Page 78 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย

ขนมชน้ิ น้ีของฉันกบั ปยู า

เดี๋ยวนี้ไมคอยมีคนทำแลว ไมคอยมีใหกิน ไมมีใสบาตรเลย ลองทำขายคนอื่นดู
บางสิ” หลังจากนั้นปูก็ไดลองเริ่มทำขายดูบาง ในตอนแรกก็ยังไมคอยถกู ปากลูกคา
เทา ไหร ปกู ล็ องปรบั สตู รไปปรบั สตู รมาจนไดร สชาตทิ ดี่ มี ากในตอนนี้ และในสมยั ตอน
ชวงที่ปูทำขาวตมมัดแรกๆ ปูไดทำขาวตมลูกโยนอีกดวย ปูไดทำควบคูกันไปขาย
แตพอหลังจากขายได ๓ – ๔ ป ปูก็ทำไมไ หวจนเลิกทำขายไปในที่สุด

สตู รดๆี ทแ่ี บง‹ ป˜นกันไดŒ

สตู ร ทปี่ ใู ชท กุ วนั นี้ เปน สตู รทไี่ ดป รบั ปรงุ มาจากการถามลกู คา มาเรอ่ื ยๆ วา
“เปนอยางไรบาง หอมไหม หวานหรือยัง” ซึ่งในตอนแรก ปูเริ่มใชสูตร ขาวเหนียว
๒ กิโลกรัม กะทิ ๑ กิโลกรัม ๕ ขีด น้ำตาล ๑ กิโลกรัม เกลือ ๕ กรัม พอยาเอาไป
ขายลกู คาก็บอกยามาวา “ไมหวานไมมันเลย”

ปูก็เลยปรับปรุงสูตรใหมเปน ขาวเหนียว ๒ กิโลกรัม กะทิ ๒ กิโลกรัม
น้ำตาล ๒ กิโลกรัม เกลือ ๘ กรัม พอหลังจากใชสตู รนี้ ลกู คาบอกกับยาทุกคนเลย
วา “อรอยหวานมันหอมอรอยมากๆ” ปูก็เลยใชสูตรนี้มาตลอด

บางครั้งมีลูกคามาขอสูตร ปูก็ใหโดยที่ไมกลัวเลยวาคนคนนั้นจะมาลอก
สูตรไป ปบู อกวา “ปูไมหวงหรอกสูตรนะ มอี ะไรดีๆ ก็แบงปนกัน คนทุกคนก็สามารถ
ทำขาวตมมัดที่อรอยไดเหมือนๆ กันทุกคน ไมไดมีปูแคคนเดียวนี่ที่ทำขาวตมมัดใน
ประเทศไทย ยังไงซะขาวตมมัดก็ไมมีวันหายจากประเทศไทยหรอก”

ความสามารถในการผลิต

ปรมิ าณทขี่ ายนนั้ ขนึ้ อยกู บั สตู ร สตู รทปี่ ใู ชน นั้ ทำไดป ระมาณ ๑๓๐ มดั บางที
ก็ ๑๕๐ มัด แตเมื่อกอนก็ไมไดทำเยอะถึง ๑๐๐ มัด แตทำประมาณ ๔๐ – ๕๐ มัด
เทา นนั้ เอง แลว กแ็ บง เกบ็ ไวก นิ ทบี่ า นสกั ๑๐ มดั แลว ยา กจ็ ะเอาขา วตม มดั ใสก ระจาด
แลวก็เดินออกไปขายตามทางไปตลาด เดินไปขายไประหวางทางก็มีคนเรียกใหหยุด
แลวขอซื้อ ยาก็ขายให พอถึงตลาดขาวตมมัดก็หมดพอดี

๗๐