Page 27 - การจัดประสบการณ์การเรียนรู้คณิตศาสตร์
P. 27
การจดั ประสบการณ์การเรียนรูส้ ถิตแิ ละความนา่ จะเป็น 8-17
สรุป การนำ�เสนอจะนำ�เสนอในรูปแบบใดขึ้นกับลักษณะข้อมูลและวัตถุประสงค์ การนำ�เสนอใน
ร ูปแ บบตารางเหมาะกับข ้อมูลท ี่มีเรื่องที่จะนำ�เสนอมาก การนำ�เสนอในร ูปแ บบแผนภ ูมิ จะด ึงดูดความสนใจ
ของผู้อ ่านม ากกว่า แต่เรื่องที่นำ�เสนอต ้องมีไม่มาก แผนภูมิเชิงเดี่ยว เป็นการน ำ�เสนอข ้อมูลที่ต ้องการเปรียบ
เทียบเรื่องเดียว แต่ถ ้าต ้องการเปรียบเทียบม ากกว่า 1 เรื่อง ต้องใช้แ ผนภูมิเชิงซ้อน สำ�หรับแผนภูมิวงกลม
เป็นการนำ�เสนอข้อมูลในเรื่องเดียวกัน โดยต ้องการเปรียบเทียบเป็นเปอร์เซนต์
หลังจ ากศ ึกษาเน้ือหาสาระเร่ืองท่ี 8.1.2 แล้ว โปรดป ฏบิ ัติก ิจกรรม 8.1.2
ในแนวการศ กึ ษาหนว่ ยท ่ี 8 ตอนท ่ี 8.1 เร่ืองท่ี 8.1.2
เรื่องท ี่ 8.1.3 สาระส�ำ คญั ข องค วามนา่ จะเปน็
1. ความน ่าจะเปน็ (Probability)
ในชีวิตประจำ�วันเรามักได้ยินประโยคที่แสดงถึงการคาดการณ์ การทำ�นาย โอกาส และความเป็น
ไปได้ทีจ่ ะเกิดเหตุการณต์ ่างๆ เช่น วันน ีก้ รุงเทพมหานครจ ะม ฝี นต ก 60% ของพ ื้นที่ โอกาสท ีจ่ ะถ ูกห วยร ัฐบาล
มนี อ้ ยม าก ในไตรมาสท สี่ คี่ าดว า่ จ ะม นี กั ท อ่ งเทีย่ วต า่ งช าตเิ ขา้ ม าเทีย่ วไทยเพิม่ ข ึน้ 10% เปน็ ตน้ เราเรยี กจ �ำ นวน
ที่บ่งบ อกถึงโอกาสมากน ้อยท ี่จ ะเกิดเหตุการณ์ต ่างๆ นั้นว่า เป็น ความน ่าจะเป็น ของเหตุการณ์
การห าค่าค วามน ่าจะเป็นข องเหตุการณ์ สามารถห าได้ 2 วิธี ดังนี้
1) ทำ�การทดลองซํ้าหลายๆ ครั้งภายใต้สภาวการณ์เดียวกัน แล้วทำ�การบันทึกการเกิดเหตุการณ์
ต่างๆ ทเี่ราส นใจ โดยค ่าค วามน ่าจ ะเปน็ ข องเหตกุ ารณ์ คือ อตั ราส่วนร ะหว่างจ ำ�นวนค รัง้ ข องก ารเกิดเหตุการณ์
ที่เราส นใจต ่อจ ำ�นวนค รั้งท ั้งหมดท ี่ทำ�การท ดลอง ซึ่งจ ะพ บว ่าอ ัตราส่วนนีม้ คี ่าเข้าส ูค่ ่าล มิ ิตค ่าห นึ่ง เช่น ถ้าโยน
เหรียญหนึ่งอัน และส ังเกตว่าเหรียญข ึ้นห ัวหรือไม่ ถ้าเหรียญข ึ้นหัวให้ทำ�การบ ันทึก และท ำ�การท ดลองซํ้าไป
เรื่อยๆ จนค รบ 100 ครั้ง จะพ บว ่าเหรียญขึ้นห ัวทั้งหมด 48 ครั้ง อัตราส่วน 48/100 หรือ 0.48 หรือ 48% เป็น
โอกาสท ี่เหรียญจะข ึ้นห ัว และเมื่อท ำ�การทดลองม ากข ึ้นค ่าที่ได้จะเข้าสู่ 50/100 หรือ .5 หรือ 50% เราเรียกค ่า
นี้ว่าค วามน ่าจะป็นของก ารที่เหรียญขึ้นหัวจากการท ดลองโยนเหรียญ การหาค ่าความน ่าจ ะเป็นในลักษณะนี้
ค่าทีไ่ด้อ าจไมเ่ท่าก ันในก ารท ดลองแ ต่ละค รั้ง แต่ถ ้าเราท ำ�การท ดลองต ่อไปเรื่อยๆ จะพ บว ่าอ ัตราส่วนร ะหว่าง
จำ�นวนค รั้งท ี่เกิดเหตุการณ์ท ี่เราส นใจ ต่อจำ�นวนค รั้งท ี่ทำ�การท ดลองทั้งหมดจ ะเข้าใกล้ค่าลิม ิตค ่าหนึ่งเสมอ
เราเรียกค ่าล ิม ิตน ี้ว ่า ความน ่าเป็นข องเหตุก าร ณ์น ั้นๆ แต่ในท างป ฏิบัติ เราไม่ส ามารถท ราบค ่าค วามน ่าจ ะเป็น
ของเหตุการณ์ใดๆ ได้ เพราะค่าที่ได้จะเป็นเพียงค่าโดยประมาณเท่านั้น ดังนั้น หลักการหรือทฤษฎีความ
น ่าจ ะเปน็ ท น่ี กั คณศิ าสตรค์ ดิ ขน้ึ จงึ เปน็ วธิ ที น่ี ยิ มน�ำ มาใชใ้ นการห าคา่ ความน า่ จะเปน็ ของเหตกุ ารณใ์ ดๆ มากกวา่
