Page 70 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 70
60
ส่วนพระคเณศเพิกเฉยอยู่โดยถือว่าตนคงจะชนะ. ต่อเมื่อพระสุพรหมัณย์
ขึน้ ห น้าไปจนพ น้ สายตาแ ล้ว, พระค เณศก ็ไปห าพ ระศ วิ ะแ ละพ ระบ ารพต ี กระทำ
ประทักษิณเวียนรอบเจ็ดครั้ง และกล่าวถึงพระเวทเป็นใจความว่า ถ้าบุตร
ทำประทักษิณบิดามารดาเจ็ดรอบ ได้กุศลเท่ากับไปรอบโลก. พระศิวะและ
พระบารพตีพอพระทัยในปัญญาของพระคเณศ จึ่งจัดการแต่งงานพระคเณศ
กับน างพ ุทธแิ ละน างส ิทธิ เกิดโอรสด ้วยน างพ ุทธคิ ือเกษม และเกิดด ้วยน างส ิทธิ
คือลาภ. (ถ้าว่าตามคติของฮินดูที่ถือกันว่าถูกต้อง พระคเณศเป็นเทพพรหม
จาริน ไม่มีชายา) ฝ่ายพระสุพรหมัณ ย์ก ลับม า ได้ทราบว่าพ ระค เณศได้ชัยชนะ
ด้วยอุบาย ก็เสียใจไปสู่เขาเกราญจบำเพ็ญตบะธรรมในที่นั้น และครองชีวิต
อยู่เป็นโสด.
ในเรื่องนี้ กล่าวถึงเขาเกราญจ ซึ่งมีเรื่องเล่าไว้ในวายุปุราณะว่า
ครั้งหนึ่งพระอินทร์กับพระขันธกุมารท้าฤทธิ์กันว่า ใครจะมีฤทธิ์ยิ่งกว่ากัน,
ตกลงวิ่งแข่งกันรอบเขาเกราญจ. แต่ในที่สุดไม่ทราบผลชัดว่าใครเป็นผู้ชนะ
ต้องขอร้องให้เขาเกราญจเป็นผู้ตัดสิน. เขาเกราญจตัดสินเข้าข้างพระอินทร์
อันไม่เป็นความจริงและไม่ย ุติธรรม. พระขันธกุมารกริ้ว เอาห อกซัดไปที่เขา.
เขาเกราญจก็แ ยกอ อกเป็นส อง, พระข ันธกุมารจึ่งได้นามว่าเกราญจภ ิท แปล
ว่า ผู้ทำเขาเกราญจให้แยกออก. คำว่าเกราญจนอกจากเป็นชื่อเขา ยังเป็น
ชื่ออ สูรต นห นึ่งเป็นสหายท ้าวต ารกาสูร ซึ่งพ ระข ันธก ุมารไปป ราบ เพราะฉ ะนั้น
คำว่า “เกราญจ” จึ่งม ีเรื่องเกี่ยวกับพ ระข ันธกุมารฝ ่ายเดียวไม่มีเรื่องเกี่ยวก ับ
พระคเณศ คำว่า “โกญจ” ในคำว่า “โกญจน าเนศ วร” เป็นคำในภ าษาบ าลีตรง
กับคำว่าเกราญจในภาษาสันสกฤต, เพราะฉะนั้นพระโกญจนาเนศวร จึ่งควร
เป็นพระขันธกุมารมากกว่าพระคเณศ. แต่ทำไมเราจึ่งเปลี่ยนเกราญจมาเป็น
โกญจในภาษาบาลี ? บางทีเกราญจจะเป็นคำที่เขียนยากอ่านยาก เราจึงได้
เปลี่ยนเสีย. ถ้าพระโกญจนาเนศวรเป็นพระขันธกุมาร, ทำไมจึ่งมีเศียรเป็น
ช้างอย่างพระคเณศ, และทำไมจึ่งเกี่ยวกับเรื่องช้าง? เมื่อมาระลึกเรื่องของ
เราที่ว่าพระขันธกุมาร เมื่อเศียรขาดเปลี่ยนเป็นเศียรช้างและได้ชื่อใหม่ว่า
