Page 53 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 53
43
เข้าพ วกด ้วย. และวิธีที่จะเข้ามาผนวกก็ค ือ เมื่อเห็นว่าม ีล ักษณะใกล้เคียงห รือ
คล้ายคลึงกับเทพองค์ใดของพราหมณ์ ก็นำเอาเทพทั้งสองมารวมกัน โดยมี
เรือ่ งราวเป็นต ำนานป ระกอบใหส้มก นั . เช่นอ ้างว่าเปน็ ภ าคส่วนข องเทพอ งคน์ ั้น
องคน์ ีอ้วตารม า. เหตนุ ี้ เรื่องท วยเทพข องอ ินเดยี จึง่ ม มี ากมาย และสับสนจนต อ่
กนั ไมต่ ดิ , เพราะต า่ งน กิ ายกม็ เี รือ่ งกลา่ วไวใ้ หเ้ ขา้ ในลทั ธทิ ตี่ นน บั ถอื . ตำนานข อง
เทพองค์เดียวอาจต่างกันตรงข ้ามในคัมภีร์น ั้น ๆ เพราะต่างฝ ่ายต ่างม ี. ในช ั้น
แ รกก ็คงไม่รู้กัน, ถึงว่าจะรู้ในภายหลังว่าแย้งกัน ก็ไม่เป็นไร, เพราะชาวฮินดู
มีห ลักปรัชญาลงก ันค ือ เขาเห็นว่า พระพ รหม, พระศิวะ, พระวิษณุ, พระราม,
พระก ฤษณะห รอื พ ระอ ะไรก ด็ ี ล้วนเปน็ พ ระเปน็ เจา้ อ งคเ์ดยี ว หากป รากฏใหเ้หน็
เป็นล ักษณะต ่าง ๆ กันห ลายอ งคอ์ อกไป. ทั้งนี้ เพื่อม นุษยน ิกรจะไดเ้ลือกน ับถือ
บูชาได้สะดวกต ามอ ัธยาศัย. เพราะทางไปสู่ค วามรอดพ้น คือ โมกษธรรม มีให้
เลือกได้ถ ึงส ามท าง, ทางห นึ่งป ระกอบก ารงานช อบ ตามล ัทธิเรียกว่ากรรม คือ
ทำก จิ พ ธิ ตี ามท มี่ กี ำหนดไวใ้ หท้ ำ, ทางสอง มคี วามเลือ่ มใสรกั ใคร่ในพ ระเปน็ เจา้
เรียกว่าภักดี เป็นลักษณะเดียวกับหลักในศาสนาคริสตังที่เรียกว่า faith และ
ทางสาม ฝึกฝนดวงจิตให้เกิดค วามรู้แจ้งเป็นพิเศษเรียกว่า ญาณ. อันท างไป
สู่ส ุคติน ั้น บุคคลจะเลือกเดินในส ามท างน ี้แ ต่ท างใดทางห นึ่งก ็ได้, จะเลือกบ ูชา
พระเป็นเจ้าองค์ใดองค์ห นึ่ง แต่อ งค์เดียวก็ได้, ถ้าศ รัทธาแก่กล้าจะเดินท ั้งส อง
ทางห รือท ั้งส ามท างก ็ได้. เมื่อห ลักเป็นอ ย่างน ี้ ใครจะน ับถือพ ระเป็นเจ้าอ งค์ใด
หรือจะล ดลงม านับถือบ ูชาเทวดาอ ะไรท ี่เป็นช ั้นรองก็ได้, ตลอดจนจะไปน ับถือ
ลัทธิศ าสนาอ ื่น ก็ไม่แ ปลก ความส ำคัญอ ยู่ท ี่ป ฏิบัติให้เป็นไปต ามห ลักของล ัทธิ
ฮินดูแต่หลักใดหลักหนึ่งก็แล้วกัน. จะมีเรื่องราวกล่าวยกย่องเทพที่เรานับถือ
ให้ยวดยิ่งไปเท่าไร และจะก ล่าวร้ายให้ชั่วแก่พ ระเป็นเจ้าองค์ไรก็ตามที ย่อม
ทำได้ท ั้งน ั้น. แม้แต่เรื่องราวข องพ ระคเณศ ซึ่งเป็นเทวดาช ั้นรอง บางเรื่องท ี่
กล่าวไว้ว่าวิเศษก ว่าพระศ ิวะก ็ม ี เช่นในคัมภีร์คเณศป ุราณะ ยกย่องพระค เณศ
จนเกณฑ์ให้พ ระศิวะบ ูชา (J. R.A.S. vol. 8) เพราะฉ ะนั้น ถ้าจะส อบถามชาว
ฮินดูชั้นสามัญที่ไม่ใช่เป็นนักปราชญ์ ถึงเรื่องลัทธิศาสนาที่เขานับถือ, เขาก็
