Page 149 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 149
พระญ�ณวจิ ิตร (สิทธิ โลจนานนท์) แปล 117
พระเจ้�ละโว้ดำ�รัสว่�ดีแล้ว จึงให้ประชุมพลนิก�ยพร้อมกันแล้ว
ก็กระทำ�สักก�ระพระร�ชท�นเคร่ืองร�ชกกุธภัณฑ์แก่ปุตริยอำ�ม�ตย์น้ัน
แล้วจึงโปรดใหย้ กม�ยังหรปิ ุญไชยนครอกี
สว่ นปตุ รยิ อ�ำ ม�ตยน์ นั้ กพ็ �พลนกิ �ยข้�มภเู ข�เลก็ ภเู ข�ใหญ่ ม�
ถงึ เขตแดนหรปิ ญุ ไชยนคร พอถงึ แลว้ พลนกิ �ยทง้ั ปวงกพ็ �กนั หลงท�ง ไม่
เหน็ ไมร่ จู้ กั หรปิ ญุ ไชยนครจงึ บ�่ ยหน�้ เฉพ�ะตอ่ ทศิ อดุ รไปต�มเชงิ เข�จนถงึ
ส�รเวทรนคร ใกล้แม่น้ำ�ติรส�รีนที ด้วยอ�นุภ�พของเทพยด�ที่รักษ�
พระนคร พอถึงท่ีนั้นแล้วก็รู้สึกว�่ หลงท�ง จึงพ�กันกลับม�อีกถึงแม่น้ำ�
นอ้ ยแหง่ หนงึ่ ปร�รถน�จะม�ท�งทศิ �ภ�คข�้ งปจั ฉมิ ทศิ ของแมน่ �ำ้ นอ้ ยนนั้
จงึ ข้�มลงไปยังที่น้นั ย�ำ่ เหยยี บบนสะหนนุ่ อนั ปูล�ดไปด้วยหญ�้ ปล้อง ก็
พ�กันจมลงไปเพยี งแข้งบ้�ง เพียงข�บ้�ง เพยี งสะดือบ�้ ง
คร้งั นนั้ หมู่คนทยี่ นื อย่รู มิ ฝงั่ นำ�้ ได้เหน็ พลนกิ �ยเหล�่ น้นั แล้วบ�ง
พวกกล�่ วว่�ท�่ นท้งั หล�ย จงถอยกลบั จงถอยกลบั บ�งพวกกล�่ วว่�ท่�น
ทง้ั หล�ย จงไป จงไป ดังน้ี
เพร�ะเหตุท่กี ล่�วแล้วอย่�งนี้ คนจึงรอ้ งเรียกเหมอื งน้อยนัน้ ให้
ชอ่ื ว่� ปรวิ ัตติม�ติก� เหมอื งเปน็ ทก่ี ลบั ม�ดงั นี้ ถงึ เหมอื งนั้นกย็ ังปร�กฏ
อยู่จนทกุ วนั นี้
ครั้นพลนิก�ยเหล่�นั้นล่วงเลยที่นั้นม�แล้ว ก็บ่�ยหน้�เฉพ�ะต่อ
ปจั ฉมิ ทิศ�ภ�คม�ถงึ ฝง่ั แม่นำ�้ พงิ คมห�นที
ในก�ลนั้นพลนิก�ยเหล่�นั้นรู้สึกว่�หลงท�ง แล้วจึงเจรจ�กันว่�
พอ่ เอย๋ หรปิ ญุ ไชยนครตงั้ อยเู่ บอื้ งปจั ฉมิ ทศิ แหง่ แมน่ ำ้�พงิ คนที เร�ทง้ั หล�ย
ล่วงเลยแมน่ ำ้�พงิ คนทไี ปแล้วกจ็ ะแลเหน็ หริปญุ ไชยนคร
ทีน้ันพลนิก�ยเหล่�นั้นก็ข้�มแม่น้ำ�พิงคนที ลอยล่องลงไปข้�ง
ปัจฉมิ ทิศ