก�รพระ
ด�บสอีก แล้วจึงตรัสอย่�งน้ีว่� ข้�แต่พระผู้เป็นเจ้�ผู้เจริญ พระม�รด�
ของข้�พเจ้�น้ีมีพระน�มว่� พระน�งเจ้�จ�มเทวี ขอพระผู้เป็นเจ้�จงรู้จัก
พระน�งเจ�้ จ�มเทวี ผเู้ ป็นมห�อุบ�สิก�ของพระผเู้ ปน็ เจ�้ เถดิ
พระด�บส จงึ ถว�ยพระพรว�่ ดรู �มห�ร�ชเจ�้ พระมห�เทวพี ระ
ร�ชม�รด�ของพระองค์ เสดจ็ ม�ถงึ ในก�ลบดั นด้ี แี ลว้ ขอคว�มสวสั ดมิ งคล
จงบงั เกดิ มแี ดบ่ พติ รทง้ั สองทงั้ พระองคแ์ ลพระร�ชม�รด�ของพระองคเ์ ถดิ
ครนั้ พระด�บส ถว�ยพระพรอย�่ งนแี้ ลว้ เมอื่ พระน�งเจ�้ จ�มเทวี
จะกระท�ำ ปฏสิ นั ถ�รกบั ดว้ ยพระด�บส จงึ มพี ระร�ชเส�วนยี ค์ �รวพจน์ เปน็
บทบ�ทพระค�ถ� ดงั นีว้ �่
พระเจ�้ ข�้ ข�้ แตพ่ ระด�บสเจ�้ ผเู้ จรญิ ดงั ข�้ จะขอถ�ม พระผเู้ ปน็
เจ้�นี้ มีสภ�วะปร�ศจ�กคว�มเจ็บไข้ ท้ังทุกขโ์ ศกโรคภยั ไมม่ ีม�แผว้ พ�น
เป็นสุขสำ�ร�ญอยู่ฤาประก�รใด อน่ึงพระผู้เป็นเจ้�ได้อ�ศัยซึ่งผลไม้ จึง
ได้เล้ียงชีพแห่งตน มูลผล�ผลนั้น ยังมีม�กพอแสวงห�ได้อยู่แลฤา อนึ่ง
เหลอื บยงุ แลงเู ลก็ งใู หญท่ รี่ �้ ยก�จ ทง้ั พ�ลมฤคช�ตทิ ส่ี ญั จรเกลอ่ื นกลน่ อยู่
ในป�่ ไม่มมี �เบยี ดเบยี นบฑี �พระผ้เู ปน็ เจ้�บ�้ งแลฤาพระเจ�้ ข้�
พระพรหมฤาษี จึงตอบไปดว้ ยสมั โมทนยิ ค�ถ�ว�่
ดรู �พระน�งเจ�้ พระร�ชเทวี ขอ้ ซง่ึ ท�่ นไตถ่ �มถงึ คว�มทกุ ขแ์ ลโรค
ภัยไขเ้ จบ็ นั้น จะไดม้ ีม�เบยี ดเบียนแกอ่ �ตม�น้กี ห็ �มไิ ด้ อนึง่ มูลผล�ห�ร
กม็ ีม�ก พอจะแสวงห�เลี้ยงชพี ได้ ทง้ั เหลือบยงุ แลงูเลก็ งใู หญอ่ ันร้�ยก�จ
แลพ�ลมฤคช�ติที่ท่องเที่ยวอยู่ในร�วป่� ก็มิได้มีม�เบียดเบียนบีฑ�แก่
อ�ตม�นเ้ี ลย
