Page 36 - พฤติกรรมมนุษย์และจริยธรรมทางเศรษฐกิจและธุรกิจ
P. 36
8-34 พฤติกรรมมนุษย์และจริยธรรมท างเศรษฐกิจและธุรกิจ
1) พัฒนานโยบายสาธารณะหรือกลไกทางกฎหมายด้าน CSR เพื่อใช้เป็นต้นแบบหรืออ้างอิง ภายใน
พ.ศ. 2553 ทั้งนี้โดยอาจอ้างอิงจากมาตรฐานหรือแนวปฏิบัติที่ได้ใช้ยึดปฏิบัติเป็นสากล เช่น แนวปฏิบัติด้าน CSR
ของ ISO 26000 เป็นต้น
2) ประสานภาคเอกชนให้ร่วมมือสนับสนุนกิจกรรมขององค์กรรายสาขาและมูลนิธิต่างๆ ในด้าน
CSR
3) สนับสนุนการร ับและนำม าตรฐานความร ับผ ิดชอบต ่อสังคมที่เป็นส ากลม าใช้
4) ส่งเสริมก ารต ระหนักในค วามร ับผ ิดช อบต ่อส ังคมข องอ งค์กรธ ุรกิจในอ าเซียน รวมท ั้งค วามส ัมพ ันธ์
ทยี่ ัง่ ยนื ร ะหวา่ งก จิ กรรมเชงิ พ าณชิ ยก์ บั ช มุ ชนในท อ้ งถ ิน่ ท เี่ ปน็ แ หลง่ ท ตี่ ัง้ ข องก จิ การ โดยเฉพาะก ารส นบั สนนุ ก ารพ ฒั นา
ที่ย ึดช ุมชนเป็นฐ าน
4.2 การป ระชุมเอเปก ในการประชุมกลุ่มความร ่วมมือท างเศรษฐกิจภูมิภาคเอเชีย-แปซิฟิก หรือ เอเปก ณ
สาธารณรัฐเปรู เมื่อเดือนพ ฤศจิกายน 2551 ที่ประชุมได้ม ีการหารือป ระเด็นที่เกี่ยวข้องก ับ CSR โดยระบุว ่าเนื่องจาก
ประเทศส มาชิกเอเปกม ีระดับการพัฒนาการใช้ CSR ในร ะดับท ี่แ ตกต่างกัน ขณะเดียวกัน CSR ก็มีบทบาทสำคัญต ่อ
การส นับสนุนก ารพ ัฒนาเศรษฐกิจแ ละก ารส ร้างบ รรยากาศก ารล งทุนท ีด่ ใีนภ ูมิภาค ดังน ั้น การม ีนโยบ ายเกี่ยวก ับ CSR
จึงมีความจำเป็นและมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อความสำเร็จในการค้าและการลงทุนระหว่างประเทศ และความสำเร็จ
ของ CSR จะต ้องม าจ ากความริเริ่มข องภ าคเอกชน แต่เนื่องจากในภูมิภาคยังม ีป ัญหาค วามแ ตกต่างก ันในระดับการ
พัฒนา CSR จึงค วรพิจารณาน ำเอาแนวป ฏิบัติด ้าน CSR ของอ งค์กรระดับโลกมาป รับใช้ โดยเอเปกควรม ีบทบาทใน
ก ารสง่ เสรมิ ใหท้ ัง้ ภ าคร ฐั แ ละเอกชนต ระหนกั ถ งึ ค วามส ำคญั ข อง CSR และม อบห มายใหอ้ งคก์ รภ ายในเอเปกท เี่ กีย่ วขอ้ ง
ร่วมก ับค ณะม นตรีท ี่ป รึกษาธ ุรกิจข องเอเปก (The APEC Business Advisory Council) พัฒนาเป้าห มายก ารด ำเนิน
งานร ่วมก ันเพื่อเสนอต่อท ี่ป ระชุมผู้นำเศรษฐกิจเอเปกในโอกาสต่อไป
4.3 การประชุมเอเชีย-ยุโรป ในการประชุมเอเชีย-ยุโรป ครั้งที่ 7 ณ ประเทศส าธารณรัฐประชาชนจ ีน เมื่อ
เดือน ตุลาคม พ.ศ. 2551 ได้มีก ารออกปฏิญญาป ักกิ่งว่าด ้วยการพ ัฒนาอย่างยั่งยืน โดยปฏิญญาฯ ดังกล่าวได้ระบุ
ถึงความตระหนักในเรื่องความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรธุรกิจซึ่งมีส่วนเกี่ยวโยงกับการคุ้มครองสิ่งแวดล้อม
แรงงานและส ิทธิมนุษยช น การประเมินความเสี่ยง การก ำกับดูแลก ิจการ การพ ัฒนาชุมชน ที่ป ระชุมจึงม ีม ติผลักด ัน
ใหป้ ระเทศสมาชกิ ส ง่ เสรมิ ค วามร บั ผ ดิ ช อบต อ่ ส งั คมข องอ งคก์ รธ รุ กจิ ท ัง้ ในร ะดบั ป ระเทศแ ละร ะหวา่ งป ระเทศ ตลอดจ น
ผลักด ันให้ภ าคธ ุรกิจแ สดงค วามร ับผ ิดช อบต ่อส ังคมโดยส มัครใจ โดยก ารป ฏิบัติต ามข ้อบ ังคับข องท ้องถ ิ่นร วมต ลอด
ถึงม าตรฐานส ากล และม ีส ่วนส นับสนุนในก ารร ักษาส ภาพแ วดล้อมท างธ ุรกิจให้ร ุ่งเรือง ประสานส อดคล้อง ด้วยค วาม
รับผิดช อบต่อสังคม
กิจกรรม 8.2.3
หลักการความรับผิดชอบขององค์กรธุรกิจต่อสังคมขององค์การสหประชาชาติประกอบด้วยหลักการ
ใดบา้ ง
แนวตอบกิจกรรม 8.2.3
หลกั การค วามร ับผิดชอบขององคก์ รธรุ กิจต อ่ สงั คมข องอ งค์การส หประชาชาตปิ ระกอบด้วย หลกั ก าร
4 ด้าน 10 ประการ คอื
ลิขสทิ ธขิ์ องมหาวิทยาลยั สโุ ขทัยธรรมาธริ าช