Page 54 - ภาษาถิ่นและวรรณกรรมท้องถิ่นไทย
P. 54
12-44 ภาษาถน่ิ และวรรณกรรมท้องถิน่ ไทย
อาจถอื โอกาสสารภาพความในใจของตนเอง หรอื ขอแตง่ งานเลยกไ็ ด้ ตวั อยา่ งเนอื้ รอ้ งเพลงทร่ี อ้ งในเทศกาล
ขนึ้ ปีใหม่ (ประเพณีและวัฒนธรรมม้ง, 2560)
“พ่อแม่บอกว่าเราโตเป็นหนุ่ม/สาวแล้ว
พ่อแม่ว่าดีอย่างไร พ่อแม่ไม่อาจห้ามลูกสาวได้
พ่อแม่ว่าดีอย่างไร พ่อแม่ไม่อาจห้ามลูกสาวได้
ลูกสาวจ�ำต้องแต่งงานกับหนุ่ม
บ่าวสาวตกลงจะแต่งงานกัน
ตกลงกันแล้ว พ่อแม่จะว่าเช่นไร”
กิจกรรม 12.3.1
1. วรรณกรรมเรื่องใดของกะเหร่ยี งทอ่ี ธิบายที่มาและความสมั พันธ์ของมนุษยเ์ ผ่าต่างๆ
2. ในกลมุ่ เยา้ มนี ิทานเรือ่ งใดท่ีใชอ้ ธบิ ายความเปน็ มาของ 12 ตระกลู แซ่เผ่าเย้า
3. เพลงร้องในเทศกาลวันข้ึนปีใหม่ของชาวม้ง มีบทบาทและความส�ำคัญอย่างไรต่อวิถีชีวิต
ชาวม้ง
แนวตอบกิจกรรม 12.3.1
1. ตำ� นานกำ� เนดิ โลกและก�ำเนดิ มนษุ ยข์ องกะเหรยี่ ง เลา่ วา่ ยวา ไดใ้ หก้ ำ� เนดิ มนษุ ยข์ น้ึ ทงั้ นเ้ี พอื่
ใหม้ นษุ ยท์ ำ� หนา้ ทดี่ แู ลรกั ษาสรรพสง่ิ ทพ่ี ระองคไ์ ดท้ รงสรา้ งไว้ ขณะเดยี วกนั มนษุ ยก์ ไ็ ดอ้ าศยั สรรพสง่ิ ตา่ งๆ
หลอ่ เลย้ี งชวี ติ เพอื่ จะไดส้ บื ทอดเผา่ พนั ธใ์ุ หด้ ำ� รงคงอยบู่ นโลกนไี้ ด้ การกำ� เนดิ มนษุ ย์ ยวาใหก้ ำ� เนดิ เผา่ พนั ธ์ุ
ชาวกะเหรี่ยงเป็นอนั ดบั หนงึ่ ดังน้นั เผ่าพนั ธ์กุ ะเหร่ียง ซึ่งหมายถงึ ปกาเกอะญอด้วยถอื ว่าตนเองเปน็ บุตร
หวั ปขี องบรรดาเผา่ พนั ธม์ุ นษุ ยท์ งั้ หมดในโลก สำ� หรบั เผา่ พนั ธน์ุ อ้ งสดุ ทอ้ ง คอื เผา่ พนั ธผ์ุ วิ ขาว (กอลา) ดงั
นั้น ปกาเกอะญอ จึงเช่ือว่ามนุษย์ทุกเผ่าพันธุ์ในโลกนี้ล้วนเป็นพี่น้องร่วมท้องเดียวกัน ต่อจากน้ันก็ทรง
ฝากใหม้ ารดาของพระองค์ ช้แี นะและอบรมสั่งสอนมนษุ ย์ในการท่ีจะมชี ีวติ อย่บู นโลก
2. วรรณกรรมเรอ่ื ง “เกีย เซน็ ปอ๊ ง” ของเย้า (เมยี่ น) เปน็ พระราชสาสน์ ของพระเจ้าผิงหวางให้
ชาวเยา้ (เมย่ี น) ใชป้ อ้ งกนั ตวั สำ� หรบั การเดนิ ทางขา้ มภเู ขาฉบบั ถาวร บนั ทกึ ดว้ ยอกั ษรจนี ซง่ึ เปน็ เรอ่ื งราว
ของชาวเย้า และถือกันว่าเป็นวรรณกรรมส�ำคัญของชาวเย้า แม้จะเป็นลายลักษณ์แต่มีการถ่ายทอดเป็น
มุขปาฐะสืบเนื่องมาก โดยมีใจความส�ำคัญกล่าวถึง ผิงหวางฮ่องเต้ได้ออกหนังสือเดินทางฉบับนี้ให้แก่
พระราชธดิ า เพอ่ื เดนิ ทางไปสรา้ งเมอื งและนริ โทษกรรมใหช้ าวเยา้ ทเ่ี คยทำ� การสรู้ บกนั เมอ่ื อดตี มขี อ้ ความ
ในหนงั สอื เดนิ ทางวา่ ลงเรอื ไมต่ อ้ งเสยี คา่ เรอื ไปถงึ ทใี่ ดทไ่ี มใ่ ชท่ น่ี าชาวบา้ นกท็ ำ� มาหากนิ ไดเ้ ลย ลกู หลาน
ท่ีเกิดมาก็ยกเว้นการเกณฑ์ทหาร เป็นราชโองการถ้าเจ้าเมืองที่ใดเห็นราชโองการน้ีก็ต้องท�ำตาม เมื่อ
พระราชธดิ าให้กำ� เนิดบตุ รทง้ั 12 จึงไดต้ ง้ั ชอื่ ให้ทัง้ 12 คน จากชื่อกลายมาเปน็ แซ่ เผา่ เย้าจงึ มที ้งั หมด 12
