Page 151 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 151
พระญ�ณวิจิตร (สทิ ธิ โลจนานนท)์ แปล 119
พิฆ�ตพิชัยเภรีป่�วร้องให้ประชุมพลนิก�ยของพระองค์ เสด็จออกจ�ก
พระนครแลว้ สำ�แดงพระอ�ก�รว่�จะกระท�ำ ก�รยุทธน�ก�ร กบั ดว้ ยชน
ทัง้ หล�ยเหล�่ น้ัน
พระสังค�หกิ �จ�รย์ เมอ่ื จะสำ�แดงเนือ้ คว�มนั้น จึงไดก้ ล�่ วเปน็
พระค�ถ�ไวด้ ังนี้
ลำ�ดับน้ัน พระเจ้�อ�ทติ ยร�ชเปน็ พระร�ช�ปร�กฏในหรปิ ญุ ไชย
นคร คร้ันได้สดับว่�ปุตริยอำ�ม�ตย์พ�พลนิก�ยม�ในท่ีน้ัน ก็ยินดีร่ืนเริง
บันเทิงพระร�ชหฤทัย จึงให้พิฆ�ตพิชัยเภรีบันลือล่ัน ให้ประชุมสุรโยธ�
ช�้ งม�้ แลรถคนเดนิ เท้�ออกจ�กพระนคร ประดจุ ดงั พระอนิ ทรเทวร�ชอนั
เสดจ็ เข�้ ไปใกลห้ มอู่ สรู ฤาประดจุ ดงั พระย�ไกรสรร�ชสหี อ์ นั องอ�จเข�้ ไป
ใกล้ฝูงเนือ้ ฉะนั้น เสด็จเข้�ไปถึงที่ใกลแ้ ลว้ จึงด�ำ รัสอย�่ งนว้ี ่� ดูกรคนพ�ล
เหล่�ร้�ยท้ังหล�ย ท่�นท้ังหล�ยม�ในท่ีน้ีจะต้องประสงค์อะไร ท่�นทั้ง
หล�ยมีปัญญ�ชั่วช้�ไม่รู้จักกิจก�รอะไร ไปแล้วยังอำ�น�จในป�กพระย�
มัจจุร�ช ฤาใครเปน็ เจ้�น�ยของท่�นใช้ท�่ นม�ด้วยเหตอุ ะไร
ในก�ลน้ัน ปุตริยอำ�ม�ตย์น้ัน อันมรณภัยคุกค�มอย่�งย่ิงแล้ว
ไม่รู้ท่ีว่�จะกระทำ�ยุทธน�ก�รได้ จึงส่งทูตไปกร�บทูลพระเจ้�อ�ทิตยร�ช
ภมู บิ �ลว�่ ข�้ แตส่ มมตุ เิ ทวร�ชเจ�้ ข�้ พระพทุ ธเจ�้ ทงั้ หล�ยคอื ช�วกมั โพช
พระเจ้�ละโว้ผู้มีฤทธิ์ใช้ม�ให้เป็นทูต ข้�พระพุทธเจ้�ท้ังหล�ยจะได้เห็น
อุบ�ยในก�รกระทำ�ฤทธิ์อย่�งใดอย่�งหนึ่งก็ห�มิได้ ข้�พระพุทธเจ้�ท้ัง
หล�ยม�เปน็ ข�้ ของพระองค์ สว่ นข�้ พระพทุ ธเจ�้ เปน็ อ�ำ ม�ตยข์ องพระเจ�้
ละโว้ ปร�กฏชอื่ ว่�ปุตริยอ�ำ ม�ตย์ เป็นผดู้ ูแลใหร้ �ชบุรุษทก่ี ระทำ�ร�ชกิจ
น้อยใหญ่ประกอบก�รง�นท้ังปวง
พระเจ้�อ�ทติ ยร�ช ครน้ั ได้สดับค�ำ ทตู กร�บทลู แลว้ จงึ ด�ำ รัสคำ�น้ี
ว่� ถ้�กระนั้นเร�จะให้อภัยแก่ท่�นทั้งหล�ยท่ีม�อยู่ใต้อำ�น�จจะได้ฟังคำ�
ส�บ�น จะได้รูป้ ระจักษ์ว่�ท่�นทั้งหล�ยเปน็ คนซ่ือสัตย์
