Page 75 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 75
65
ลึกซ ึ้ง ยากแ กก่ ารต ีความ พระค เณศแ มจ้ะเป็นเทพท รงป ัญญา กต็ ้องห ยุดเขียน
เพื่อตรองดูค วามหมาย ระหว่างหยุดเขียนน ั้นเอง ฤษีวยาสจึ่งมีเวลาตรองแ ต่ง
ต่อไปได้ ไม่ต้องหยุดช ะงักในระหว่าง.
ได้กล่าวมาแ ต่ต ้นว่า พระคเณศข องชวาม ักจะมีกะโหลกผ ีประดับ ซึ่ง
ของอ ินเดียไม่มี. ไฉนจึ่งใช้ก ะโหลกผ ี? นักป ราชญ์ฝรั่งสันนิษฐานว่า บางทีจะ
เป็นเพราะพ ระค เณศเป็นโอรสพ ระศ ิวะ ซึ่งบ างป างพ ระศ ิวะม ลี ักษณะด ุร้ายช อบ
คลุกคลีอยู่กับพวกผีปีศาจในป่าช้าจนได้นามว่าพระภูเตศวร คือผู้เป็นใหญ่ใน
ภตู ผี ทรงกะโหลกผ รี อ้ ยเปน็ สงั วาล, และโปรดการสบู ก ญั ชา ซึง่ ในภ าควตั ป รุ าณะ
กล่าวว่าทรงสูบกัญชาคราวละมาก ๆ แล้วยังแถมเสวยเม็ดลูกลำโพงด้วย
พระศิวะะบางทีมีลักษณะอย่างนี้ ในศิวปุราณะจึ่งกล่าวว่า คราวไรทะเลาะกับ
พระบารพตีโดยมากความเห็นไม่ตรงกัน คือ ฝ่ายหนึ่งจะประทานพร แต่อีก
ฝ่ายหนึ่งจะสาป ก็ถ ูกพระบารพตีบริภาษว่า “เจ้าแก่หนังเหี่ยว เจ้าส ูบกัญชา
อยู่ในป่าช้า เอาเถ้ากองฟอนทาตัว.” ถ้าพระศิวะเหลืออดก็ตอบว่า “เจ้าเป็น
ผู้ห ญิงรู้จักอะไร? ดีแต่ประพฤติอ ย่างไม่ใช่ผู้หญิง ชอบแดดแด๋ไปในที่ต ่าง ๆ
ชอบรบ ชอบขี้เมา คบคนเสเพล ฆ่าย ักษ์ ดื่มก ินเลือด และเอากะโหลกผ ีร้อย
คล้องค อ.” คราวน ีถ้ ้าพ ระบ ารพต ไีมย่อมแ พ้ กเ็กิดเรื่องใหญจ่นเทวดาต กใจก ลัว
โลกจะท ำลาย ต้องพากันไปข อร้อง. และค งจะเป็นเพราะเหตุนี้กระมัง รูปพ ระ
คเณศจึ่งม ีกะโหลกผ ีอยู่ด ้วย(๑) เพื่อแ สดงลักษณะของศิวเทพบิดา. ตลอดจนม ี
งูเห่าเฉวียงบ่า ก็เป็นลักษณะข องพระศ ิวะด ้วยเหมือนกัน
(๑)เหตุที่รูปพระคเณศบางรูปมีหัวกะโหลกประดับนั้น คือเป็นรูปปาง “อุจฉิษฐคณบดี” ซึ่ง
เป็นไปตามแ บบคัมภีร์ตันตระ - ป.ส. ศาสตรี
