Page 23 - ภาษาอังกฤษสำหรับครูสอนภาษา
P. 23
การสอนไวยากรณแ์ ละค�ำศัพท์ภาษาองั กฤษ 14-13
และดำ� เนนิ การจดั กิจกรรม เป็นผ้แู นะน�ำหรือแนะแนว (guide) ข้ันตอนและกจิ กรรมตา่ งๆ และเปน็
ผู้วิจัยและผู้เรียน (researcher and learner) เรียนรู้พฤติกรรมการเรียนของนักเรียนแต่ละคน
นอกจากนนั้ ครอู าจมบี ทบาทอ่ืนๆ เชน่ ผ้ใู ห้ค�ำปรกึ ษา (counselor) และผูจ้ ัดการ (manager)
ผู้สอนตามแนวการสอนภาษาเพื่อการส่ือสารจะเป็นครูที่เป็นศูนย์กลางน้อยท่ีสุด (less
teacher-centered) กล่าวคือ ผู้สอนมีหน้าที่ด�ำเนินการจัดกิจกรรมเพื่อการส่ือสาร โดยในช่วงท่ี
นักเรียนท�ำกิจกรรมครูจะกระตุ้นและให้ก�ำลังใจช่วยเหลือให้ผู้เรียนสามารถใช้ภาษาเพ่ือการส่ือสาร
ใหไ้ ดค้ วามหมายและถกู ตอ้ งตามหลกั ไวยากรณ์ อนั เปน็ การเชอ่ื มชอ่ งวา่ งระหวา่ งความสามารถทาง
ไวยากรณ์ (grammar competence) และความสามารถทางด้านส่อื สาร (communicative com-
petence) ของผเู้ รียน
เรื่องที่ 14.1.2
วิธีการสอนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ
นักทฤษฎีด้านภาษาและผู้ที่มีประสบการณ์ในการสอนภาษาอังกฤษท่ัวโลกได้น�ำเสนอวิธี
การสอนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษไวห้ ลากหลาย ส�ำหรับหวั ข้อนี้ ผเู้ ขยี นขอนำ� เสนอวิธกี ารไวยากรณ์
ภาษาอังกฤษที่เล็งเห็นว่าจะเป็นประโยชน์ต่อการสอนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษให้กับผู้เรียนท่ีเป็น
คนไทย โดยประกอบดว้ ยวธิ กี ารสอน 2 ประเภทหลกั ไดแ้ ก่ 1) การสอนแบบนริ นยั /อนมุ าน (deductive)
และแบบอุปนัย/อุปมาน (inductive) และ 2) การเปรียบเทียบต่างระหว่างไวยากรณ์อังกฤษและ
ภาษาไทย (contrastive analysis)
1. ก ารสอนไวยากรณ์แบบนิรนัย/อนุมาน (Deductive) และแบบอุปนัย/อุปมาน
(Inductive)
การสอนแบบนริ นยั /อนุมาน (deductive) และแบบอุปนยั /อปุ มาน (inductive) สามารถ
น�ำมาใช้ในการเรียนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่ก่อนน�ำมาใช้ ผู้สอนต้อง
พจิ ารณาปจั จัยตา่ งๆ ท่เี กี่ยวข้องอยา่ งรอบคอบ เน่อื งจากทฤษฎกี ารสอนท้งั สองแบบมที งั้ ข้อดีและ
ข้อเสียที่แตกต่างกัน ปัจจัยหลักที่พึงน�ำมาพิจารณาคือ หลักเกณฑ์หรือกฎไวยากรณ์ที่ต้องการให้
ผูเ้ รยี นเขา้ ใจและลกั ษณะของกลมุ่ ผเู้ รยี น
