Page 152 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 152
J120 ปริเฉท ๑๔
จ�มเทววี งศ์
ช�วกัมโพชท้ังหล�ยรับพระร�ชบัญช�ว่� ส�ธุ แลว้ กก็ ระทำ�ก�ร
ส�บ�นแสดงคว�มซอื่ สตั ยถ์ ว�ย สว่ นปตุ รยิ อ�ำ ม�ตยร์ บั เอ�คว�มสตั ยแ์ ลว้
ก็กล่�วคำ�นี้แก่ช�วกัมโพชเหล่�น้ันอีกว่� เร�ทั้งหล�ยจงกระทำ�ไมตรีจิต
อย�่ งใหญ่ ใหเ้ ป็นกรรมดุจย�หยอดอย�่ ให้ปร�ศจ�กส�รประโยชน์
ครั้งนั้น ปุตริยอำ�ม�ตย์ ก็ถว�ยบรรณ�ก�รกับพ�หนะทั้งสิ้น
แก่พระเจ้�อ�ทิตยร�ช แล้วถว�ยบังคมให้พระเจ้�อ�ทิตยร�ชให้โปรด
พระร�ชท�นโทษ แล้วก็น่ังอย่เู ปน็ สขุ ไมม่ ีภัย
ในก�ลนน้ั พระเจ�้ อ�ทติ ยร�ช กร็ น่ื เรงิ บนั เทงิ พระร�ชหฤทยั แลว้
ให้บันลือกลองชยั เภรโี หร่ ้องเอ�ชยั ถงึ ๗ ครั้ง
ลำ�ดับนั้น พระเจ้�อ�ทิตยร�ชทรงพระจินตน�ก�รอยู่ จึงโปรด
เกล้�ให้เล้ียงดูพวกพลช�วกัมโพชเหล่�นั้น ให้อ่ิมหนำ�สำ�ร�ญด้วยอ�ห�ร
อนั ประณีต แลว้ พระร�ชท�นสิ่งของต�่ งๆ มผี �้ น่งุ หม่ เปน็ ตน้ แลว้ น�ำ ไป
ใหอ้ ยหู่ ลงั เมอื งหรปิ ญุ ไชยนคร กระท�ำ ใหป้ ร�กฏพระยศของพระองค์ แลว้
พระร�ชท�นใหช้ �วกมั โพช ชอ่ื ว�่ มหพั พละ เพร�ะพระองคก์ ระท�ำ ดว้ ยพล
หมใู่ หญ่
สว่ นพวกช�วกมั โพชเหล�่ นน้ั กเ็ กดิ พย�ธโิ รคเบยี ดเบยี นขนึ้ พ�กนั
ลม้ ต�ยดว้ ยโรคอนั แรงร�้ ยอยเู่ นอื งๆ ทกุ คนื ทกุ วนั จนมซี �กศพม�กไมอ่ �จ
เผ�กันได้ กท็ ้ิงลงในแมน่ �ำ้ นอ้ ยแห่งหนงึ่ ทกุ วนั ทุกวัน คนท้งั หล�ยก็เก
ลยี ดแม่นำ้�นอ้ ยนนั้ เพร�ะเหตุน้นั แมน่ ้ำ�นอ้ ยนั้นจึงไดม้ ีชอ่ื ว�่ ชิคุจฉฺ ต่อ
ม�จนทกุ วันนี้ มีอยู่ข้�งหลังเมอื งหริปุญไชยนคร
พระเจ�้ อ�ทิตยร�ช ไดส้ ดบั ประพฤตเิ หตุนนั้ แลว้ ก็มพี ระทัยเกดิ
คว�มสงส�รม�ก จงึ ใหพ้ �พวกพลนกิ �ยช�วกมั โพชม�ใหอ้ ยใู่ นหมบู่ ้�นชอื่
ว่�คเนยยฺ กะค�นในหรปิ ญุ ไชยนครนัน้ เพร�ะเหตนุ ัน้ หมู่บ�้ นน้นั จึงเป็น
บ�้ นช�วกัมโพช
