Page 154 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 154
J122 ปรเิ ฉท ๑๔
จ�มเทวีวงศ์
ปตุ รยิ อ�ำ ม�ตยค์ รนั้ ไดฟ้ งั พระร�ชด�ำ รสั แลว้ กห็ มดปฏภิ �ณ (หมด
หนท�งทจ่ี ะกล�่ วโต้ตอบ) เปน็ ผู้เก้ออยู่
ส่วนพระเจ้�ละโว้ไม่ทรงทร�บอธิบ�ยนัน้ ดว้ ยส�ม�รถมีม�นะยงิ่
นกั แล ดว้ ยคว�มทพ่ี ระองคม์ พี ลม�ก ยงั ทรงพระปร�รภจะก�ำ จัดพระเจ้�
อ�ทติ ยร�ชเสยี ใหจ้ งได้
ภ�ยหลังในก�ลอน่ื มีบตุ รอ�ำ ม�ตย์ผหู้ น่ึงชื่อว่� สิริคตุ ได้เป็นผู้
อุปฐ�กพระเจ้�ละโว้ แลสิริคุตอำ�ม�ตย์น้ันเป็นคนฉล�ดย่ิงนัก แลเป็นท่ี
นบั ถอื ของพระเจ�้ ละโวด้ ว้ ย วนั หนงึ่ จงึ เข้�ไปเฝ�้ พระเจ�้ ละโว้ ถว�ยบงั คม
แล้วกร�บทูลอย่�งน้ีว่� ข้�แต่สมมุติเทวร�ชเจ้� ถ้�คว�มปร�รถน�ของ
พระองคย์ งั ไมส่ �ำ เรจ็ ถงึ ทเี่ พยี งดงั กระหมอ่ มแลว้ ข้�พระพทุ ธเจ�้ จะใหค้ ว�ม
ปร�รถน�ของพระองค์นั้นถึงที่เพียงดังกระหม่อม พระองค์จงตระเตรียม
พลนิก�ยไปกบั ด้วยข�้ พระบ�ทๆ จะจับพระเจ้�อ�ทิตยร�ชจบั เป็น ใหม้ �
ถว�ยบังคมพระบ�ททั้งสองของใต้ฝ่�พระบ�ท ถ้�ข้�พระบ�ทไม่ส�ม�รถ
ฉลองพระเดชพระคุณได้ ขอจงปลงชีวิตข�้ พระบ�ทเสยี
พระเจ�้ ละโวไ้ ดส้ ดบั ถอ้ ยค�ำ ของสริ คิ ตุ อ�ำ ม�ตยแ์ ลว้ จงึ ตรสั ว�่ ดกู ร
พ่อสิริคุตเร�ได้ฟังถ้อยคำ�ของท่�นก็เกิดโสมนัสยินดีพระทัยยิ่งนัก แล้ว
พระองค์กก็ ระทำ�สักก�รแกส่ ริ ิคุตอำ�ม�ตย์ แล้วตัง้ ใหเ้ ปน็ ทเ่ี สน�บดี แลว้
พระองคก์ ร็ วบรวมพลนกิ �ยของพระองคส์ ง่ ไปกับดว้ ยสริ คิ ตุ อ�ำ ม�ตย์ เพอื่
ให้ยดุ ถือเอ�หริปุญไชยนครอีก
สริ คิ ตุ อ�ำ ม�ตย์ ถว�ยบงั คมพระเจ�้ ละโวแ้ ลว้ กพ็ �สรุ โยธ�ทง้ั ปวง
กับพลนิก�ยหมใู่ หญ่ม�ยงั หริปญุ ไชยนคร
สว่ นสรุ โยธ�ทงั้ ปวงก็ยง่ิ โกรธกำ�หมดั กัดริมฝีป�กเข�้ แล้วกระท�ำ
เสียงโห่ด้วยป�กกล่�วอยวู่ ่�เร�ท้ังหล�ยไปหริปญุ ไชยนครบ่อยๆ ไมไ่ ดอ้ ยู่
ในเรือนกับด้วยบุตรแลภรรย� ทีน้ีได้หริปุญไชยนครแล้ว จะจับคนจ�ก
ช�วเมืองทั้งปวงม�สักคนหนง่ึ จะกระท�ำ ให้เปน็ ท�สของพระร�ช�ของเร�
