Page 74 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 74

64
ถึง​พระอินทร์แ​ ละ​พวกเ​ทวดา พาก​ ันไ​ป​ขอล​ ุก​ ะ​โทษ, พระ​คเณศ​จึ่ง​ยอมถ​ อน​งา​
ออก, แต่พ​ ระจันทร์จ​ะต​ ้อง​รับ​โทษ​แหว่ง​อยู่​ตลอดไ​ปท​ ุก​ครึ่งเ​ดือน.(๑)

      ยังม​ ีเ​รื่องต​ ้นเ​หตุเ​สียง​าอ​ ีกเ​รื่องห​ นึ่ง เป็นข​ องอ​ ินเดียภ​ าคใ​ต้ ว่าอ​ สูรช​ ื่อ​
คชม​ ุ​ขาส​ ูร หน้า​เป็นช​ ้าง มีฤ​ ทธิ์ม​ าก เทวดาม​ นุษย์​ฆ่าไ​ม่ต​ าย, แต่พ​ ระ​คเณศ​ม​ี
ลักษณะเ​ป็นค​ รึ่งเ​ทวดา จึงอ​ าจเ​อาชนะอ​ สูรต​ นน​ ั้น​ได้. ในช​ ั้น​ต้นท​ ี่​พระค​ เณศร​บ​
กับ​อสูร​ตน​นี้ พระค​ เณศ​ถูก​อสูร​หักง​าข​ ้างข​ วา, แต่​พระค​ เณศ​แย่ง​เอา​งาห​ ักน​ ี้​ไว้​
ได้ แล้ว​ขว้าง​งา​นั้น​ไปท​ ี่​อสูร. อสูร​ตนน​ ั้นก​ ลาย​ร่าง​เป็นห​ นู ต่อ​มา​ก็​เป็น​พาหนะ​
พระ​คเณศ. เหตุ​นี้ งา​ที่​ทรง​จึ่ง​เป็น​เทพ​ศาสตรา​สำคัญสิ่ง​หนึ่ง​ของ​พระ​คเณศ​
ขาดเ​สยี ไ​มไ​่ ดท้ พี​่ ระค​ เณศข​ องอ​ นิ เดยี ม​ กั ถ​ อื ข​ วาน บางทจ​ี ะเ​กดิ จ​ากพ​ ระพ​ ฤหสั บดี
ซึ่งม​ นี​ ามว​่าค​ ณบดถี​ ือข​ วานท​ อง จึงโ​อนเ​อาท​ ั้งค​ ำว​่าค​ ณบดแี​ ละอ​าวุธท​ ีถ่​ ือ มาใ​ห​้
พระค​ เณศเ​สยี ด​ ้วย และใ​นท​ ีส่ ุด ปัญญาค​วามร​อู้​ ันเ​ปน็ ล​ักษณะข​ องพ​ ระพ​ ฤหสั บดี
ก็​ตกม​ าเ​ป็น​ลักษณะข​ องค​ เณศด​ ้วย เรื่องจ​ึงย​ ุ่งก​ ันใ​หญ่.

      ที่​พระ​คเณศ​ถือ​เหล็ก​จาร​และ​สมุด​หนังสือ เนื่อง​มา​แต่​เรื่อง​ที่​พระ​
วา​ลมีกิ​ฤษี​ผู้​แต่ง​คัมภีร์​รา​มาย​ณะ​ไป​พบ​พระ​ว​ยา​ส​ฤษี​ผู้​แต่ง​คัมภีร์​มหา​ภาร​ตะ​
ฤษี​วาล​ มีกิ​ถาม​ฤษี​วย​ า​ส​ว่า แต่ง​คัมภีร์​มหา​ภาร​ตะเ​สร็จ​หรือย​ ัง. ฤษี​วย​ าส​ ต​ อบ​
ว่า​เสร็จ​แล้ว เพราะ​ได้​พระ​คเณศ​มา​เป็น​เลขานุการ. ซึ่ง​มี​เรื่อง​เล่า​ไว้​ว่า​คัมภีร์​
มหา​ภาร​ตะ​นั้น​มี​ขนาด​ใหญ่​มาก ฤษี​ว​ยา​สหา​ใคร​สามารถ​เป็น​ผู้​เขียน​ตาม​ที่​
​ฤษี​ว​ยา​สบ​อกไ​ม่​ได้ จึงไ​ปข​ อร้องพ​ ระค​ เณศ พระ​คเณศ​รับ​เป็น​ผู้​เขียน​ให้เ​อง แต​่
มี​เงื่อนไขว​่า ฤษีว​​ยาสจ​ะต​ ้อง​บอกเ​รื่อย หยุดใ​นร​ะหว่างก​ ลางค​ ันไ​ม่ไ​ด้ ฤษีว​​ยาส​
ตกลงด​ ้วย แต่​เกี่ยงใ​ห้​มีเ​งื่อนไขว​่า ถ้า​พระ​คเณศไ​ม่เ​ข้าใจค​ วามห​ มาย​ใน​คำใ​ด​
ก็​ห้าม​ไม่​ให้​จด​คำ​นั้น​ลง​ไป​จนกว่า​จะ​ตีความ​ออก. ด้วย​มี​เงื่อนไข​ไว้​อย่าง​นี้​
ฤษว​ี ย​าสจ​งึ ม​ เ​ี วลาห​ ยดุ บ​ อกใ​นร​ะหวา่ งไ​ด้ เพราะใ​ชว​้ ธิ แ​ี ตง่ ข​ อ้ ความใ​นบ​ างแ​ หง่ ใ​ห​้

	 (๑)เรื่อง​ตรง​นี้ ได้​ทราบ​มา​เป็น​คนละ​อย่าง คือ พระ​วิฆเนศ​ลงโทษ​พระจันทร์ โดย​สาป​ว่า​
ผู้ใ​ดม​ องด​ ู​พระจันทร์ใ​น​วันฤ​ กษ์ “วินายก​จตุร​ทศี” (คือว​ันข​ ึ้น ๑๔ ค่ำ ซึ่ง​มี​กำหนดเ​ป็น​วัน​บูชา​
พระ​คเณศ) ก็​กลาย​เป็น​ผู้​เสมอ​ด้วยจ​ัณฑาล ดังนี้ - ป.ส. ศาสตรี
   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79