Page 59 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 59
49
เต็มต ัวเป็นจำนวนตั้งพัน เพื่อให้ป รากฏเป็นพยานแห่งค วามช ั่วอ ย่างหนักของ
พระอินทร์ พระอินทร์ท นไม่ไหวต้องไปอ้อนวอนฤ ษีโคด ม. พระฤ ษีผ่อนสาปให้
รูปอ นั น า่ อ ับอายก ลายเป็นตาไป พระอนิ ทรจ์ ึ่งไดม้ นี ามแ ตน่ ัน้ ม าวา่ สหัสน ัยน์ หรือ
ท้าวพ ันตา. เรื่องนี้ยังไม่ร้ายไปกว่าที่ก ล่าวไว้ในคัมภีร์ค เณศป ุราณะว่า ภรรยา
ฤษีน างหนึ่ง หลงรักท ้าวรุก มางค์ ในขณะที่ท้าวเธอเสด็จล่าส ัตว์ในป่าแ ล้วหลง
ทางไปแวะที่กุฎีฤษี, ท้าวรุกมางค์ไม่รับรัก, ภรรยาฤษีสาปให้ท้าวรุกมางค์
เป็นโรคเรื้อน ต่อเมื่อบ ูชาพระคเณศจึ่งจะพ้นส าป. ระหว่างนี้ พระอินทร์แปลง
เป็นท ้าวรุก มางค์ไปเป็นช ู้กับภรรยาฤ ษี. นี่ก ็เรื่องป ้ายสีดำให้พระอินทร์ซึ่งเป็น
เทพบดี ให้เลวกว่ามนุษย์คือท้าวรุกมางค์เสียอีก. เพราะฉ ะนั้นตำแหน่งหน้าที่
ของพ ระอินทร์ในส มัยป ุราณ จึงต กไปอ ยู่ก ับพ ระเป็นเจ้าเสียโดยม าก, จะม ีอ ยู่ก ็
แตเ่รื่องท ีว่่า ถ้าม ีใครบ ำเพ็ญต บะแ กก่ ล้าถ ึงก ับพ ระศ ิวะห รือพ ระพ รหมป ระทาน
พร (พระวิษณุไม่เคยประทานพรใคร นอกจากประทานพรให้ครุฑกินนาคซึ่ง
เป็นเทพพ าหนะข องพ ระองค์ท ั้งค ู่), พระอินทร์ก ็ต ้องเดือดร้อน เพราะผ ู้บ ำเพ็ญ
ตบะโดยม ากเป็นอสูร ถ้าได้พ รก ็ม ักข ึ้นไปรุกรานเทวดาก ่อน พระอินทร์จึ่งต้อง
ส่งน างฟ้า ซึ่งในค ัมภีรป์ ุราณะเรียกว่าน างอ ัปสร ไปยั่วยวนกวนใจผ ูบ้ ำเพ็ญต บะ
ให้เสียพ ิธี หรือบางทีเกิดมีอ สูรม ีฤทธิ์มาก ไปท ำความย ุ่งยากให้แ ก่พระอินทร์,
พระอนิ ทรเ์ดอื ดรอ้ นต อ้ งไปเฝ้าร้องท กุ ขพ์ ระศ วิ ะ หรอื ไมเ่ชน่ น ั้นก พ็ าพ วกเทวดา
มากินเครื่องสังเวย มีน้ำเมาที่เรียกว่าน ้ำโสมเป็นต้น ซึ่งพ วกฤษีหรือใครนำม า
พลีบ ูชา. หน้าที่ของพระอินทร์ในสมัยป ุราณด ูเหมือนจะมีเป็นอย่างนี้ มากกว่า
เรื่องอย่างอื่น.
เมื่อเรื่องของพราหมณ์ตกมาถึงเรา, เรารู้จักพระอินทร์มาก่อน. แต่
พระอินทร์ของเราม ีลักษณะส ูง ไม่ต่ำต้อยเหมือนกับของพ ราหมณ์ เราจึ่งไม่รู้
จักพ ระอินทร์ของพราหมณ์ หรือรู้จักเราก ็ไม่ได้ไว้. แต่เราก็อ ดเอาพระอินทร์
เข้าไปแทรกอยู่ในเรื่องของพราหมณ์ไม่ได้, เช่นในเรื่องพระคเณศของเรา
พระอินทร์ตกเป็นล ูกสมุนพระอ ิศวร ไปเชิญเสด็จพระน ารายณ์. และพ ระวิษณุ-
กรรม (วิศวกรรม) ซึ่งเคยเป็นเทพรับใช้พระอินทร์ ก็ได้รับหน้าที่เป็นผู้รับใช้
