Page 31 - ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร
P. 31
หลกั การใชค้ �ำ เพือ่ การส่อื สาร ๓-21
เขา้ กนั เปน็ ปี่เป็นขลุย่
ถกู คอกันเหมือนคอหอยกบั ลูกกระเดอื ก
เขาไม่ถกู กันอยา่ งยิง่ เหมือนขมิน้ กบั ปนู
เป็นต้น
ค�ำทมี่ ีความหมายคู่กนั น้ี จะใชค้ �ำอ่ืนมาแทนเพือ่ เข้าคกู่ นั ไม่ได้ เชน่ จะใช้คำ� ว่า เขา้ กันเปน็ ป่ีเป็น
ฉง่ิ ไมไ่ ด้ หรือถกู คอกันเหมอื นฟันกับเหงอื กก็ไมใ่ ช้ เนอื่ งจากคำ� คเู่ หล่านีผ้ ใู้ ช้รบั รแู้ ลว้ วา่ ต้องกลา่ วคู่กัน
๓. ค�ำที่มีความหมายตรงข้ามกัน
ค�ำทีม่ คี วามหมายตรงข้ามกนั นี้ มักจะเปน็ คำ� คดู่ ว้ ย คำ� ตรงข้ามในภาษาไทยมีจ�ำนวนมาก และมี
หลายลักษณะ เชน่
๓.๑ ค�ำตรงข้ามแบบปฏิเสธ เปน็ คำ� ตรงขา้ มท่ตี ายตัว และเปน็ ค�ำค่ไู ด้ดว้ ย เชน่
ขาว - ด�ำ
บญุ - บาป
คณุ - โทษ
สขุ - ทกุ ข์
ง่าย - ยาก
ชนะ - แพ้
เขา้ - ออก
เปน็ ต้น
๓.๒ ค�ำตรงข้ามแบบระดับ เป็นค�ำตรงข้ามที่ไม่ตายตัว กล่าวคือมีค�ำตรงข้ามมากกว่า ๑ ค�ำ
เปลยี่ นไปตามสถานการณแ์ ละความหมายของบรบิ ท เชน่
ร้อน - เย็น
รอ้ น - หนาว
อุ่น - เย็น
ไป – มา
ไป - กลบั
ดี - ชัว่
ดี - เลว
สงู - ต่าํ
สูง - เต้ีย
แขง็ - ออ่ น
แขง็ - นมุ่
แขง็ - นิ่ม
กระดา้ ง - ออ่ น
เป็นตน้
