Page 144 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 144
J112 ปริเฉท ๑๓
จ�มเทววี งศ์
กนิ อฐู ในก�ำ มอื จงึ่ ตบลงทพ่ี น้ื กร�บทลู ว�่ ข�้ แตพ่ ระองคผ์ ปู้ ระเสรฐิ ในพระ
ร�ชอ�ณ�เขต ขอพระองค์อย�่ รบเลย ข�้ พระพุทธเจ�้ ท้ังปวงจะรบถว�ย
พระร�ชบตุ รของพระเจ้�ละโวย้ งั เดก็ เลก็ นกั นำ้�นมยงั ฟงุ้ อยทู่ ปี่ �ก จะรจู้ กั
ก�รรบพุ่งกนั อย�่ งไร ถงึ พวกละว�้ ช�วพระนครเหล�่ นั้นเล่� กจ็ ะรจู้ ักก�ร
รบพุ่งกันอย่�งไร ครั้งก่อนเร�ทั้งหล�ยได้กระทำ�ธรรมยุทธก�รรบพุ่งกัน
โดยธรรมเค�รพต่อธรรม เด๋ียวน้ีเร�ทั้งหล�ยจะชนะด้วยพลยุทธก�รรบ
พ่งุ กันดว้ ยกำ�ลงั จะฆ่�เสยี ให้หมดทั้งส้ิน
พระเจ�้ อ�ทติ ยร�ช ไดส้ ดบั ถอ้ ยค�ำ ของสรุ โยธ�พลนกิ �ยเหล�่ นนั้
แล้ว จึงดำ�รัสคำ�น้ีกับร�ชทูตว่� ดูกรทูตท่�นจงฟังถ้อยคำ�เห้ียมห�ญของ
สรุ โยธ�พลนกิ �ยเหล�่ นน้ั สิ สรุ โยธ�พลนกิ �ยเหล�่ นจ้ี ะรบกบั ท�่ น ทงั้ พวก
ท่�นพวกเร�ก็จะพ�กันพิน�ศ เร�จักไม่กระทำ�พลยุทธก�รรบพุ่งกันด้วย
พลนิก�ย เร�ทั้งหล�ยจงกระทำ�ธรรมยุทธก�รรบพุ่งกันโดยธรรม ท่�น
ทั้งหล�ยจงขุดสระ ๆ หน่ึง เร�ทง้ั หล�ยก็จะขุดสระ ๆ หน่ึงทั้งส่วนกว้�ง
สว่ นลกึ สว่ นย�วเปน็ สเ่ี หลย่ี มจตั รุ สั เท�่ ๆ กนั เร�ทง้ั หล�ยจกั ขดุ ตลอดทง้ั
กล�งคืนกล�งวัน จักขดุ ดว้ ยด�้ มหอกไมข่ ดุ ด้วยส่ิงอน่ื พออรณุ ข้นึ ม�ใคร
ขุดลึกผู้นั้นได้ช่ือว่�ชนะ พระเจ้�อ�ทิตยร�ชตรัสดังน้ีแล้ว ก็แต่งร�ชทูต
ส่งไปดว้ ยทตู น้นั
ร�ชทูตทั้งสองน้ันม�ถึงแล้ว ก็กร�บทูลมูลคดีแก่พระร�ชบุตร
พระเจ�้ ละโวท้ ุกประก�ร
สว่ นพระร�ชบตุ รพระเจ้�ละโว้ ไดส้ ดบั ค�ำ ร�ชทูตแล้วจงึ ทรงพระ
ดำ�ริอย่�งน้ีว่� เร�ม�แต่ไกลกำ�ลังเหน็ดเหน่ือยอยู่ ถึงโยธ�ท้ังหล�ยก็ยัง
เหน็ดเหนื่อยอยู่ แท้จริงช�วพระนครหริปุญไชยเหล่�น้ี เป็นผู้รักษ�บ้�น
เมืองท่ีอยู่ของตน ถึงจะรบก็คงจะเป็นเหมือนมดแดงรักษ�รัง ชื่อว่�ก�ร
รบพุ่งกันเข้�แล้วคว�มชนะก็จะมีแก่ตนบ้�งแก่ผู้อื่นบ้�ง เม่ือรบซึ่งธรรม
ยุทธกนั อยู่ หอกของเร�มมี �กกว่� ช�วพระนครเหล�่ น้ีจะนำ�หอกของตน
