Page 54 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 54
44
จะบ อกให้ท ราบได้แต่ด้านท ี่เขาน ับถือเท่านั้น ซ้ำจะย กต นข่มท่านในด้านท ี่เขา
ไม่นับถือเสียด ้วย แม้ว่าจะเป็นเรื่องอ ยู่ในล ัทธิศ าสนาเดียวกัน. เหตุนี้ ถ้าท ่าน
อ่านเรื่องพระคเณศ พบข้อแตกต่างกันในบางเรื่อง, ก็ไม่ควรจะประหลาดใจ
เพราะเรื่องของเขาย ุ่งก ันอย่างน ั้นเอง.
ยุ่งเพียงเท่านี้ ยังไม่หนำ ซ้ำมีคติเกิดใหม่ขึ้นในลัทธิศาสนาของเดิม
เรียกว่า ตันตระ(๑) ซึง่ ม กีารบ ชู าเทวดาผ หู้ ญิงด ั่งไดเ้ลา่ ไวใ้ นท อี่ ืน่ แ ลว้ (ดลู ทั ธขิ อง
เพื่อนภาค ๒ และภ าค ๓ ตอน ๑)
ลัทธิตันตระบางนิกายก็มีกิจลัทธิพิธีเป็นไปในทางหยาบช้าอุลามก.
เรื่องราวที่กล่าวถึงทวยเทพในบางตอน ซึ่งเป็นเปลือกกระพี้ของลัทธิก็กลาย
เป็นเรื่องพิลึกพิลั่น กระเดียดไปในทางอนาจาร. เรื่องพระคเณศบางเรื่องจึ่ง
เข้าไปอ ยู่ในลักษณะเช่นว่าน ี้ด้วย. ถ้าจะต ั้งกระทู้ถามว่าเรื่องอ ย่างนี้ ทำไมจึ่ง
นิยมน ับถือกัน? ตอบได้แ ต่ว่า “สิ่งท ั้งห ลายไม่มีด ีไม่มีชั่วในต ัวม ัน เว้นแต่จะ
นกึ ไปเอง” (เชกสเปยี ร์). เมือ่ ฝ า่ ยห นึง่ เหน็ วา่ สิง่ น ัน้ ๆ เปน็ ข องช ัว่ ช า้ , แตอ่ กี ฝ ่าย
หนึ่งเห็นไปอีกท างห นึ่ง โดยที่ม ิได้เพ่งเล็งไปทางเดียวกัน, สิ่งน ั้นจึ่งอ าจเป็นที่
เหน็ ดไี ดอ้ ีกท างห นึ่ง และเห็นช ั่วไดใ้นอ กี ท างห นึ่ง, เขา้ ภ าษิตฝ รั่งท ีว่่า “ความช ั่ว
จงมีแก่เขา ผู้ค ิดเห็นเป็นว่าชั่วในตัวเรา.” นี้ฉ ันใด คติลัทธิต ันตระก็เป็นฉ ันนั้น.
ขอให้ลองนึกถึงการกราบไหว้พระศิวลึงค์ ที่ถึงกับอุตส่าห์เอาทองคำเปลวไป
ปิดไว้, หรือที่เด็ก ๆ ผูกอ้ายขิก (เรียกให้เกียรติยศว่า ปลัดขิก.) หรือที่สัก
รูปอ ีเป๋อไว้. ผู้ที่เขานิยมนับถือ ย่อมน ึกไปในท างด ี เพื่อขอค วามคุ้มครองจาก
(๑)ตันตระ แปลว่า การป ฏิบัติ (practice) ซึ่งแ ยกอ อกไวเ้ป็นส ่วนห นึ่งต ่างห าก. theory ของ
ศาสนา กล่าวค ือตำราต ันตระน ั้น กำหนดแ ต่วิธีการบูชาไม่ใช่ก ำหนดเทวดาที่จะบูชา คนที่ถ ือ
ตามล ัทธิต ันตระบ างค นห รือห ลายค น มักบ ูชาน างเทวดา ก็เป็นด ้วยส มัครใจโดยแ ท้ ตำราไม่ได้
กะเกณฑ์ใหบ้ ูชาแ กน่ างเทวดาเหล่าน ั้น ส่วนม ากสอนวิธกีารบ ูชาเทวี กเ็พราะในต ำบลท ีเ่กิดข อง
ตำราเหล่านั้น โดยมากชาวบ ้านส มัครบูชาเทวีม ากกว่าเทวดาช นิดอื่น - ป.ส. ศาสตรี
