Page 38 - ประสบการณ์วิชาชีพภาษาอังกฤษ
P. 38
15-26 ประสบการณ์วิชาชีพภาษาอังกฤษ
เร่อื งท ่ี 15.2.2
การส ่ือสารโดยก ารพ ูดในก ล่มุ และท สี่ าธารณะ
การพูดในกลุ่มและในที่สาธารณะเป็นการส ื่อสารท ี่มีรูปแบบค่อนข้างแน่นอน ผู้พูดอาจใช้วิธีพูดได้หลายว ิธี
ที่สำ�คัญคือ พูดหรืออ่านจากต้นฉบับที่ได้เขียนไว้ พูดตามที่ท่องจำ�มาพูดอย่างฉับพลัน และพูดจากความเข้าใจ
ตามท ี่ได้เตรียมไว้ ทั้งนี้ข ึ้นอ ยู่กับโอกาส สถานการณ์ ความจ ำ�เป็น รวมท ั้งค วามสามารถเฉพาะข องแ ต่ละบุคคล
โอกาสที่จำ�เป็นต้องพูดหรืออ่านจากต้นฉบับที่เขียนไว้ มักจะเป็นโอกาสที่มีความสำ�คัญมากเป็นพิเศษ
เช่น ในการกล่าวรายงานต่อประธานในพิธี การปราศรัยของบุคคลสำ�คัญในโอกาสต่างๆ การแถลงข้อเท็จจริง การ
ประกาศเรื่องร าวที่ส ำ�คัญๆ เป็นต้น
สำ�หรับผู้บริหารที่มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบในระดับสูงเมื่อจะพูดต่อสาธารณชนในเรื่องที่เป็นเงื่อนไขราย-
ละเอียดห รือเรื่องท ีเ่ป็นข ้อผ ูกพันส ืบเนื่องต ่อไปในค วามร ับผ ิดช อบข องต นย ่อมต ้องร ะมัดระวังเป็นพ ิเศษ จะพ ูดใหเ้กิด
ความเข้าใจผิดพลาด คลาดเคลื่อนไม่ได้เลย เพราะจะมีผู้นำ�ไปอ้างอิงยึดถือต่อไป จึงต้องใช้วิธีพูดจากต้นฉบับ
ที่เตรียมไว้ นอกจากนี้ ในกรณีที่ช่วงเวลาสำ�หรับพูดจำ�กัดตายตัวมากผู้พูดก็จำ�เป็นต้องพูดจากต้นฉบับที่เขียนไว้
เพื่อจะได้แน่ใจว่าพูดได้พอดีกับเวลาที่กำ�หนดไว้ให้นั้น แต่ในโอกาสอื่นๆ โดยทั่วไปที่ไม่เป็นพิธีการและไม่ถูก
จำ�กัดด้วยเงื่อนไขต่างๆ เช่นที่กล่าวมา เราไม่ควรใช้วิธีพูดโดยอ่านจากต้นฉบับ เพราะการพูดด้วยวิธีนี้ผู้พูดต้อง
มีศิลปะในการเตรียมต้นฉบับให้อ่านแล้วน่าฟังซึ่งต้องใช้ความชำ�นาญมากและถึงแม้ว่าต้นฉบับจะเตรียมไว้เป็น
อย่างดีแล้วก ็ตามเวลาอ่านก็ต้องมีศิลปะอย่างสูงท ี่จะทำ�ให้น่าฟ ังจริง ๆ มิฉ ะนั้นแ ล้วก็จะท ำ�ให้น ่าเบื่อได้
ผู้พูดโดยใช้วิธีท่องจำ�มาส่วนมากมักจะเขียนข้อความที่ตนต้องการพูดลงไว้ก่อนแล้วพยายามท่องจำ�ให้
ขึ้นใจ โดยหวังว่าเมื่อถึงเวลาพูดจะสามารถพูดได้คล่องแคล่วโดยไม่ผิดพลาดทุกเนื้อถ้อยกระทงความ ข้อเสียที่
สำ�คัญของการพูดตามที่ท่องจำ�มา คือคนฟังจะสังเกตได้ง่ายว่าผู้พูดขาดลักษณะของความมีชีวิตจิตใจ มองดูไม่
เป็นธรรมชาติ ทั้งนี้เพราะใจของผู้พูดมัวพะวงอยู่แต่ถ้อยคำ�ที่จะกล่าวออกไปให้ตรงตามที่ท่องจำ�ไว้ ถ้าพูดพลาดไป
แม้เพียงคำ�สองคำ� (ซึ่งมักจะต้องพลาดเสมอ) การพูดจะสะดุดหยุดชะงักลงเป็นห้วงๆ ทำ�ให้บางทีก็น่าขบขันและ
บางทีก ็น่ารำ�คาญแก่ผ ู้ฟัง
การพูดอย่างฉับพลัน ควรใช้เมื่อจำ�เป็นจริงๆ เท่านั้น เช่น เมื่อได้รับเชิญให้ออกไปพูดโดยไม่รู้ตัวมาก่อน
และไม่อยู่ในฐานะที่จะปฏิเสธได้ อย่างไรก็ดี เมื่อจำ�เป็นต้องพูดด้วยวิธีนี้ผู้พูดก็ไม่ควรจะตื่นเต้นตกใจจนเกินไป
ควรใช้เวลาคิดอย่างรวดเร็วให้ตลอดว่าตนน่าจะพูดไปในแนวใดเมื่อได้ตัดสินใจว่าจะพูดแนวใดแล้ว ถ้ามีกระดาษ
อาจจดหัวข้อย่อยๆ ลงไว้ในขณะที่คอยเวลาพูด ควรหาทางขึ้นต้น และลงท้ายไว้ด้วย จึงจะทำ�ให้การพูดครบถ้วน
สมบูรณ์เท่าท ี่เวลาอำ�นวยให้
การพูดจากความเข้าใจ ทำ�ให้ผู้พูดสามารถส่งสารให้เข้าถึงจิตใจของผู้ฟังได้เต็มที่ทั้งนี้เพราะจะทำ�ให้ผู้พูด
ใช้นํ้าเสียง ดวงหน้า สายตา และกิริยาอาการ สื่อความหมายพร้อมๆ กันไปกับการใช้คำ�พูดได้โดยเต็มที่อย่าง
กลมกลืน ผู้ฟังจะแลเห็นลักษณะของความมีชีวิตชีวา ความมั่นใจ ความกระตือรือร้น ปรากฏชัดอยู่ในตัวผู้พูด
ผู้ฟังจะกำ�หนดรู้ได้เองว่า ผู้พูดพูดออกมาจากความรู้จริงและความเข้าใจจริง ผลที่ตามมาก็คือผู้ฟังจะบังเกิดความ
นิยมนับถือในตัวผู้พูดไม่ว่าวัยและวุฒิระหว่างผู้ฟังกับผู้พูดจะเสมอๆ กันหรือต่างกันเพียงไรก็ตามวิธีพูดจากความ
เข้าใจตามที่ได้เตรียมไว้นี้ ผู้พูดจะต้องใช้เวลาเตรียมตัวและฝึกซ้อมให้มากพอ ผู้พูดต้องเตรียมลำ�ดับความคิด
ไว้เป็นอย่างดี รวมทั้งหาวิธีขึ้นต้นและลงท้ายให้เหมาะเจาะ แต่ผู้พูดจะไม่เขียนลงไว้ทุกคำ�พูดอาจเขียนแต่เพียง
