Page 48 - ประสบการณ์วิชาชีพภาษาอังกฤษ
P. 48
15-36 ประสบการณ์วิชาชีพภาษาอังกฤษ
กิจกรรม 15.2.2
เตรียมบทพูดเพื่อจุดประสงค์ต่างๆ ต่อไปนี้อย่างละ 1 บท โดยร่างขึ้นก่อนและลองซ้อมพูดดูเองตาม
ล�ำ พัง แกไ้ ขเพม่ิ เตมิ จนเป็นทพ่ี อใจ
1. พดู เพื่อหาค�ำ ต อบ
2. พูดเพ่อื ใหค้ วามร ู้
3. พูดเพอ่ื โน้มนา้ วใจ
4. พูดเพอ่ื จ รรโลงใจ
แนวตอบกิจกรรม 15.2.2
ศึกษาค ำ�อ ธิบายแ ละตัวอยา่ งใน 15.2.2 ใหเ้ ขา้ ใจ แลว้ ลองร า่ งขน้ึ ถ้ามีโอกาสกข็ อใหบ้ คุ คลอนื่ ช ว่ ยตชิ ม
และถ า้ ไดล้ องซ อ้ มต อ่ ห นา้ บ คุ คลห รอื ก ลมุ่ บ คุ คลไดจ้ ะย ง่ิ เปน็ การด ี เนอ้ื หาส าระอ าจเลอื กเรอื่ งอ ะไรก ไ็ ดท้ เี่ ราส นใจ
และมขี อ้ มูลม ากพ อ ใช้เวลาพูดประมาณ 5 - 10 นาที
เรอ่ื งท ่ี 15.2.3
การส ร้างค วามม ่นั ใจในต นเองเพ่อื การพ ดู ใหส้ มั ฤทธิผล
การพูดในบางโอกาสแม้ผู้พูดจะมีความรู้เป็นอย่างดี แต่ถ้าขาดความมั่นใจในตนเองก็ย่อมจะรู้สึกประหม่า
ตื่นเต้นหรือเกิดอาการสะทกสะท้านผิดปกติ อาจรู้สึกว่าหัวใจเต้นแรง คอแห้ง ริมฝีปากแห้ง เสียงสั้น รู้สึกชาบน
ใบหน้ามีเหงื่อไหลซึมออกมา ขาและแขนสั่น เรื่องสำ�คัญๆ ที่จำ�ไว้ได้และตั้งใจไว้ว่าจะนำ�มาพูดจะเลือนหายไปจาก
ความทรงจำ� ไม่สามารถสบตากับคนฟัง ไม่อาจทรงตัวได้ในอาการสมดุล อาจมีอาการอื่นใดนอกจากที่กล่าวมานี้
ได้อีกมาก ทั้งนี้เพราะอาการของบุคคลแต่ละคนที่กำ�ลังประหม่าตื่นเต้นไม่จำ�เป็นต้องเหมือนกัน อาจผันแปรไปได้
ต่างๆ นานา แต่ทุกค นบ อกได้ว่า ตนก ำ�ลังป ระหม่าตื่นเต้นห รือไม่ มากหรือน้อยเพียงไร
ความประหม่าตื่นเต้น หรือการขาดความมั่นใจในตนเองตามที่กล่าวมา ย่อมจะบั่นทอนสมรรถภาพในการ
พูดได้มาก ถ้าหากเกิดข ึ้นม าอ ย่างร ุนแรงจะทำ�ให้ผู้พ ูดไม่ส ามารถค วบคุมต นเองได้
อย่างไรก็ดี อาการประหม่าต ื่นเต้นในล ักษณะที่ก ล่าวมานี้อาจเคยเกิดขึ้นก ับใครๆ มาแ ล้วก ็ได้ และดูเหมือน
จะเกิดกับคนส่วนใหญ่เสียด้วย แม้บุคคลสำ�คัญระดับรัฐบุรุษก็ไม่มีข้อยกเว้น อาจเคยเกิดอาการประหม่าตื่นเต้น
ได้เช่นเดียวกับคนทั่วไปนั่นเอง ดีมอสธีนิส ซึ่งเป็นนักพูดเอกและเป็นนักการเมืองชั้นนำ�ของกรีซในสมัยโบราณนั้น
พลูตาร์คนักประวัติศาสตร์คนสำ�คัญได้บันทึกไว้ว่า “ในการออกปราศรัยครั้งแรกเกิดอาการประหม่าตื่นเต้นมาก
จนทำ�ให้เสียงแหบเครือ เปล่งถ้อยคำ�ได้ไม่ชัดเจน คนฟังแทบจะฟังไม่เข้าใจ จนในที่สุดฝืนพูดต่อไปไม่ได้ต้อง
ลุกออกจากที่ป ระชุมไป” ซิเซโร รัฐบุรุษช าวโรมัน ซึ่งเป็นน ักพ ูดเอกแ ละยังเป็นน ักป ราชญ์ท างวาทศาสตร์อ ีกด ้วย ก็
เคยเขียนเล่าประสบการณ์ของตนเองไว้ว่า “ในตอนเริ่มพูดทุกครั้ง ข้าพเจ้ารู้สึกตัวว่าหน้าซีดแขนขาสั่นไปหมดและ
สั่นเข้าไปภายในจิตใจด้วย” มหาตมะคานธี ซึ่งทุกคนคงเคยได้ยินกิตติคุณและความยิ่งใหญ่ของท่านมาแล้ว ได้
