Page 47 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 47
37
ภาพนางเมขลาโผลงมาอุ้มพระมหาชนก ที่อดทนว่ายนำ้อยู่กลางมหาสมุทร
หลังเรือแตก นานถึง ๗ วัน ๗ คืน จิตรกรรมบนสมุดข่อย สมัยอยุธยาตอนปลาย
ปัจจุบันเก็บรักษาอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะ มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด สหรัฐอเมริกา
เมื่อเป็นเช่นน ี้ คำว่า “เมขลา” ก็ค งจะห มายรวมเอาเครื่องป ระดับต อน
สะเอว ตะโพก และอ วัยวะเบื้องหน้าล งมาห ลายอย่าง คือรวมเอาปั้นเหน่งห รือ
รัดพระองค์ ชายไหวชายแครง และส ุวรรณก ัญจน์ถอบเข้าไปด ้วย จึ่งจะส มกับ
ที่แ ปลได้ท ั้งว่า “เครื่องป ระดับอวัยวะที่ลับ” และ “เครื่องประดับส ะเอว” แต่ถ้า
จะห มายเอา เฉพาะเครื่องประดับอวัยวะท ี่ล ับอย่างท ี่บางท ่านเห็นว่าน ่าจะแปล
ว่าจะปิ้งห รือร่างแหแล้ว คำว่า “เมขลา” ก็เหมาะที่จะตรงก ับ “กะถอบ” หรือ
“สุวรรณก ัญจน์ถ อบ” มากกว่าของช นิดอ ื่น
