Page 51 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 51

41
ถูกป​ รศุ​รามข​ ว้าง​ด้วยข​ วานห​ ักล​ ง และพ​ ระค​ เณศ​เอาม​ า​ถือ​ไว้. ส่วนพ​ ระค​ เณศ​
ของช​ วา ลักษณะไ​ปข​ ้างอ​ ินเดีย, แต่ม​ ีแ​ ปลกท​ ี่ท​ รงก​ ะโหลกผ​ ีไ​ว้บ​ นพ​ ระเ​ศียรบ​ ้าง
เป็นก​ ุณฑลบ​ ้าง (อย่าง​รูปห​ น้าป​ กห​ นังสือศ​ ิลปากร), และน​ ั่ง​อยู่เ​หนืออ​ าสน์ซึ่ง​
มีก​ ะโหลก​ผี​รองรับ​อยู่​เป็นแ​ ถว​บ้าง.

      เพราะ​เหตุ​ไร พระ​คเณศ​จึ่ง​มี​หัว​เป็น​ช้าง​และ​ทำไม​จึ่ง​เป็น​เทพ​ประจำ​
ความ​ขัดข้อง? ตาม​หลัก​ฐาน​ทาง​สอบสวน​ค้นคว้า​ของ​นัก​ปราชญ์ พระ​คเณศ​
เปน็ เ​ทพอ​ นิ เดยี ร​ุน่ ห​ ลงั มเ​ี รื่องอ​ยแู​่ ต่ใ​นค​ มั ภีรป​์ รุ าณะ, ในค​ ัมภรี พ​์ ระเวทไ​มก​่ ลา่ ว​
ถึง และ​อาจ​เป็น​เทพ​ของ​ชาว​ทรา​วิฑ ซึ่ง​ภาย​หลัง​อนุโลม​เข้า​มา​ผนวก​อยู่​ใน​
ทวยเ​ทพข​ องช​ าวอ​ ริยกะ. ถ้าว่าใ​นท​ างเ​รื่องร​าวข​ องพ​ ระค​ เณศ ในค​ ัมภีร์ป​ ุราณะ​
และห​ นงั สอื อ​นื่ ๆ ของอ​นิ เดยี , กม​็ เ​ี รอื่ งจ​ะเ​ลา่ ใ​หฟ​้ งั ไดม​้ าก และเ​ลา่ ไ​ดส​้ ะดวกด​ก​ี วา่ ​
นำเ​อาเ​รื่อง​สอบสวน​และ​วินิจฉัยข​ องน​ ักป​ ราชญ์​มา​กล่าวใ​ห้​ฟัง เพราะ​ค่อน​ข้าง​
ยาก ด้วยเ​ขาน​ ำเ​อา​หลัก​ฐานต​ ่าง ๆ มา​อ้าง​ไว้​แต่​ย่อ ๆ ถ้าจ​ะ​พูดใ​ห้​เข้าใจช​ ัด​
ก็​จะ​ต้อง​ขยาย​ความ​ใน​บาง​แห่ง​ออก​ไป​อีก ซึ่ง​ผู้​เขียน​ไม่​แน่ใจ​ว่า​จะ​สามารถ​
อธิบาย​ได้​ตลอด. จึ่ง​จะ​ขอ​กล่าว​แต่​ใน​ทาง​เรื่อง​ราว​อย่าง​เดียว คือ​เล่า​กัน​เป็น​
สามัญอ​ ย่างน​ ิยาย. ถึงก​ระนั้นเ​รื่องท​ ี่จ​ะน​ ำม​ า บางเ​รื่องก​ ็ม​ ีข​ ้อความแ​ ย้งก​ ัน บาง​
เรื่องก​ ็ก​ระเดียด​ไป​ในท​ าง​หยาบ​คาย ซ้ำ​เรื่องท​ ี่ต​ กม​ า​อยู่​ใน​เมือง​ไทย บาง​แห่ง​
ข้อความก​ ็แ​ ย้งก​ ับ​ของ​อินเดีย.

      โดยเ​หตทุ​ ีเ่​รื่องร​าวพ​ ระค​ เณศแ​ ตกต​ ่างก​ ันด​ ั่งน​ ี้ จึ่งค​วรเ​ล่าเ​รื่องท​ วยเ​ทพ​
อินเดียเ​ป็นการน​ ำ​ประกอบก​ ่อน.

      เมื่อ​ใน​ราว​พันปี​เศษ​ขึ้น​ไป ศาสนา​พราหมณ์​ใน​อินเดีย​เกิด​มี​คัมภีร์​ใน​
จำพวก​ปุราณะ​ขึ้น​มา​ใหม่​อีก. คัมภีร์​เหล่า​นี้​มี​ลักษณะ​ผิด​จาก​คัมภีร์​พระเวท.
เพราะค​ ัมภีร์พ​ ระเวท​กล่าวด​ ้วยลัทธิศาสนาของ​ชาว​ฮินดูท​ ั่ว ๆ ไป การ​เคารพ​
บูชา​ทวยเ​ทพ​ก็เ​ป็นอ​ ย่าง​เดียวกัน ยัง​ไม่มีก​ าร​นับถือ​พระ​เป็นเ​จ้า แบ่ง​แยก​ออก​
เป็น​นิกาย. ส่วนค​ ัมภ​ ีร์ป​ ุราณะ กล่าวด​ ้วย​ลัทธิ​ศาสนา​แบ่งเ​ป็น​นิกาย โดย​ยกเ​อา​
พระ​เป็น​เจ้า​ทั้ง​สาม​นั้น องค์​ใด​องค์​หนึ่ง​ขึ้น​เป็น​ใหญ่​สูงสุด. เป็นต้น​ว่า​คัมภีร์​
ปุราณะ​ของ​ชาว​ฮินดู​ที่​นับถือ​พระ​ศิว​ะเป็น​พระเจ้า​เป็น​สูงสุด ใน​คัมภีร์​นั้น​ก็​ยก​
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56