Page 153 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 153
พระญ�ณวจิ ติ ร (สิทธิ โลจนานนท์) แปล 121
ภ�ยหลงั ในสมยั อนื่ พวกคนทง้ั ปวงเหล�่ นน้ั ระลกึ ถงึ บตุ รแลภรรย�
ของตนกเ็ กดิ คว�มทกุ ขเ์ ดอื ดรอ้ นขน้ึ จงึ ยงั พระทยั ของพระเจ�้ อ�ทติ ยร�ช
ใหท้ รงยนิ ดแี ลว้ กก็ ร�บทลู ขอหนท�งทจ่ี ะกลบั ไปยงั บ้�นเมอื งทอ่ี ยขู่ องตน
พระเจ�้ อ�ทิตยร�ชได้สดับก�รไปอน�ถ�ของช�วกัมโพชเหล�่ น้ัน
แลว้ กบ็ งั เกดิ พระทยั กรณุ �จงึ ตรสั ว�่ ดูกรท�่ นผู้เจริญ ถ�้ ท�่ นท้งั หล�ย
ปร�รถน�จะไปบ้�นเมืองของตนก็จงกระทำ�ก�รส�บ�นต�มคว�มซ่ือสัตย์
ดม่ื กนิ น�้ำ สบถแลว้ ก็พ�กนั ไปเถดิ
ช�วกัมโพชเหล่�น้นั รบั พระร�ชบญั ช�ว�่ ส�ธุ แลว้ กถ็ ว�ยบงั คม
ล�พระเจ้�อ�ทิตยร�ช
ครั้งน้ันพระเจ้�อ�ทิตยร�ช ก็ให้ตักนำ้�ม�เต็มขันทองใหญ่ แล้ว
ล้�งพระขรรคแ์ ก้วแลหอกแกว้ ของพระองค์ เชิญเทพยด�ท้งั สิ้นมเี ทพยด�
ในชั้นก�ม�พจรทั้ง ๖ แลพระอินทร์พระพรหมเป็นประธ�นให้เป็นสักขี
พย�น แลว้ จงึ ใหช้ �วกมั โพชทง้ั สน้ิ มปี ตุ รยิ อ�ำ ม�ตยเ์ ปน็ ประธ�นใหก้ ระท�ำ
ส�บ�นแลว้ ด�ำ รสั ว่�ท�่ นท้ังหล�ยดม่ื กนิ เถดิ ดังน้ี แลว้ กโ็ ปรดให้ไป
ครัง้ นน้ั ช�วกัมโพชทั้งปวงกระทำ�ก�รส�บ�นแล้วก็ดมื่ กนิ
คร้ังนั้นพระเจ้�อ�ทิตยร�ช ก็พระร�ชท�นพ�หนะมีช้�งเป็นต้น
แลผ้�นุ่งหม่ เครอ่ื งประดบั ตกแตง่ มปี ระก�รต�่ งๆ แกช่ �วกัมโพชเหล่�นั้น
ใหป้ ระดับตกแตง่ แล้วใหบ้ รโิ ภคโภชน�ห�รแลว้ ก็สง่ ไป
ช�วกัมโพชเหล�่ น้ันถว�ยบังคมล�พระเจ�้ อ�ทติ ยร�ชแล้วก็ไปยงั
พระนครของตน
สว่ นปตุ รยิ อำ�ม�ตย์ ครัน้ ถงึ แลว้ จงึ ถว�ยบงั คมพระเจ�้ ละโวแ้ ล้วก็
กร�บทูลข่�วส�รแสดงมติ รสนั ถวภ�พของพระเจ้�อ�ทิตยร�ชถว�ย
ครั้งน้ัน พระเจ้�ละโว้ จึงตรัสกับปุตริยอำ�ม�ตย์ว่� เร�ไม่ได้ใช้
ท่�นไปเพื่อจะให้กระทำ�มิตรสันถวกับด้วยพระเจ้�อ�ทิตยร�ช เร�ใช้ท่�น
ไปเพอื่ จะใหก้ �ำ จดั พระเจ�้ อ�ทติ ยร�ชเสยี เหตไุ ฉนท�่ นจงึ ไดม้ �มอื เปล�่ เล�่
